สวัสดีครับ มาพบกันตอนต้นเดือนเหมือนเช่นเคย ก่อนอื่นมีข่าวมาแจ้งให้ทราบ+บ่นนิดหน่อยครับ เรื่องของเรื่องคือเมื่อเดือนที่ผ่านมาทาง Blogspot อัพเดท interface ใหม่ล่ะครับ (ที่จริงอัพเดทตั้งนานแล้ว แต่ก่อนหน้านี้ยังยอมให้ใช้ของเก่าต่อได้ ก่อนจะบังคับให้ใช้ของใหม่อย่างเดียวเมื่อเดือนที่แล้ว) ซึ่ง interface ใหม่ที่ว่านี้ก็มีข้อดีข้อเสียปนกันครับ แต่สำหรับผมแล้วยังไงข้อเสียก็เยอะกว่า เช่น ทำให้จัด paragraph ยากขึ้นจนต้องใช้เวลามากขึ้นในการอัพ Blog แต่ละครั้ง(แต่ก็ยังดีกว่าสมัยที่อยู่เว็บ Exteen) แล้วช่องว่างระหว่าง paragraph เองก็ยังกว้างเกินไปโดยไม่จำเป็น …โดยรวมแล้วสำหรับผม ของเก่าดีกว่าจริงๆนั่นล่ะ
เอาล่ะ บ่นเสร็จแล้ว มาเข้าเรื่องกันดีกว่าครับ เกมที่นำมาให้ดูในวันนี้เป็นเกม Aibeya 2 ของค่าย Azarashi Soft ที่จะวางจำหน่ายวันคริสต์มาสปีนี้ครับ (25 ธันวาคม 2020… ถ้าเกมไม่เลื่อนอ่ะนะ) เนื้อเรื่องก็ประมาณ “โทคิซากิ โยอิจิ” ตัวเอกของเรื่องกับ “มิโซระ ซาคุ” นางเอกนั้นเป็นเพื่อนสมัยเด็กที่รู้จักกันมาตั้งแต่ก่อนจำความได้ ทว่า อยู่มาวันหนึ่ง พ่อของซาคุมีกำหนดการว่าต้องย้ายงาน และแม่ของเธอก็จะตามไปอยู่กับพ่อด้วย แต่ด้วยข้อเสนอจากแม่ของโยอิจิ ซาคุเลยได้มาอาศัยอยู่กับครอบครัวของโยอิจิ
ซาคุแอบชอบโยอิจิอยู่ แต่เธอคิดว่าตนเองไม่คู่ควรกับเขา จึงไม่ได้บอกกล่าวความรู้สึกของตัวเองออกไป หลังเธอมาอาศัยอยู่บ้านของเขาเอง ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขาก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนไป ทว่า วันหนึ่งในฤดูร้อน แอร์ห้องของโยอิจิดันเกิดเสียขึ้นมา แล้วกว่าจะซ่อมก็ต้องใช้เวลา ซาคุที่อยู่ห้องข้างๆจึงเสนอว่าห้องของเธอกับโยอิจิเชื่อมถึงกันด้วยประตูเลื่อน ถ้าเปิดประตูเลื่อนนั้นล่ะก็จะอยู่ได้แบบเย็นๆ ด้วยเหตุนี้ ห้องของตัวเอกกับนางเอกจึงเชื่อมถึงกัน เป็นเหตุให้ความสัมพันธ์ของทั้งคู่เริ่มเปลี่ยนแปลงไป
เนื้อเรื่องก็ประมาณนี้ครับ เท่านี้ก็ชัดเจนแล้วว่าเกม Aikagi (กุญแจสำรอง) ทั้งภาคแรกและภาคสองมีส่วนที่เหมือนกันคือตัวเอกมีเหตุบางอย่าง จึงต้องไปอาศัยอยู่กับเพื่อนสมัยเด็กที่ก่อนหน้านี้อาศัยอยู่คนเดียวในห้องเช่า ส่วน Aibeya (แชร์ห้อง) ทั้งภาคแรกและภาคสองนั้นมีจุดร่วมคือตัวเอกกับเพื่อนสมัยเด็กมีเหตุจำเป็นจึงต้องมาใช้ชีวิตอยู่ในห้องเดียวกัน โดยที่ในบ้านก็มีครอบครัวของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งอยู่ด้วย …อืม พอมองแบบนี้แล้วก็เข้าใจง่ายดีว่าซีรีย์ Aikagi กับซีรีย์ Aibeya ต่างกันยังไง
แปลมาจาก Official Web Site (Azarashi Soft)
“ถ้าห้องเชื่อมถึงกัน จะมีอะไรเปลี่ยนไปรึเปล่านะ… ?”
“ร้อน……”
ในช่วงที่ฤดูร้อนกำลังเข้าสู่หน้าร้อนแบบเต็มๆ
แอร์ในห้องของโทคิซากิ
โยอิจิ ตัวเอกของเรื่อง ดันเกิดพังขึ้นมาซะได้
ดูเหมือนว่ากว่าจะซ่อมก็ต้องใช้เวลา
โยอิจิจึงอับจนหนทางอยู่
ในตอนนั้นเองก็มีข้อเสนอที่ไม่คาดคิดจากมิโซระ ซาคุ
เพื่อนสมัยเด็กที่ขอพักพิงอาศัยอยู่ในห้องข้างๆ
“เอ่อ ระหว่างห้องของพวกเรา มีประตูเลื่อน
อยู่สินะ ถ้าเปิดประตูนั่นจะทำให้เย็นสบายรึเปล่านะ”
จากการที่ห้องเชื่อมถึงกัน
ทิศทางความรักของทั้งคู่ซึ่งเริ่มรับรู้อีกฝ่ายในฐานะเพศตรงข้ามคือ…… ?
1. ทิศทางซึ่งความรักที่ไม่กล้าแสดงออกจะมุ่งไป
ใน
“Aibeya 2” นี้ความสัมพันธ์ของตัวเอกกับนางเอกซึ่งเป็นเพื่อนสมัยเด็กกันนั้น
จะเริ่มเปลี่ยนแปลงไปทีละนิดจากการที่ห้องของทั้งคู่ได้เชื่อมต่อกันเป็นหนึ่งเดียว
นางเอกซึ่งไม่ว่าจะทำอะไรก็ได้แต่ตามหลังตัวเอกเสมอมานั้น
เริ่มคิดว่าอยากจะเดินเคียงข้างกันในฐานะคนรักขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว เป็นเหตุให้ทั้งคู่ได้เริ่มก้าวเดินต่อจากความสัมพันธ์ที่เรียกว่าเพื่อนสมัยเด็ก
2. แม้จะเป็นแนวรักบริสุทธิ์ แต่ฉากลามกก็นำไปใช้จริงได้ดี !
แน่นอนว่ามีความใจเต้นตึกตักในแบบที่เป็นเอกลักษณ์ของการใช้ชีวิตร่วมกันภายใต้ชายคาเดียวกัน
แล้วหลังกลายเป็นคู่รักกันแล้ว
ทั้งคู่จะปรารถนากันและกันอย่างเร่าร้อนราวกับความรู้สึกที่เก็บงำมาตลอดที่ผ่านมานั้นได้ระเบิดออกมา
เพื่อนสมัยเด็กที่รู้จักกันมาตั้งแต่ก่อนจำความได้
เป็นคนขี้อายและกลัวคนแปลกหน้า
เลยใช้ผมหน้าม้าปิดบังดวงตาไว้เสมอ
ไม่ค่อยยืนกรานในความคิดของตัวเองสักเท่าไร
มักจะเป็นฝ่ายปรับตัวเองให้เข้ากับอีกฝ่าย
ทว่า
นั่นก็แค่ไม่เอ่ยออกมาเป็นคำพูดเฉยๆ ภายในใจนั้นตบมุกอยู่บ้าง อะไรบ้าง
ถ้าสนิทกันแล้วจะพูดคุยกันได้ตามปกติ
ตอนคุยกับโยอิจิเลยมีการแสดงออกทางความรู้สึกมากพอสมควร
ช่วงทันทีก่อนจะเข้าเรียนต่อ
พ่อถูกกำหนดให้ย้ายงาน และแม่เองก็จะตามไปช่วยสนับสนุนชีวิตความเป็นอยู่ของพ่อ
แต่ด้วยความปรารถนาดีจากแม่ของโยอิจิ ปัจจุบันจึงขอพึ่งพิงอาศัยบ้านของเขาอยู่
หลังเริ่มอาศัยอยู่ด้วยกันเอง
ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงไป
แต่ยิ่งเวลาผ่านไป ความรู้สึกจางๆที่มีต่อโยอิจิซึ่งร่าเริงและคอยช่วยนำทางเธอเสมอมานั้นกลับเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
ทว่า ซาคุนั้นคิดว่าตัวเธอไม่คู่ควรกับโยอิจิ จึงคิดว่าแค่ได้อยู่ด้วยกันก็พอใจแล้ว
และไม่ได้บอกกล่าวความรู้สึกของตัวเองออกไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น