เนื้อหาด้านล่างเผยแพร่ครั้งแรกวันที่ 1 พฤษภาคม ค.ศ. 2017 ที่ http://vermillionend.exteen.com
สวัสดีครับ กลับมาพบกันอีกครั้งตอนต้นเดือน ช่วงนี้ร้อนเป็นบ้าเลยให้ตายสิ(40องศา) กลางวันร้อนจนแทบไม่อยากทำอะไร…… เปลี่ยนเรื่อง ตอนนี้ผมเล่น Haru Kiss จบแล้วครับ เกมทำออกมาได้ดีกว่าที่คิดไว้เยอะ ตอนนี้เลยว่าจะหยิบเกม Imouto no Katachi ของค่าย Sphere ที่ออกเมื่อปี 2012 มาเล่นเป็นเกมต่อไป และนั่นเองที่เป็น entry ที่จะนำมา Preview ในวันนี้ ! แปลไว้ตั้งแต่ปี 2014 แล้วครับ แต่หาโอกาสเหมาะๆเอามาลง Blog ไม่ได้ซะที แล้ววันนี้เป็นโอกาสอันดีที่จะเอามาลงแล้ว เลยเอามาลง Blog ซะเลย
ตั้งใจว่าจะเล่น 2 รูท โดยเริ่มจากรูทมิยูกิ แล้วตามด้วยรูทจิมาริครับ เคยโดน Spoil เกมมาคราวๆว่าแต่ละรูทมีดราม่าแนวไหน(แต่ก็ไม่ได้โดน Spoil ละเอียดถึงขนาดรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง) แล้วรูทของมิยูกิกับจิมาริมีเนื้อหาแนวที่ผมอยากเห็นอยากลองอ่านดู ก็เลยตัดสินใจเล่นเกมนี้ครับ(ตั้งใจไว้นานแล้วว่าสักวันจะเล่น สุดท้ายเลื่อนมาเรื่อยๆจนถึงป่านนี้) ส่วนจะเป็นเนื้อหาแบบไหนนั้นถ้าพูดไปจะเป็นการ Spoil เพราะแบบนั้นขอจบคำทักทายเพียงเท่านี้ ไว้เจอกันใหม่เดือนหน้าครับ
イモウトノカタチ
Imouto no Katachi
รูปร่างของน้องสาว
Imouto no Katachi
รูปร่างของน้องสาว
คำเตือน : เกิน 25% เป็นการดำน้ำ
แปลมาจาก Official Web Site (Sphere)
น้องสาว (ความสุขที่แท้จริง) นั้นสร้างมาจากความรัก
Story
โลกในอนาคตที่ห่างไกลจากปัจจุบันเพียงเล็กน้อย
มิมะ ยูกิโตะเป็นเด็กหนุ่มไร้ญาติที่หาเงินเลี้ยงชีพตนเอง
ในวัยเด็กได้สูญเสียพ่อแม่ไปเพราะภัยพิบัติ
น้องสาวที่จำได้ลางๆเองก็ไม่รู้ว่าไปอยู่ที่ไหน
หลังจากที่ถูกฝากไว้กับสถานสงเคราะห์ก็เรียนไปด้วย
หาเงินค่าเล่าเรียนจากงานพิเศษไปด้วย
แล้ววันหนึ่ง
ก็ได้บังเอิญไปเห็นเมืองบ้านเกิดถูกหยิบยกขึ้นมาในข่าว
ด้วยภัยพิบัติของเมืองทดลองที่พ่อแม่ตายไป
ทำให้เมืองได้รับความเสียหายหนัก แต่หลังจากนั้นก็ได้รับการบูรณะซ่อมแซมขึ้นมาด้วยน้ำพักน้ำแรงของพวกชาวเมือง
นับจากการบูรณะซ่อมแซมครั้งนั้น
ก็มาถึงช่วงครบรอบ 15 ปีซึ่งเป็นจุดเปลี่ยน
สำมะโนประชากรในอดีตได้ถูกเปิดเผยให้สังคมรับรู้
ในตอนที่เกิดภัยพิบัติ
มีเด็กจำนวนมากที่ต้องสูญเสียครอบครัวแล้วมาอยู่ในสถานการณ์อันน่าเศร้าที่ไม่รู้แม้แต่ภูมิหลังของตัวเอง
ยูกิโตะซึ่งเป็นหนึ่งในนั้นได้คิดอย่างแน่วแน่ว่าถ้าตรวจสอบสำมะโนประชากรในอดีต
อาจจะได้พบกับน้องสาวที่หายสาบสูญไปอีกครั้งก็เป็นได้
และแบบนี้ เพื่อตามหาน้องสาวที่จำได้ลางๆ ยูกิโตะก็ได้ตัดสินใจไปยัง “เขตควบคุมสิ่งแวดล้อมพิเศษชิราโทริ เมืองคุงุมิ” ซึ่งเป็นบ้านเกิดเมืองนอน------
World
เขตควบคุมสิ่งแวดล้อมพิเศษชิราโทริ เมืองคุงุมิ
เมืองที่ตั้งเป้าหมายไว้ว่าจะอยู่ร่วมกันกับธรรมชาติ
เมืองเล็กๆที่มีธรรมชาติงดงามอย่างที่ราบสูงหรือทะเลสาบหลงเหลืออยู่
ได้รับความนิยมในฐานะสถานที่พักร้อนและสถานพักตากอากาศ
ทุกปีจะมีนักท่องเที่ยวจำนวนมากมาเยือน
นอกจากนี้ยังมุ่งเน้นการสร้างเมืองที่ตั้งเป้าหมายว่าจะอยู่ร่วมกันกับธรรมชาติ
มีการเก็บพลังงานธรรมชาติอย่างพลังงานแสงอาทิตย์กันอย่างจริงจัง
แล้วการกระทำเหล่านั้นก็ได้รับการยอมรับ
และปัจจุบันก็ได้รับการรับรองให้เป็นเขตควบคุมสิ่งแวดล้อมพิเศษจากทางประเทศ
สำหรับยูกิโตะที่เป็นตัวเอกนั้นถือเป็นบ้านเกิด
และยังเป็นผืนดินที่ในอดีตเคยสูญเสียพ่อแม่ไปเพราะภัยพิบัติด้วยเช่นกัน
โรงเรียนเอกชนคุคุมิระ
โรงเรียนที่มีบรรยากาศอันแสนอิสระ
ซึ่งห้อมล้อมไปด้วยธรรมชาติอันอุดมสมบูรณ์
หลังเกิดภัยพิบัติ ได้ก่อตั้งขึ้นโดยมีเป้าหมายว่าจะสร้างสิ่งแวดล้อมที่ทำให้คนหนุ่มสาวซึ่งมีอนาคตสามารถเรียนอยู่ท่ามกลางธรรมชาติได้
พื้นที่อันกว้างขวางนั้นเปี่ยมล้นไปด้วยสีเขียวและเมื่อมองลงไปข้างล่างก็จะพบกับทิวทัศน์อันงดงามของเมืองเช่นทะเลสาบ
มีการใช้หลักสูตรที่มีความเป็นอิสระสูงอย่างระบบเรียนสองเทอมหรือระบบเลือกหน่วยกิจเรียน
แล้วยังทุ่มเทกับพวกการเรียนแบบบูรณาการที่จะเรียนรู้ธรรมชาติของเมืองหรือพวกชั่วโมงเรียนนอกหลักสูตร
ทำให้กลายเป็นโรงเรียนที่ได้รับความนิยมอย่างมากในละแวกใกล้ๆ
โรงเรียนยังมีหน้าที่อีกอย่างคือรับพวกเด็กๆที่เป็นผู้ประสบภัยจากเมืองทดลองเข้ามาในฐานะนักเรียน
ศูนย์ติดต่อสอบถามภัยพิบัติ
หน่วยงานซึ่งรับหน้าที่สนับสนุนผู้ประสบภัยและบอกต่อภัยพิบัติในอดีตไปยังคนรุ่นหลัง
หน่วยงานที่หลักๆแล้วจะให้การสนับสนุนไปยังเหล่าผู้ประสบภัย จะทำการตรวจสอบ, ยืนยันบุคคลโดยใช้ข้อมูลส่วนบุคคลที่บันทึกไว้เป็นพื้น
แล้วขึ้นอยู่กับสถานการณ์ หน่วยงานนี้ยังหางานให้กับผู้ประสบภัยหรือเป็นคนกลางติดต่อไปยังโรงเรียนด้วยเช่นกัน
และนอกจากบริการช่วยเหลือที่กล่าวไป
ยังมีการสร้างมุมจัดแสดงเกี่ยวกับภัยพิบัติไว้สำหรับนักท่องเที่ยว
การไม่ลืมความทุกข์ในอดีตเด็ดขาดแล้วบอกต่อไปยังคนรุ่นหลังเองก็กลายเป็นความหมายในการมีอยู่ของหน่วยงานนี้
เป็นที่ๆยูกิโตะกับมิยูกิมาเยือนเป็นที่แรกสุดของเมืองด้วยเช่นกัน
หอพักชิราโทริ
หอพักนักเรียนซึ่งเดิมทีเป็นเพนชั่นที่มีห้องอาบน้ำกลางแจ้งอยู่
หนึ่งในหอพักนักเรียน 4 หอที่โรงเรียนคุคุมิระเป็นเจ้าของอยู่
เป็นอาคารที่นำสิ่งปลูกสร้างซึ่งเดิมเป็นเพนชั่นมาปรับปรุงใหม่
ห้องอาบน้ำกลางแจ้งที่เวลาเข้าใช้ห้องอาบน้ำรวมถูกกำหนดไว้โดยการจัดการของประธานหอ(ชิซุกะ)ก็ยังใช้ตารางเวลานั้นเรื่อยมา
มีห้องส่วนตัวเตรียมไว้ให้นักเรียนหอพักแต่ละคน
พวกห้องอาหารที่กว้างขวางหรือสวนกลางที่กว้างขนาดที่สามารถพักผ่อนหย่อนใจได้เองก็มีจัดเตรียมไว้ให้เช่นกัน
เลยกลายเป็นสภาพแวดล้อมที่อยู่อาศัยได้ดีมาก
Wind Farm
แหล่งกำเนิดพลังงานลมที่ภูมิใจได้ว่าเป็นระดับใหญ่ที่สุดในประเทศ
ในเขตควบคุมสิ่งแวดล้อมพิเศษนั้นเต็มไปด้วยสถานที่สำหรับกักเก็บพลังงานธรรมชาติ
ฟาร์มกังหันลมนี่เองก็เป็นหนึ่งในนั้นเช่นกัน
เป็นแหล่งกำเนิดพลังงานลมที่ภูมิใจได้ว่าเป็นระดับใหญ่ที่สุดในประเทศ
คอยจ่ายส่วนหนึ่งของพลังงานไฟฟ้าที่จำเป็นสำหรับเขตควบคุมสิ่งแวดล้อมพิเศษอยู่
ในเขตควบคุมสิ่งแวดล้อมพิเศษนั้น
นอกจากนี้ยังมีพวกโรงงานไฟฟ้าพลังงานแสงอาทิตย์ระดับใหญ่ที่สุดในประเทศ
และทุกที่ในเมืองเองก็มีแบตเตอรี่แบบชาร์ตได้กับเซลล์เชื้อเพลิงติดตั้งไว้ในรูปแบบที่มีการคิดคำนึงไม่ให้ทัศนียภาพในฐานะสถานที่ท่องเที่ยวเสียหาย
จุดนั่งเรือของทะเลสาบชิราโทริ
ทะเลสาบอันสวยงามซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นผืนดินที่เหล่าหงส์บินมา
แหล่งท่องเที่ยวขึ้นชื่ออย่างหนึ่งของเมืองคุงุมิ ชื่ออย่างเป็นทางการคือ
“ทะเลสาบคุงุมิ”
ในอดีตเป็นผืนดินที่เหล่าหงส์บินมา ทว่าเนื่องจากผลกระทบจากภาวะโลกร้อนทำให้ภาพนั้นได้กลายเป็นอดีตไปแล้ว
แต่สภาพทะเลสาบอันงดงามนั้นยังคงดีอยู่
บริเวณรอบข้างมีสิ่งอำนวยความสะดวกอย่างพวกสถานที่ตั้งแคมป์, ทางสำหรับเดินเล่นและทางสำหรับวิ่งมาราธอนสร้างไว้อยู่
ในวันหยุดจะคึกคักไปด้วยเรือจักรยานที่สามารถนั่งจากจุดนั่งเรือนี้ได้
เมืองเก่า
ย่านที่เคยเป็นใจกลางเมืองซึ่งได้รับความเสียหายจากภัยพิบัติโดยตรง
ย่านที่เคยเป็นใจกลางเมืองมาจนถึงตอนที่ได้รับความเสียหายจากภัยพิบัติในอดีต
เนื่องจากปัจจุบันได้ย้ายสิ่งจำเป็นสำหรับเมืองทุกอย่างไปยัง “เมืองใหม่”
ที่อยู่ทางตะวันตกแล้ว ทำให้กลายเป็นย่านที่เงียบสงัด
ซึ่งยังคงสภาพหลงเหลือของเมืองในอดีตไว้
ด้วยเหตุนี้จึงมีพวกร้านขายของที่ผู้สูงอายุดูแลเองอยู่ด้วย
ในร้านที่คนที่รู้จักก็จะรู้ดีนั้น คนที่มาบ่อยๆเองก็มีเยอะเช่นกัน
Main Character
มิมะ ยูกิโตะ
美馬 雪人
ตัวเอกของเรื่อง
เด็กหนุ่มไร้ญาติผู้สูญเสียพ่อแม่ไปเพราะภัยพิบัติที่บ้านเกิด
กับน้องสาวเองก็ต้องพลัดพรากจากกัน
ตอนเด็กถูกฝากไว้ที่สถานสงเคราะห์ หลังจากนั้นเป็นต้นมาก็เรียนไปด้วย หาเงินค่าเล่าเรียนจากการทำงานพิเศษไปด้วย
เป็นคนมองโลกในแง่ดีที่จะคิดทุกอย่างในแง่ดีเสมอ
แต่ก็มีนิสัยตรงไปตรงมา ถ้าตัดสินใจได้แล้วล่ะก็มีแนวโน้มที่จะมุ่งตรงไปข้างหน้า
แล้วยังเป็นผู้มีความอ่อนโยนที่ไม่อาจปล่อยคนที่กำลังลำบากทิ้งไว้ได้เช่นกัน
อาจเป็นเพราะมีส่วนที่ชอบดูแลคนอื่นอยู่
ที่สถานสงเคราะห์เลยเป็นที่รักของพวกเด็กๆที่อยู่ในสถานการณ์แบบเดียวกันในฐานะคนที่เป็นเหมือนพี่ชาย
เป็นเด็กที่โตมาในชนบทเลยมีส่วนที่ให้ความรู้สึกเอ๋อๆนิดหน่อยอยู่เหมือนกัน
แต่เจ้าตัวไม่รู้ตัว
เคยสะสมเงินอย่างไม่ว่างเว้นเพื่อออกเดินทางตามหาน้องสาวที่ไม่รู้ว่าไปอยู่ที่ไหน
แต่พอรู้เรื่องที่สำมะโนประชากรในอดีตซึ่งสูญหายไปเพราะภัยพิบัติได้ถูกเปิดเผยให้สังคมรับรู้
ก็ตัดสินใจมุ่งหน้าไปยัง “เขตควบคุมสิ่งแวดล้อมพิเศษชิราโทริ”
ที่เป็นบ้านเกิดเมืองนอน
“ฉันมาที่เมืองนี้เพื่อตามหาพี่ชายค่ะ”
เซนะ มิยูกิ
瀬名 美優樹
เด็กสาวผู้สูญเสียพ่อแม่ไปเพราะภัยพิบัติที่บ้านเกิด
กับพี่ชายเองก็ต้องพลัดพรากจากกัน
หลังจากนั้นก็ได้พ่อแม่บุญธรรมรับไปอุปถัมภ์
ถึงจะเป็นลูกสาวบุญธรรมแต่ก็ได้รับการเลี้ยงดูอย่างให้ความสำคัญ
เรียนอยู่ที่โรงเรียนคุณหนูชื่อดังมาจนถึงเมื่อเร็วๆนี้
ใช้ชีวิตที่ปราศจากความยากลำบากทั้งปวงมาในฐานะนักเรียนดีเด่นผู้มีมารยาทงาม
ถึงอย่างนั้นก็โหยหาอยากจะเจอพี่ชายในสักวันหนึ่งมาตลอด
เช่นเดียวกับยูกิโตะ พอรู้เรื่องที่สำมะโนประชากรในอดีตซึ่งสูญหายไปเพราะภัยพิบัติได้ถูกเปิดเผยให้สังคมรับรู้
ก็มุ่งหน้าไปยัง “เขตควบคุมสิ่งแวดล้อมพิเศษชิราโทริ”
ที่เป็นบ้านเกิดเมืองนอนด้วยหัวใจที่มุ่งมั่นอยากจะพบพี่ชายจากใจจริง
แล้วก็ได้พบเจอกับยูกิโตะที่นั่นราวกับถูกโชคชะตาลิขิตไว้
นิสัยนั้นบริสุทธิ์มาก และเป็นเด็กผู้หญิงที่เป็นนักเรียนดีเด่นผู้เอาจริงเอาจัง
โดยพื้นฐานแล้วมีนิสัยร่าเริง
และมีความอ่อนโยนที่จะคอยเอาใจใส่อีกฝ่ายเสมอ
ทว่าค่อนข้างเป็นคนขี้อาย
โดยเฉพาะกับเพศตรงข้ามในวัยเดียวกันจะไม่มีภูมิคุ้มกันเลย
มีด้านที่เป็นคนจิตใจหวั่นไหวง่ายซึ่งจะใจเสาะได้ในทันทีอยู่ด้วย
เจ้าตัวก็คิดอยู่ว่าอยากจะแก้ให้ได้ซักทาง
“ฮุๆๆ มีต้า หุ่นยนต์สาวงามผู้ลึกลับ
เธอเป็นใครกันแน่นะ ? แล้วโชคชะตาของพวกยูกิโตะจะเป็นเช่นไร โปรดติดตามตอนต่อไป…”
MeTA
ミータ
หุ่นยนต์พยาบาลที่ไม่รู้ว่าทำไมถึงได้มาเรียนชั้นเดียวกับยูกิโตะ
ชื่ออย่างเป็นทางการคือ “รุ่น GNW-0021 Medical Treatment and nursing
Automaton” แต่กลับหยิบยกอักษรตัวหน้ามาแล้วเรียกกันว่ามีต้า
มีโครงสร้างใกล้เคียงกับมนุษย์มาก
รูปลักษณ์ภายนอกนั้นแน่นอนว่าเป็นอย่างที่เห็น และเหมือนคนขนาดที่ถ้าแค่สัมผัสล่ะก็พิสูจน์ว่าเป็นหุ่นยนต์ได้ยาก
นิสัยนั้นค่อนข้างเป็นเด็กผู้หญิงขี้แกล้ง ชอบการทำให้สถานการณ์ยุ่งเหยิงมาก
จะยิงมุกที่ไม่มีแม้แต่ความหมาย จะตบมุกที่ไม่มีแม้แต่ความหมาย
และจะเล่นมุกตลกที่เอาตัวเองเข้าไปเสี่ยงด้วยเช่นกัน
อย่าว่าแต่ทำตัวไม่สมกับเป็นหุ่นยนต์เลย การพยาบาลที่ดูสมกับเป็นการพยาบาลก็ไม่ทำ ได้รับการยอมรับจากผู้คนที่โรงเรียนและผู้คนในเมืองในฐานะหุ่นยนต์ปริศนา
อาจเป็นเพราะชอบดูอนิเมะเก่าๆ
เลยมักจะใช้คำพูดที่เหมือนกับคำพูดในอนิเมะอยู่บ่อยๆ แล้วทำให้รอบข้างงง
คนที่รู้ตัวตนที่แท้จริงหรือเป้าหมายนั้นไม่มีเลยแม้แต่คนเดียว
มักจะหัวเราะอย่างแฝงความหมายลึกซึ้งว่า
“ฮุๆๆ…”
แต่ก็ไม่มีความหมายอะไรแต่อย่างใด
“อย่าหัวเราะน้า ! ก็คุณย่าบอกไว้แบบนั้นอ่า !”
สุเมรางิ อายากะ
澄稀 あやか
ลูกสาวของประธานบริษัทยาสุเมรางิ หนึ่งใน 4
บริษัทใหญ่ที่มีชื่อเสียงของเขตควบคุมสิ่งแวดล้อมพิเศษชิราโทริ
ด้วยความสัมพันธ์ที่พ่อแม่นั่งเครื่องบินไปมาต่างประเทศด้วยเรื่องงาน เลยอาศัยอยู่ด้วยกันสองคนกับคุณย่ามาตั้งแต่เด็ก
อาจเป็นเพราะอิทธิพลจากเรื่องนั้น เลยพูดเรื่องที่เป็นเหมือนขุมปัญญาความรู้ของคุณย่าออกมาบ้าง
ดีทั้งผลการเรียนและรูปร่างหน้าตา มักจะถูกคิดว่าเป็นคุณหนูตามแบบฉบับ
แต่กลับชอบกิจกรรมกลางแจ้งกับการซื้อขนมกินกลางทางมาก
และตัวจริงนั้นค่อนข้างเป็นทอมบอยอยู่พอตัว
จะร่าเริงและขี้เล่นเหมือนเป็นลูกหมาบ้าง ส่งเสียงโหวกเหวกบ้าง
พอถูกล้อหรือหยอกเล่นจากในหมู่เพื่อนซึ่งรู้ถึงเบื้องหลังแบบนั้นอยู่แล้ว
ก็จะน้ำตาคลอเบ้าทันที
เนื่องจากคุณย่าเคยทำหน้าที่ช่วยเหลือเหล่าผู้ประสบภัย
ตัวเองก็เลยคอยช่วยสนับสนุนยูกิโตะที่กลับมาตามหาน้องสาว
“ฮิๆ เป็นยังไง ? ชุดนักเรียนนี่ เข้ากันมั้ย ? น่ารักมั้ย ?”
มิมะ จิมาริ
美馬 千毬
เด็กผู้หญิงที่เป็นเหมือนน้องสาวของยูกิโตะ
สูญเสียครอบครัวไปเพราะภัยพิบัติ
แล้วถูกฝากไว้ที่สถานสงเคราะห์เดียวกับตัวเอก
(ที่นามสกุลเหมือนกันก็เป็นเพราะเรื่องนั้น) รักยูกิโตะเหมือนเป็นพี่ชายแท้ๆ
ตั้งแต่เมื่อก่อน
ไม่ว่าจะที่ไหนหรือเมื่อไรก็จะเดินตามหลังยูกิโตะตลอด
แล้วแม้แต่ตอนนี้เรื่องนั้นก็ยังไม่เปลี่ยนไป ตามยูกิโตะซึ่งไล่ตามน้องสาวที่ไม่รู้จักไป
จนตัวเองก็มายังเขตควบคุมสิ่งแวดล้อมพิเศษชิราโทริด้วย
ถ้าบอกว่าเป็นเด็กดีที่ร่าเริงและว่าง่ายจะฟังดูดี แต่ให้สรุปสั้นๆคือเป็น
“เด็กบ้าๆบอๆ”
คิดไม่ค่อยเก่ง เลยเชื่อเรื่องที่คนอื่นพูดไปซะทุกอย่าง
แล้วบางทีก็กลายเป็นปัญหาเพราะเรื่องนั้นด้วย แต่เจ้าตัวกลับบอกว่า “สนุกก็ดีแล้วนี่นา”
และดูเหมือนจะไม่รู้ตัวเลยว่าปัญหาเกิดขึ้น……
เป็นเด็กติดพี่ขนาดที่เรียกได้ว่าเกินเหมาะสม
กับยูกิโตะผู้เป็นเหมือนพี่ชายนั้นบางทีก็จะแสดงความต้องการที่จะผูกขาดครอบครองไว้คนเดียวแบบเด็กๆออกมาให้เห็นด้วย
“จะครบ 15 ปีแล้วรึเปล่านะ…… เพดานนี้ กับคุณหมอ แล้วก็คุณพยาบาล 3 คน นั่นคือทั้งหมดในโลกของฉัน”
สุซุโนมิยะ มายูกิ
清宮 真結希
เด็กผู้หญิงที่เข้ารับการรักษาพยาบาลอยู่ที่โรงพยาบาลกลางคุงุมิ
ด้วยร่างกายที่เป็นอัมพาตทั้งตัวตั้งแต่จำความได้ ทำให้ไม่อาจออกไปนอกห้องคนไข้ได้แม้แต่ก้าวเดียว
ได้รับการบอกจากแพทย์เจ้าของไข้ว่ามีครอบครัวที่พลัดพรากจากกันอยู่
เลยคิดว่าอยากจะออกจากโรงพยาบาลเร็วๆเพื่อหาครอบครัวให้พบ ทว่า
ความปรารถนานั้นกลับกลายเป็นจริงในรูปแบบที่ไม่คาดคิด
เข้มแข็งและมีความอ่อนโยนที่จะคิดถึงเรื่องของคนอื่นมากกว่าตัวเอง
ในทางกลับกันก็ยังมีอีกด้านที่เอาแต่ใจเป็นอย่างมากซึ่งตรงข้ามกับภาพลักษณ์ที่ดูบอบบาง
Sub Character
“อุตส่าห์มีโชคชะตาให้มาอยู่หอพักเดียวกันแล้ว
ไม่ต้องใช้วิธีเรียกแบบเป็นพิธีรีตองว่า [คุณประธานนักเรียน]
ก็ได้นะ”
ฟูจิซากิ ชิซุกะ
藤咲 静夏
ประธานหอของหอพักนักเรียนที่ยูกิโตะกับมิยูกิจะต้องอาศัยอยู่ และเป็นนักเรียนดีเด่นที่ดำรงตำแหน่งเป็นประธานนักเรียนด้วย
เป็นรุ่นพี่ของยูกิโตะกับมิยูกิด้วยเช่นกัน
เป็นคุณพี่สาวผู้ชอบช่วยเหลือดูแลคนอื่นและทำให้รู้สึกผ่อนคลายได้ จะมีใบหน้ายิ้มแย้มอ่อนโยนเสมอ
แล้วสามารถพารอบข้างเข้าไปสู่บรรยากาศที่อ่อนโยนได้ ไม่ใช่แค่จากในหมู่นักเรียนในโรงเรียนเท่านั้น
ยังเป็นที่รักของผู้คนในเมืองอีกด้วย
เธอเองก็สูญเสียพ่อแม่กับน้องชายไปเพราะภัยพิบัติในอดีตเช่นกัน
แต่กลับมีบรรยากาศเงียบสงบที่ไม่ให้รู้สึกถึงเรื่องนั้นได้เลยแม้แต่เศษเสี้ยว แล้วยังเป็นที่ปรึกษาที่ดีให้กับยูกิโตะและมิยูกิที่เข้าโรงเรียนมาเพื่อตามหาพี่น้อง
ทว่า
นานๆทีก็จะแสดงด้านที่แตกต่างซึ่งเป็นเหมือนปีศาจตัวน้อยให้เห็นด้วยเช่นกัน จะปั่นหัวอีกฝ่ายด้วยการโกรธทั้งใบหน้ายิ้มแย้มบ้าง
จงใจแกล้งร้องไห้บ้าง
“เชื่อมาตลอดเลย ว่าสักวันหนึ่งวันแบบนี้จะต้องมาถึงแน่นอน……ตั้งแต่ตอนนั้นที่เห็นแวบแรกในโรงเรียน ก็คิดว่าหรือว่าคนๆนี้จะเป็น……”
สุนาโดริ ซาโทริ
漁 聡里
นักเรียนปีหนึ่งโรงเรียนคุคุมิระ และเป็นเพื่อนร่วมชั้นของจิมาริที่ย้ายโรงเรียนมา
มีบรรยากาศและโทนเสียงที่ดูใจเย็น และมักจะพบเห็นตอนที่กำลังจดจ่อกับความคิดอยู่ในห้องเรียนบ่อยๆ
จึงถูกนักเรียนปีเดียวกันคิดว่าเป็น “คนที่เป็นผู้ใหญ่พึ่งพาได้”
……ทว่า
ความจริงแล้วไม่ใช่แบบนั้น แค่กำลังจินตนาการเพ้อฝันอยู่เท่านั้น
คำปรึกษาจากเพื่อนชั้นปีเดียวกันเองก็แค่ตอบไปโดยที่ใช้ความคิดเพ้อเจ้อนั่นเป็นพื้น
ทั้งๆที่เป็นแบบนั้นแต่ป่านนี้ก็ยังไม่สูญเสียความเชื่อใจจากนักเรียนในชั้นปีเดียวกันไป
เป็นหนึ่งในผู้ประสบภัยจากภัยพิบัติ
และในเรื่องความปลอดภัยของพี่ชายที่ไม่รู้ว่าเป็นตายร้ายดียังไงนั้นก็มีความคิดฟุ้งซ่านที่ไม่อาจแสดงออกมาให้เห็นได้เด็ดขาด……อาจจะเป็นแบบนั้นน่ะนะ
ขอแค่ไม่จินตนาการเพ้อฝัน
ก็จะเป็นเด็กผู้หญิงไม่มีพิษมีพิษภัยผู้มีน้ำใจ
ชอบของหวานมาก
เรื่องร้านขนมหวานในเมืองนั้นรู้ละเอียดทุกอย่างโดยไม่เกี่ยวว่าจะเป็นขนมญี่ปุ่นหรือขนมตะวันตก
“ถึงอย่างงั้นก็ใช่ว่าจะโดดทั้งหมดซะหน่อย
เห็นแบบนี้แต่ก็คำนวณหน่วยกิจไว้ดีแล้วนะเฟ้ย”
ทามากิ ฮารุยะ
玉木 春哉
เพื่อนร่วมชั้นของยูกิโตะ เป็นคนคล้อยตามคนอื่นได้ง่าย
ร่าเริงและมีมนุษย์สัมพันธ์ดี
มีนิสัยชอบทำอะไรตามใจตัวเอง จะตามหาเหตุการณ์น่าสนใจแล้วเข้าไปยุ่งด้วยเสมอ
อีกด้านหนึ่งก็เป็นคนขี้รำคาญและเบื่อง่ายด้วยเช่นกัน มีภาพลักษณ์ว่าเป็นคนเหลวไหลอย่างชัดเจน
เป็นเด็กมีปัญหาที่โดดเรียนบ่อยเป็นว่าเล่น แต่ตอนอยู่ปี 2
ลงสมัครเลือกตั้งสภานักเรียนไปเพราะความคิดชั่วแล่น
แล้วไม่รู้ทำไมถึงได้รับเลือก
ปัจจุบันเลยดำรงตำแหน่งเป็นรองประธานนักเรียนอยู่
งานของสภานักเรียนนั้นจะเอาแต่โดดอยู่เสมอ แต่ดูเหมือนจะไม่สามารถต่อกรกับชิซุกะผู้เป็นประธานนักเรียนได้
เลยมักจะพบเห็นภาพที่โดนชิซุกะโกรธใส่ด้วยใบหน้ายิ้มแย้มอยู่บ่อยๆ
เขาเองก็สูญเสียครอบครัวไปเพราะภัยพิบัติในอดีต
แล้วเพราะเข้ากันได้ดีกับยูกิโตะที่เข้าโรงเรียนมา เลยเริ่มเข้ามายุ่งด้วยไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง
“คิดว่าจากนี้ไปจะช่วยเรื่องตามหาญาติพี่น้องของพวกเธอได้
ไม่สิ ขอให้ฉันได้ทำเถอะ ยังไงก็ขอร้องล่ะ”
อาซึสะ ยูมิโกะ
梓 弓弥子
ผู้อำนวยการคนปัจจุบันของโรงเรียนคุคุมิระ
เป็นผู้หญิงจากตระกูลอาซึสะที่ก่อตั้ง “อาซึสะกรุ๊ป” หนึ่งในสี่บริษัทใหญ่ที่ผลักดันโครงการเมืองทดลอง
ทว่า เนื่องจากไม่ได้มีสายเลือดโดยตรง จึงเติบโตมาในครอบครัวธรรมดา
ตอนที่เกิดภัยพิบัติ เธอซึ่งยังเป็นนักเรียนอยู่นั้นได้มีประสบการณ์นำผู้คนเข้าร่วมเป็นอาสาสมัครบูรณะซ่อมแซมเมืองด้วยตัวเอง
พอโครงการบูรณะซ่อมแซมเมืองภายใต้การนำของอาซึสะกรุ๊ปเริ่มขึ้น
ก็ออกมารับหน้าที่เป็นผู้เจรจากับชาวเมือง แล้วได้รับความเชื่อใจจากคนรอบข้างไป
หลังจากนั้น
ในขณะที่รักษาระยะห่างกับอาซึสะกรุ๊ปในระดับหนึ่ง ก็ทุ่มเทให้กับพวกการก่อตั้งโรงเรียนคุคุมิระและการรับรองเขตควบคุมสิ่งแวดล้อมพิเศษ
ปัจจุบันดำรงตำแหน่งเป็นผู้อำนวยการโรงเรียนคุคุมิระอยู่
“เรื่องที่มีเด็กอย่างเธอคอยอยู่ข้างๆมีต้าเนี่ย
ฉันรู้สึกขอบคุณจากใจ ขอบคุณนะ”
สุซุโนมิยะ ริกกะ
清宮 律佳
อายุรแพทย์ที่ทำงานอยู่ที่โรงพยาบาลกลางคุงุมิในเขตควบคุมสิ่งแวดล้อมพิเศษชิราโทริ
เป็นผู้หญิงมากด้วยความสามารถที่ไม่ได้มีเพียงแค่คุณวุฒิของแพทย์เท่านั้น
ยังได้มาแม้แต่ปริญญาเอกในด้านวิทยาการหุ่นยนต์และทฤษฎีสารสนเทศ
เป็นผู้พัฒนามีต้าขึ้นมา แล้วก็เป็นผู้ดูแลด้วยเช่นกัน
แทบไม่มีความคิดที่จะแต่งหน้า ชอบชุดที่ขยับตัวได้สะดวกรวดเร็ว
และไม่ใส่ใจกับแฟชั่น
ในเรื่องงานบ้านนั้นเนื่องจากใช้ชีวิตโสดมานาน ทำให้พออยู่ในระดับที่ผ่านเกณฑ์ไปได้
ค่อนข้างกินจุ และบางครั้งก็บอกว่างานใช้สมองต้องใช้แคลอรีเยอะแล้วก็กินโดยไม่ลังเล
สงบเยือกเย็นและไม่แสดงความรู้สึกออกมาเบื้องหน้า
ทั้งคำพูดและนิสัยเองก็ไม่มีการแสร้งเสริมเติมแต่ง
เนื่องจากกล่าวความเห็นออกมาอย่างตรงไปตรงมา เลยมีภาพลักษณ์ที่ให้ความรู้สึกว่าเป็นคนเย็นชา
ทว่าภายในนั้นกลับมีความเร่าร้อนซ่อนอยู่ กำลังทุ่มเทเลือดเนื้อและจิตใจให้กับการช่วยเหลือกายและใจของมนุษย์
“ที่เผลอไปพึ่งพิงแสงสว่างซึ่งสาดส่องเข้ามาในความมืดมิดนั้นไม่ได้เป็นอะไรมากไปกว่าความอ่อนแอของฉัน……”
ทาคาชินะ โทชิโอะ
高階 利夫
นักวิทยาศาสตร์ที่เข้าร่วมการทดลองของเมืองทดลองจนถึงตอนที่เกิดภัยพิบัติขึ้น
เป็นผู้ชายที่แต่งงานแล้วด้วย
หัวรั้นและมีนิสัยไม่ยืดหยุ่น เรื่องที่จะโกรธเสียงดังนั้นมีน้อยครั้งมาก
แต่จะตักเตือนอีกฝ่ายอย่างเงียบๆไป ยืนกรานบนความเห็นของตัวเองไป
คิดเรื่องการทำให้มนุษย์ชาติมีความสุขก่อนเป็นอันดับแรกในฐานะหน้าที่ของนักวิทยาศาสตร์
ถ้าเพื่อการนั้นแล้วล่ะก็เตรียมใจที่จะเสียสละครอบครัวไว้อยู่
“ทางนี้นานๆจะกลับมาทั้งที
สนใจพี่ให้มากกว่านี้หน่อยสิ แม้แต่เรื่องเรียนก็จะสอนให้ด้วยนะ เอ้า”
สุเมรางิ จุนยะ
澄稀 順也
ลูกชายของประธานบริษัทยาสุเมรางิ และเป็นพี่ชายของอายากะ
เรียนที่ต่างประเทศเลยออกห่างจากผืนดินชิราโทริไป
แต่ตอนนี้กลับมาชั่วคราวเพื่อเรียนต่อ
ไม่ลงรอยกับอายากะมาตั้งแต่เด็ก สำหรับอายากะแล้วถือว่าชอบทำแต่การกระทำที่ทำให้รู้สึกรำคาญ
แต่งกายด้วยของแบรนด์เนมเสมอ พอเปิดปากพูดปุ๊บก็เหมือนเป็นการเสียดสีเหน็บแนมกัน
บางทีก็โอ้อวดอำนาจของตระกูลสุเมรางิ
แต่พอจุดยืนแย่ลงก็จะพูดแก้ตัวทันที
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น