เอาล่ะ บ่นพอแล้ว มาเข้าเรื่องกันดีกว่า เกมที่นำมาให้ดูในวันนี้คือ Otome ga Irodoru Koi no Essence ของค่าย ensemble ที่วางจำหน่ายเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2016 ครับ เนื้อเรื่องเกมก็ประมาณ… จิฮาระ นาโอโตะ ตัวเอกของเรื่องเป็นรองเชฟที่ทำงานให้กับตระกูลอามางิ แล้วอยู่มาวันหนึ่ง คุณนายผู้เป็นนายจ้างก็ขอให้เขาย้ายไปประจำที่โรงเรียนสตรีไมชิโระซึ่งคุณหนูซาคุยะเรียนอยู่ โดยขณะทำงานที่นั่นก็อยากให้เขาคอยช่วยสังเกตดูท่าทีของคุณหนูซึ่งหลังๆมานี้แปลกไป… นาโอโตะที่รู้สึกติดค้างบุญคุณตระกูลอามางิอยู่นั้นก็ได้ตอบตกลงรับปาก ทว่า พอมาถึงโรงเรียนก็ต้องพบกับความจริงอันน่าตกตะลึง คือตลอดเวลาที่อยู่ที่นี่นั้น เขาจะต้องแต่งหญิงและใช้ชีวิตในฐานะ “อาซาคุระ จิฮิโระ” นักเรียนหญิงควบตำแหน่งกุ๊ก !
ผมชอบเกมพระเอกหน้าหล่อ(Ojou-sama Series)ของค่าย ensemble มาก ส่วนเกมพระเอกแต่งหญิง(Otome Series)นั้นผมเฉยๆ ทว่า หลังค่าย ensemble ออก Fandisc เกม Secret Agent แล้วก็ไม่ออกเกมพระเอกหน้าหล่อเกมใหม่มานานมาก นานขนาดที่ว่าออกเกมแต่งหญิงติดกันสามเกมแล้วก็ยังไม่ออกเกมพระเอกหน้าหล่อ(ปกติจะออกสลับกัน)… จนมาเมื่อปีที่แล้วในที่สุดค่าย ensemble ก็ออก Kyokkou no Marriage (งานวิวาห์แห่งรุ่งอรุณ)ที่เป็นเกมพระเอกหน้าหล่อมาซะที… แต่พอลองเล่น Trial Version แล้วก็พบว่าบรรยากาศมันดันผิดกับเกมที่ผ่านๆมาของค่ายลิบลับ แล้วแม้พระเอกจะหล่อก็จริง แต่ตัวตนเบื้องหน้าของพระเอกก็ดันนิสัยเสียกวนโอ๊ยขี้เก๊ก ส่วนตัวตนที่แท้จริงของพระเอกก็อำมหิตเลือดเย็นพกความแค้นมาเต็มกระเป๋า ไม่ได้เป็นสุภาพบุรุษเหมือนเกมอื่นๆ เลยไม่ค่อยถูกใจผมสักเท่าไร
แล้วเนื่องจากปีที่แล้วค่าย ensemble ออกเกมพระเอกหน้าหล่อมาแล้ว ปีนี้เลยกลับมาทำเกมแต่งหญิงอีกรอบตามธรรมเนียม(?)… คราวก่อนกว่าจะออกเกมพระเอกหน้าหล่อก็ออกเกมแต่งหญิงติดกัน 3 ปีซ้อน คราวนี้เลยไม่รู้ว่าจะต้องรออีกกี่ปี… ดังนั้น ในวันนี้ผมก็เลยจะขอเปิดใจรับเกมแต่งหญิงของค่าย ensemble ซะเลย ! ขอแค่มีน้องสาวน่ารักถือเป็นอันใช้ได้ ! …นี่จึงเป็นเหตุให้ผมหยิบยกเกม Otome ga Irodoru Koi no Essence ซึ่งมีน้องสาวน่ารักอย่างโนอะจังมาเขียนลง Blog ครับ
ป.ล. ตามที่บอกไว้ด้านบน เดือนเมษายนที่ผ่านมาร้อนมาก ตอนเช็คคำแปล/เช็คสำนวนนี่พบว่าแปลผิด/พิมพ์ผิดเพียบ… แม้จะตรวจทานหลายรอบและแก้ไขไปหมดแล้ว แต่อาจจะยังมีจุดผิดอยู่ก็ได้ หากท่านใดเจอจุดที่พิมพ์ผิดแล้วช่วยทักมาจะรู้สึกขอบคุณเป็นอย่างมากครับ
แปลมาจาก Official Web Site (ensemble)
Story
จิฮาระ นาโอโตะ ตัวเอกของเรื่องเป็นรองเชฟ (Sous-chef)
ทำงานอยู่ที่คฤหาสน์ตระกูลอามางิซึ่งเป็นกลุ่มเงินทุนชั้นนำของญี่ปุ่น
อยู่มาวันหนึ่ง เขาถูกคุณนายผู้เป็นนายจ้างเรียกพบ
และถูกไหว้วานว่าเนื่องจากลูกสาวเพียงคนเดียวซึ่งเรียนอยู่ที่โรงเรียนชื่อดังนั้นมีท่าทีแปลกไป
เลยอยากให้ไปประจำตำแหน่งคนครัวของโรงเรียนที่กำลังขาดคนอยู่พอดี แล้วคอยดูลาดเลาด้วยท่าทางที่เป็นธรรมชาติ
ณ วันเข้าประจำตำแหน่ง
นาโอโตะนั้น แม้จะตกตะลึงกับอาคารเรียนซึ่งมีประวัติอันทรงเกียรติของโรงเรียนสตรีไมชิโระ
แต่หัวใจก็เต็มไปด้วยความคาดหวังที่ว่า “สถานที่แห่งนี้ซึ่งเต็มไปด้วยเด็กผู้หญิง
คือที่ทำงานแห่งใหม่ของผมงั้นเหรอ……”
ทว่า ความจริงอันน่าตกใจที่เทนโด
ยาคุโมะผู้เป็นเจ้านายบอกกับเขาก็คือ------
ยาคุโมะ : ตั้งแต่วันนี้ไปแกคืออาซาคุระ
จิฮิโระ เด็กผู้หญิงที่จะมาประจำตำแหน่งเป็นผู้ช่วยของฉัน
นาโอโตะ : เอ๊ะ
ยาคุโมะ : เพื่อให้สืบเรื่องท่าทีของคุณหนูซาคุยะได้ง่าย
เลยไม่ใช่แค่ในฐานะกุ๊ก แต่จะให้มาเข้าเรียนในฐานะนักเรียนหญิงด้วย
ทำเรื่องสมัครเข้าเรียนเสร็จเรียบร้อยหมดแล้ว
นาโอโตะ : !?
นาโอโตะพยายามขัดขืน
แต่เจ้านายดันร้องไห้ขอร้องต่อหน้าต่อตา
แถมใบหน้าของคุณนายที่คอยให้การดูแลเขาอยู่เป็นปกติยังผุดขึ้นมา------
จิฮิโระ : ยะ……ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ อาซาคุระ จิฮิโระ
นักเรียนใหม่ควบตำแหน่งกุ๊กค่ะ
ถ้าความแตกล่ะก็
อย่าว่าแต่ทำภารกิจไม่สำเร็จเลย อาจจะโดนแจ้งความว่าเป็นพวกโรคจิตด้วยซ้ำ
ในสถานการณ์เช่นนั้น
จิฮิโระก็ดันดึงดูดความสนใจของผู้คนด้วยรูปลักษณ์ที่ไม่ชัดเจนว่าเป็นชายหรือหญิง
แล้วก็จุดยืนพิเศษที่ว่าเป็นทั้งนักเรียนและกุ๊ก
ในฐานะกุ๊ก
แล้วก็ในฐานะนักเรียนของโรงเรียนสตรีที่มีธรรมเนียมเก่าแก่
จะสามารถใช้ชีวิตในรั้วโรงเรียนไปโดยที่ความไม่แตกได้หรือไม่กันนะ !?
Check Point
โรงเรียนสตรีไมชิโระที่ย้ายมาประจำตำแหน่งนั้น
กำลังอยู่ระหว่างการเตรียมงานใหญ่ 2 งานคือ
“งานต้อนรับ” และ
“งานเต้นรำ” !
Event 01 งานต้อนรับ
งานซึ่งมีเป้าหมายให้เหล่านักเรียนจากโรงเรียนคุณหนูทั่วประเทศได้มามีปฏิสัมพันธ์แลกเปลี่ยนกัน
โดยโรงเรียนที่เป็นเจ้าภาพการจัดงานจะให้การต้อนรับตัวแทนของแต่ละโรงเรียนในฐานะ “แขก”
ปีนี้ถือเป็นครั้งแรกที่โรงเรียนสตรีไมชิโระได้รับเลือกเป็นโรงเรียนเจ้าภาพ
ซาคุยะ : จากบรรดาโรงเรียนมากมายที่เข้าร่วม
การที่โรงเรียนสตรีไมชิโระได้รับเลือกเป็นโรงเรียนเจ้าภาพนั้นถือเป็นเกียรติอย่างยิ่ง……คิดว่าอยากจะทำให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้นะ
โนอะ : ในวันงาน
เพื่อให้บรรดาแขกที่มาได้สนุกกับงาน
ฉันก็จะคอยช่วยบริการอย่างดีในฐานะเมดของโรงเรียนด้วยค่ะ
Event 02 งานเต้นรำ
งานซึ่งเป็นธรรมเนียมประเพณีของโรงเรียนสตรีไมชิโระ โดยทั่วไปจะเรียกกันว่า “เอเดลเฟส”
เป็นที่คุ้นเคยกันดีในหมู่นักเรียนนับตั้งแต่ตอนก่อตั้งโรงเรียน
ไม่ใช่แค่งานเลี้ยงเต้นรำธรรมดา
แต่เป็นงานสำหรับเลือก “เอเดล(เจ้าหญิง)”
ซึ่งเป็นดั่งสัญลักษณ์ของโรงเรียนด้วย
ซัตสึกิ : เป็นงานสำคัญขนาดที่ถึงกับมีเด็กหลงใหลในงานเต้นรำจนมาเข้าเรียนเลยล่ะ ส่วนตัวฉันเองได้รับเลือกเป็นเอเดลในงานเต้นรำปีที่แล้ว
รู้สึกเป็นเกียรติมากเลย
เซริกะ : ท่านอีริส(เจ้าหญิงซัตสึกิ)เมื่อปีที่แล้ว
วิเศษมากเลยล่ะค่ะ งานเต้นรำปีนี้
ยังไงก็อยากจะทำให้สำเร็จเหมือนทุกๆปีให้ได้
อาคาริ : ปกติแค่ “งานเต้นรำ” ที่จัดขึ้นทุกปีก็ยุ่งมากแล้ว แต่ปีนี้ “งานต้อนรับ” ที่จะจัดขึ้นเป็นครั้งแรกยังจัดในวันเดียวกันอีก เรื่องใหญ่แล้ว ! เลยไม่ใช่แค่สมาชิกสภานักเรียนปัจจุบัน แต่ยังมีท่านซัตสึกิ, โนอะจัง, จิฮิโระจัง……จะต้องรวมพลังกับทุกคนในโรงเรียน ทำ 2 งานนี้ให้ประสบความสำเร็จให้ได้ !
“ตะ แต่งหญิงแล้วจะไม่ความแตกจริงๆเหรอคะ”
อาซาคุระ จิฮิโระ
朝倉 千弘
แต่งหญิง
x ปาตีซีเย
x เอาใจใส่ผู้อื่นเก่ง
ตัวเอกของเรื่อง
เป็นรองเชฟผู้ทำงานอยู่ที่คฤหาสน์ตระกูลอามางิซึ่งเป็นกลุ่มเงินทุนชั้นนำของญี่ปุ่น
แล้วในบรรดานั้นเอง
ก็มีฝีมือการทำขนมระดับมืออาชีพ
ในวัยเด็กได้แม่บุญธรรมซึ่งทำงานอยู่ที่คฤหาสน์ช่วยรับมาเลี้ยงเป็นบุตรบุญธรรม
จากนั้นก็ได้รับการเลี้ยงดูโดยที่มีพ่อแม่บุญธรรมกับน้องสาวอยู่เคียงข้าง
และได้รับความรักมาราวกับเป็นครอบครัวแท้ๆที่ผูกพันกันด้วยสายเลือด
อยู่มาวันหนึ่งก็ถูกคุณนายเรียกพบ
แล้วต้องไปประจำตำแหน่งที่โรงเรียนสตรีไมชิโระ
ไม่รู้มาก่อนว่าจะต้องแต่งหญิงไปเข้าเรียนด้วย
ทว่า ถึงแม้จะลำบากใจ แต่ด้วยการที่เป็นคนมีความรับผิดชอบก็เลยยอมรับไป
เรื่องที่มาเรียนที่โรงเรียนในฐานะจิฮิโระนั้น
มีแค่ยาคุโมะผู้เป็นเจ้านายกับคุณนายเท่านั้นที่รู้
แม้แต่ครอบครัวเองก็ยังไม่รู้……หรือต้องบอกว่าอายจนไม่กล้าบอก
อามางิ ซาคุยะ
天城 咲夜
รูปร่างหน้าตางดงาม
x แสดงความรู้สึกไม่เก่ง
x ชอบอะไรน่ารักๆ
รองประธานนักเรียน เป็นนักเรียนปีสอง
เป็นลูกสาวเพียงคนเดียวของคฤหาสน์ที่นาโอโตะทำงานอยู่
รูปร่างหน้าตางดงาม
และด้วยรูปลักษณ์ที่สวยได้รูปนั้นเลยเป็นที่กล่าวถึงกันว่าราวกับตุ๊กตาฝรั่ง
ผลการเรียนดีเยี่ยม และทำงานในฐานะรองประธานของสภานักเรียนได้อย่างสมบูรณ์แบบไร้ที่ติ
เป็นที่ไว้เนื้อเชื่อใจจากบรรดานักเรียนและครูด้วย
ยอดเยี่ยมขนาดที่ไม่ว่าเรื่องอะไรก็สามารถทำได้ดีด้วยตัวคนเดียว
แต่นั่นก็เป็นเหตุที่ทำให้ซาคุยะต้องโดดเดี่ยวที่โรงเรียน
ชอบอะไรน่ารักๆ
แต่ก็ไม่ได้เปิดเผยเรื่องนั้นกับรอบข้าง
ทว่า เรื่องนั้นดูออกง่ายมาก และรอบข้างมองว่าชวนให้รู้สึกอบอุ่นหัวใจ
นัตสึเมะ อาคาริ
夏目 あかり
ร่าเริง x
มุ่งมั่นทุ่มเท x ไอดอลของทุกคน
ประธานนักเรียน เป็นนักเรียนปีสอง
เป็นที่รักของผู้อื่น มีจุดเด่นประจำตัวคือรอยยิ้ม
มีความจริงใจที่ไม่ว่ากับเรื่องอะไรก็จะทุ่มเทจัดการให้อย่างจริงจัง
จึงมักจะกลายเป็นศูนย์กลางวงล้อมของผู้คนไปเองโดยธรรมชาติ
ด้วยใบหน้ายิ้มแย้มประกอบกับกิริยาวาจาที่ขาดความระมัดระวังตัว
เลยไม่ทำให้รอบข้างรู้สึกเกร็ง
เป็นที่ชื่นชมกันว่าน่ารักมากกว่างดงาม
เป็นคุณหนูที่มีความเป็นชาวบ้าน ไม่ยึดติดกับพิธีรีตอง
จะคอยเข้าหาอย่างเป็นกันเองและเอาใจใส่จิฮิโระซึ่งกำลังสับสนกับชีวิตความเป็นอยู่ในโรงเรียนที่ไม่คุ้นเคย
เพราะในเร็วๆนี้ นอกเหนือจาก “งานเต้นรำ” ซึ่งเป็นงานประจำปีแล้ว ยังมีงานใหญ่อีกงานคือ “งานต้อนรับ” ซึ่งจะเชิญเหล่านักเรียนจากโรงเรียนอื่นมา ปัจจุบันเลยวิ่งวุ่นอยู่ทั่วโรงเรียนในฐานะประธานนักเรียน
จิฮาระ โนอะ
千原 乃亜
เมด x
ทุ่มเทอุทิศตน x รักพี่ชายมาก
น้องสาวบุญธรรมของนาโอโตะ และเป็นนักเรียนปีหนึ่ง
ที่โรงเรียนไมชิโระนั้นจะใส่ชุดเมดและทำงานต่างๆในฐานะเมดของโรงเรียน
(เจ้าตัวอ้างเองว่าเป็นเมด)
หน้าเด็กน่ารัก ประกอบกับรูปลักษณ์ภายนอกที่ร่างเล็กด้วย
เลยทำให้คนรอบข้างรู้สึกว่าเป็นเหมือนสัตว์ตัวน้อย
ในด้านความสัมพันธ์พี่น้องนั้น
สนิทกันดีขนาดที่ต่างฝ่ายต่างเรียกกันโดยเติม “จัง”
ต่อท้ายชื่อ
เนื่องจากไม่รู้ว่านาโอโตะมาเรียนอยู่ที่โรงเรียนไมชิโระในฐานะ “จิฮิโระ” เลยมีบ่อยครั้งที่จะเผลอเล่าถึงพี่ชายอย่างภาคภูมิใจให้ “จิฮิโระ” ที่เป็นเจ้าตัวฟังโดยไม่รู้ จนทำให้เจ้าตัวต้องรู้สึกใจสั่นจั๊กจี้หัวใจอยู่ร่ำไป
มาคิเสะ ซัตสึกิ
牧瀬 皐月
ท่านพี่ x
ความสามารถรอบด้าน x มีเสน่ห์เย้ายวน
อดีตประธานนักเรียน เป็นนักเรียนปีสาม
เป็นบุคคลที่มีเสน่ห์ดึงดูดผู้คนซึ่งได้รับความนิยมอย่างล้นหลามในโรงเรียน
มีทุกอย่างเพียบพร้อม ทั้งใบหน้าสวยได้รูป
หุ่นเพอร์เฟคสมบูรณ์แบบ ผลการเรียนดีเยี่ยม
ใน
“งานเต้นรำ” เมื่อปีการศึกษาที่แล้ว
ได้รับเลือกเป็น “เอเดล(เจ้าหญิง)”
ซึ่งเป็นดั่งสัญลักษณ์ของโรงเรียน
พวกนักเรียนจะเรียกกันด้วยชื่อ “ท่านอีริส(เจ้าหญิงซัตสึกิ)”
ซึ่งเป็นชื่อเล่นของ “เอเดล(เจ้าหญิง)”
หรือไม่ก็ “ท่านพี่ซัตสึกิ”
เนื่องจากความเพียบพร้อมสมบูรณ์แบบนั้น
จึงมักจะถูกมองว่าเป็นคนเข้าหายาก
ทว่า ภายในนั้นคือคุณพี่สาวผู้สุภาพอ่อนโยน มีอัธยาศัย
และเอาใจใส่ดูแลผู้อื่นดี
ด้วยความอ่อนหวานที่ไม่หยิ่งยโสในความเก่งของตนเอง
เลยกลายเป็นที่หลงใหล และมีแฟนคลับมากเช่นกัน
เป็นลูกสาวของกลุ่มเงินทุนชั้นนำของญี่ปุ่นด้วย
และเป็นเพื่อนสมัยเด็กกับซาคุยะ
จะเรียกซาคุยะโดยเติมคำว่าจังต่อท้ายชื่อ
ถูกใจจิฮิโระซึ่งดูมีเสน่ห์ในแบบที่ต่างไปจากเด็กคนอื่นยังไงไม่รู้ และจะเข้ามามีปฏิสัมพันธ์ด้วยไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง
เฮียวโด เซริกะ
氷堂 芹香
คูล x
สบายๆในแบบของตัวเอง x ความร้อนแรงที่แฝงอยู่ภายใน
เลขานุการสภานักเรียน เป็นนักเรียนปีหนึ่ง
เป็นหญิงเก่งผู้เป็นนักเรียนปีหนึ่งเพียงคนเดียวที่ดำรงตำแหน่งสมาชิกสภานักเรียน
ให้ความสำคัญกับการมุ่งมั่นไล่ตามความฝันบางอย่าง
ด้วยเหตุนั้น จึงไม่ค่อยพิถีพิถันกับเรื่องการปรับตนเองให้เข้ากับผู้อื่นเท่าไรนัก
มีนิสัยที่ชวนให้ถูกเข้าใจผิดได้ง่ายไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง
ทว่า กับสิ่งที่รู้สึกถูกใจไปครั้งหนึ่งแล้วนั้นจะตาเป็นประกายแสดงความสนใจระดับที่ไม่ธรรมดาออกมาให้เห็น
มีด้านที่เหมือนแมวซึ่งจะไม่เป็นไปตามที่คนอื่นคิดด้วย
ในการจัด “งานเต้นรำ” นั้น มีความตั้งใจร้อนแรงมากกว่าผู้อื่นเป็นเท่าตัว และพยายามที่จะมีส่วนร่วมอย่างกระตือรือร้น
อิจิโนเสะ มาโอริ
一ノ瀬 舞織
ดูชั้นสูงมีระดับ
x แนวเยียวยาจิตใจ x สำเนียงเกียวโต
เหรัญญิกสภานักเรียน เป็นนักเรียนปีสอง
ผมยาวเป็นประกายและกิริยาอ่อนช้อยงดงาม
แล้วก็เป็นสาวงามสไตล์ญี่ปุ่นผู้มีเอกลักษณ์ประจำตัวคือสำเนียงเกียวโตที่จะพูดให้เห็นเป็นพักๆ
มีนิสัยสบายๆค่อยเป็นค่อยไปในแบบของตัวเอง
แล้วก็มีส่วนที่เพี้ยนเล็กน้อย แต่นั่นก็ทำให้รอบข้างสงบใจลงได้
เป็นคนเรียบร้อยอ่อนโยน
แต่ได้รับการสั่งสอนมาดี มีสติปัญญาสูง และมีความเฉียบคมที่สามารถมองเห็นเนื้อแท้ของผู้คนได้
ถูกเลี้ยงดูมาอย่างเข้มงวดในตระกูลที่มีประวัติอันมีเกียรติ
และให้ความสำคัญกับขนบธรรมเนียม
นอกจากนี้
ยังเป็นผู้มีความคิดที่ถือเอาการที่ผู้หญิงทุ่มเทให้กับผู้ชายนั้นเป็นเรื่องดี
ความจริงแล้วแอบเป็นคนอกโตระดับต้นๆของโรงเรียน
天道 八雲
ทำตัวตามอำเภอใจ
x กุ๊กอัจฉริยะ
x สาวงามสไตล์ตะวันตก(แต่ดันสวยเสียของ)
เจ้านายของจิฮิโระ
เป็นบุคคลเพียงหนึ่งเดียวในโรงเรียนที่รู้ตัวตนที่แท้จริงของจิฮิโระ
กำกับดูแลฝ่ายทำอาหารของหอพักอยู่
เดิมเคยทำงานด้วยกันในคฤหาสน์ที่นาโอโตะทำงาน
เป็นเหมือนอาจารย์ของนาโอโตะด้วย และนาโอโตะก็รู้สึกติดค้างบุญคุณเป็นอย่างมาก
มีรูปร่างสมส่วนกันดี
ท่วงท่านั้นไร้ซึ่งความสูญเปล่า
ทว่า การกระทำที่สูญเปล่าอย่างเช่นการแกล้งจิฮิโระนั้น
ดันชอบทำอย่างกระตือรือร้น
เป็นคนเจ้าสำราญอย่างมาก และเกลียดการเอาแต่กลัดกลุ้มหรือโอดครวญ
พวกฝีมือทำอาหารหรือทักษะในการสั่งการกำกับดูแลห้องครัวนั้นถือเป็นสุดยอดยิ่งกว่าสุดยอด
ดูเหมือนคุณนายผู้เป็นนายจ้างของยาคุโมะ……หรือก็คือแม่ของซาคุยะ จะเคยบอกไว้ว่า “หากเป็นเธอล่ะก็ แม้แต่ที่ฝรั่งเศสหรืออิตาลีก็คงเฉิดฉายได้อย่างเพียงพอ……ขอแค่รู้จักถ่อมเนื้อถ่อมตัวซะบ้างน่ะนะ”
菱川 琴枝
ความเป็นแม่
x ซื่อสัตย์ x ครู
ครูใหญ่โรงเรียนสตรีไมชิโระ
สุภาพอ่อนโยน และใจดีกับทุกคน
ได้รับมอบหมายตำแหน่งครูใหญ่มาจากที่บ้าน
(ผู้อำนวยการ) ซึ่งเป็นเจ้าของโรงเรียน
สำหรับตำแหน่งครูใหญ่แล้วถือว่าอายุยังน้อย
แต่ด้วยความซื่อสัตย์และความกระตือรือร้นที่มีต่อหน้าที่การงาน
จึงเป็นที่ไว้เนื้อเชื่อใจของรอบข้างเป็นอย่างมาก
นอกจากนี้ ด้วยความรู้สึกที่ว่าอยากจะฟังเสียงจากนักเรียนโดยตรง
จึงเดินตรวจตราภายในโรงเรียนด้วยตนเอง และพยายามมีปฏิสัมพันธ์กับบรรดานักเรียน
พวกนักเรียนเองก็เคารพรักเธอ เลยจะไปขอคำปรึกษาไม่เรื่องใดก็เรื่องหนึ่งบ้าง
อะไรบ้าง
คอยช่วยเอาใจใส่จิฮิโระซึ่งอยู่บนจุดยืนพิเศษที่ว่าเป็นนักเรียนควบตำแหน่งกุ๊ก ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง
เนื้อเรื่องของซาคุยะ
ซายุคะเริ่มกิจกรรมในฐานะผู้กำกับดูแล “งานต้อนรับ”
ซึ่งเป็นหนึ่งในสองงานที่จะถูกจัดขึ้นในวันเดียวกัน
ในฐานะที่เป็นผู้ช่วย
จิฮิโระจึงต้องคอยติดตามไปไหนมาไหนด้วย
ซาคุยะนั้นตอนแรกมีภาพลักษณ์ว่าเป็นคนสุขุมเยือกเย็น
แต่ขณะที่ใช้เวลาอยู่ด้วยกัน
ก็ค่อยๆแสดงความน่ารักที่สมกับเป็นเด็กสาวออกมาให้เห็น
แล้วซาคุยะยังกล่าวกับจิฮิโระทำนองว่า “พออยู่ด้วยกันกับเธอแล้ว
รู้สึกสงบใจได้อย่างน่าประหลาดเลยนะ”
ซาคุยะสะสางงานไปอย่างคล่องแคล่วและต่อเนื่องด้วยความเร็วอันน่าตกใจ
คอยช่วยสนับสนุนสมาชิกสภานักเรียนบ้าง
คอยรับฟังคำปรึกษาจากพวกนักเรียนไปด้วยบ้าง
จิฮิโระได้รู้เรื่องที่พวกนักเรียนหวังพึ่งความสามารถของซาคุยะแล้วก็ภูมิใจ
แต่ในทางกลับกันก็เป็นห่วงว่าจะทำงานหนักเกินไปหรือเปล่า
วันหนึ่ง แม้จะถึงเวลาอาหารเย็นแล้ว
แต่ซาคุยะก็ยังไม่ปรากฏตัวให้เห็นที่หอพัก
จิฮิโระเป็นห่วงเลยลองไปที่ห้องสภานักเรียน
แล้วก็พบซาคุยะกำลังทำงานอยู่เงียบๆเพียงลำพัง
จิฮิโระขอโทษที่ช่วยงานแบ่งเบาภาระไม่ได้
ซาคุยะฟังจิฮิโระแล้วก็เพียงยิ้มด้วยท่าทางเรียบเฉยพร้อมเอ่ยว่า
“เธอก็มีงานของเธอคือทำอาหารอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ
? แล้วฉันก็ชินกับการทำงานคนเดียวอยู่แล้วด้วย
ไม่เป็นไรหรอก”
จิฮิโระเกิดความรู้สึกเศร้ากับซาคุยะซึ่งไม่ค่อยมีความรู้สึกที่จะพึ่งพาผู้อื่น
แต่อีกด้านหนึ่งก็คิดว่าพอจะมีอะไรที่สามารถทำเพื่อเธอได้บ้าง
แล้วคอยอยู่เคียงข้างซาคุยะยิ่งกว่าที่ผ่านมา
ต่อความรู้สึกเช่นนั้นของจิฮิโระ ซาคุยะก็ได้ค่อยๆเปิดใจให้ทีละน้อย------
เนื้อเรื่องของอาคาริ
จิฮิโระจะต้องรับผิดชอบดูแล
“งานต้อนรับ” ด้วยกันกับอาคาริ
ความสามารถในการลงมือปฏิบัติจริงของอาคาริกับความเอาใจใส่ที่ละเอียดละออของจิฮิโระนั้นประสานกันได้ดี
จนรอบข้างแซวว่า “เข้าขากันได้ดีมากเลยนะ”
บ้าง อะไรบ้าง
อาจเป็นเพราะถูกดึงดูดโดยนิสัยของอาคาริหรือความสัมพันธ์ที่เป็นธรรมชาติของทั้งคู่
พวกนักเรียนจึงมารวมตัวกันด้วยตนเองแล้วอาสาช่วยงาน
ทว่า ดีใจกับความคืบหน้าของงานอยู่ได้ไม่นาน
ก็เกิดการเถียงกันทะเลาะกันเรื่องแนวทางของงานขึ้นในหมู่นักเรียน
อาคาริซึ่งโดยนิสัยแล้วไม่กล้าพูดแรงๆนั้นก็ได้แต่สับสน
แต่ด้วยการแก้ปัญหาของซัตสึกิที่บังเอิญผ่านมาพอดี
สถานการณ์จึงสงบลงได้
“เป็นแบบนี้แล้ว
ฉันก็ไม่มีสิทธิเป็นประธานนักเรียนหรอก……”
อาคาริท้อแท้ว่าไม่รู้ทำไมถึงได้เลือกตัวเธอที่เป็นแบบนี้มารับช่วงประธานนักเรียนต่อ
ซัตสึกิได้เรียกจิฮิโระที่เป็นห่วงอาคาริมาพบ
แล้วเล่าถึงเหตุผลที่เลือกอาคาริเป็นประธานนักเรียน
บอกว่า “การเป็นที่รักของใครสักคน
นั่นคือเรื่องที่สำคัญที่สุดในฐานะมนุษย์ แล้วอาคาริจังก็มีสิ่งนั้นอยู่”
อาคาริได้รับกำลังใจจากคำพูดของซัตสึกิซึ่งได้ฟังผ่านจิฮิโระ
จึงยอมรับพวกนักเรียนที่เข้ามาขอโทษ
เหล่านักเรียนซึ่งข้ามผ่านปัญหามาได้นั้นก็สามัคคีกันมากขึ้น
และการเตรียมงานเองก็กลับมาดำเนินไปอย่างราบรื่นเช่นกัน
หลังก้าวข้ามความยากลำบากหนึ่งมาได้
ในวันหนึ่งนั้นเอง
เพราะคดีหนึ่งเป็นเหตุ
จิฮิโระจึงถูกอาคาริสงสัยตัวตนที่แท้จริงเข้า
“นะ นี่คือ อะ เอ่อ……”
จิฮิโระที่พยายามกลบเกลื่อน และ อาคาริที่รู้สึกเคลือบแคลงใจ
มีบรรยากาศที่ยากจะบรรยายเกิดขึ้นระหว่างทั้งสอง
จิฮิโระอยากกลับไปเป็นความสัมพันธ์แบบเก่า ทว่า ระยะห่างระหว่างทั้งคู่ก็ไม่ลดลงเลย แล้วสุดท้ายก็……
เนื้อเรื่องของโนอะ
โนอะกลายเป็นผู้รับผิดชอบงานเลี้ยงในสวนซึ่งจะถูกจัดขึ้นใน
“งานต้อนรับ”
จิฮิโระคิดเมนูอาหารและขนมที่จะนำมาเสิร์ฟในวันงานด้วยกันกับเธอ
โนอะถูกยาคุโมะประเมินว่าไม่ไหว
ทว่า แม้จะถูกวิจารณ์แบบแรงๆก็ยังไม่สูญเสียความตั้งใจ
“จะไปคิดมาให้มากกว่านี้อีกค่ะ
เอาให้ควันออกหัวเลย !”
จะเรื่องการกระทำทุ่มเทอุทิศตนที่โรงเรียนก็ดี
จะเรื่องตัวเธอในตอนนี้ที่ต่างกับในอดีตมากขนาดที่จินตนาการไม่ได้เลยก็ดี
แม้จิฮิโระจะรู้สึกดีใจ
แต่ก็เกิดความสงสัยว่าทำไมถึงเป็นเช่นนั้น
คืนวันหนึ่ง
อาจเป็นเพราะเหน็ดเหนื่อยสะสมจากยามปกติ โนอะเลยเผลอหลับที่ห้องรับแขก
จิฮิโระได้รู้ความจริงจากเซริกะที่ช่วยดูแลโนอะด้วยกัน
ว่าโนอะฝึกตนเพื่อที่จะเป็นเมดได้อย่างภาคภูมิ
ในวันให้หลัง
ขณะที่อยู่ด้วยกันสองต่อสองโดยบังเอิญ ก็ได้ฟังเรื่องความฝันในอนาคตจากปากโนอะ
“เพราะคิดว่าแม้แต่ตัวฉันเองก็ยังสามารถทำอะไรสักอย่างเพื่อครอบครัวได้รึเปล่านะ”
จิฮิโระรู้สึกดีใจกับการเติบโตของน้องสาว
ทว่า
หลังจากนั้นก็ได้ฟังความรู้สึกที่เธอมีต่อนาโอโตะ เลยเกิดความรู้สึกซับซ้อนขึ้น
ได้เห็นโนอะซึ่งยอมเชื่อใจตนที่เป็นจิฮิโระ
ก็เกิดความรู้สึกผิดที่ปิดบังตัวตนที่แท้จริงของตัวเองไว้
จิฮิโระกลัดกลุ้ม
เป็นความสัมพันธ์แบบนี้ต่อไปนี่ดีแล้วหรือ หรือว่า…….
เนื้อเรื่องของซัตสึกิ
เพื่อที่จะเป็น “เอเดล(เจ้าหญิง)”
เซริกะจึงทุ่มเทพยายามอยู่โดยที่คนอื่นไม่รู้
ซัตสึกิคิดว่าอยากจะเป็นกำลังให้เธอ แต่เพราะจุดยืน
เลยเลี่ยงการสนับสนุนแบบออกหน้าออกตาไว้
ในช่วงนั้นเอง จิฮิโระได้ย้ายโรงเรียนมา
แล้วก็ได้รู้จักกับซัตสึกิด้วยความบังเอิญ
ขณะที่มีปฏิสัมพันธ์กัน
ซัตสึกิก็สัมผัสได้ถึงบางอย่างที่ดึงดูดใจอย่างน่าประหลาด
แล้วก็นึกขึ้นได้ว่าถ้าขอให้จิฮิโระตั้งเป้าหมายไว้ว่าจะเป็นเอเดลเหมือนกัน
ก็คงจะเป็นแรงกระตุ้นให้กับเซริกะได้
“อาจจะเป็นการขอร้องเกินไปหน่อยก็ได้……แต่คิดว่าถ้าเป็นเธอล่ะก็……เนอะ
?”
จิฮิโระซึ่งจริงๆแล้วเป็นผู้ชายก็พยายามปฏิเสธ
แต่พอได้รู้ถึงความพยายามของเซริกะ สุดท้ายเลยเผลอตกลงรับปากไป
เซริกะได้รู้ว่าจิฮิโระมีเป้าหมายจะเป็นเอเดลเหมือนกัน
จึงถามถึงเหตุผลนั้น
ซัตสึกิเห็นจิฮิโระทำอะไรไม่ถูก
เลยเข้าช่วยโดยบอกว่าเพราะหลงใหลในตัวเซริกะที่มีเป้าหมายจะเป็นเอเดล
“อย่างงั้น……เหรอคะ
ถ้าอย่างนั้นก็มาพยายามกันทั้งคู่เถอะค่ะ”
จากเหตุการณ์นี้
เซริกะได้ยอมรับจิฮิโระในฐานะคู่แข่งที่ดี และเริ่มขัดเกลาตนเองยิ่งขึ้นไปอีก
พอได้รับอิทธิพลจากท่าทีของเซริกะที่เผชิญหน้ากับความรู้สึกของตัวเองอย่างจริงจัง
จิฮิโระที่ตอนแรกไม่ค่อยมีกะจิตกะใจก็ค่อยๆตระหนักถึงเรื่องเอเดลมากขึ้นเรื่อยๆ
ซัตสึกิซึ่งดีใจกับการเปลี่ยนแปลงเช่นนั้นของจิฮิโระก็เริ่มสั่งสอนเรื่องอย่างการเตรียมใจในฐานะผู้หญิงหรือเอเดล
ในวันหยุดวันหนึ่ง
จิฮิโระได้รับเชิญไปที่ห้องของซัตสึกิ
ที่นั่นมีเสื้อผ้าหลากสีสันเรียงรายกันอยู่
แถมยังมีแม้กระทั่งชุดชั้นใน
“เห็นท่าทางจะสนใจเรื่องเสื้อผ้าก็เลยเตรียมไว้ให้น่ะ
เอาล่ะ มาลองใส่ดูกันเถอะ ?”
“เอ๋ !? ตะ ตอนนี้เลยเหรอคะ !?”
ซัตสึกิรุกเข้าหาโดยมีเสื้อผ้าอยู่ในมือ
นึกเหตุผลที่จะปฏิเสธไม่ออก
แต่แน่นอนว่าจะให้ยอมแต่โดยดีก็ทำไม่ได้
แล้วจิฮิโระซึ่งตกอยู่ในสถานการณ์คับขันไร้ทางหนีก็------
เนื้อเรื่องของเซริกะ
“จะทำค่ะ ท่านซาคุยะ
ขอให้ฉันได้รับผิดชอบงานเต้นรำได้ไหมคะ ?”
เซริกะซึ่งมีความรู้สึกพิเศษต่องานเต้นรำและเอเดล(เจ้าหญิง)นั้น
เพราะได้รับการเสนอชื่อโดยซัตสึกิด้วย จึงได้รับผิดชอบดูแล
“งานเต้นรำ”
แม้ว่าทีแรกจะเกิดการผิดใจกันเล็กน้อยบ้างอะไรบ้าง
จนต้องหยุดชะงักนิดหน่อย แต่เพราะเป็นงานที่จัดขึ้นทุกปี
แล้วยังมีความร่วมมือจากจิฮิโระและซัตสึกิด้วย จึงค่อยๆดำเนินไปอย่างราบรื่น
ระหว่างนั้นเอง เซริกะก็ยังคงพยายามต่อไปไม่เปลี่ยน
เพื่อที่จะเป็นเอเดล
ทว่า
เพราะนิสัยที่ดูเผินๆเหมือนจะเข้าหายากของเธอด้วย การประเมินในฐานะตัวเลือกเอเดลเลยไม่ดีขึ้น
ในตอนนั้นเอง
จิฮิโระก็ถูกยาคุโมะไหว้วานขอร้องให้ใช้สภาพผู้ชายไปสอนเซริกะทำอาหารตอนหลังเลิกเรียนที่นอกโรงเรียน
จิฮิโระซึ่งได้เห็นความพยายามของเซริกะมาแล้วก็อยากให้ความร่วมมือด้วย
จึงตอบตกลงรับปากแล้วเริ่มสอนทำอาหารให้กับเธอ
ระหว่างที่มีปฏิสัมพันธ์กับจิฮิโระ(ในสภาพนาโอโตะ)ซึ่งจัดการทุกเรื่องอย่างจริงจังและจริงใจ
ก็ค่อยๆเกิดความเปลี่ยนแปลงทางจิตใจขึ้นกับเซริกะ
“……การคบหากับคนอย่างจริงจัง
สานสัมพันธ์ให้แน่นแฟ้นยิ่งขึ้น อาจจะดีเหมือนกันก็ได้”
เซริกะค่อยๆเปิดใจให้กับรอบข้างมากขึ้นเรื่อยๆจากการที่ได้คลุกคลีกับจิฮิโระที่ห้องเรียนทำอาหารและที่โรงเรียน
และการประเมินค่าเธอที่โรงเรียนก็ค่อยๆดีขึ้นเรื่อยๆเช่นกัน
แล้วไม่ช้าเธอก็เริ่มเกิดความรู้สึกจางๆบางอย่างให้กับนาโอโตะ
เซริกะซึ่งสับสนกับความรู้สึกที่เพิ่งเคยได้สัมผัสเป็นครั้งแรกนี้
ได้เปิดอกเล่าให้จิฮิโระที่ตนเชื่อใจฟัง
ทว่า เจ้าตัวนั้น------
Secret Episode
เกม “Otome
ga Irodoru Koi no Essence” นั้น เมื่อดูฉากจบของเหล่านางเอกที่กำหนดไว้แล้ว จะเป็นการปลดล็อค
Secret Episode
ให้
เนื้อเรื่องหลักได้รับการแต่งแต้มสีสันด้วยงานที่โดดเด่นสองงานคือ
“งานต้อนรับ”
กับ
“งานเต้นรำ”
ส่วนใน Secret
Episode นี้จะเป็นการบรรยายถึงเรื่องราวสั้นๆแนว “เบื้องหลังเวที”
ของงานเหล่านั้นโดยผ่านมุมมองของ “บุคคลหนึ่ง”
ความรู้สึกที่ไม่เคยถูกล่วงรู้ซึ่งมีต่อจิฮิโระนั้นคือ------