Shinigami no Kiss wa Wakare no Aji

เนื้อหาด้านล่างเผยแพร่ครั้งแรกวันที่ 1 พฤศจิกายน ค.ศ. 2013 ที่ http://vermillionend.exteen.com

---

　　สวัสดีครับ กลับมาอีกครั้งกับ Vermillion End, ตอนนี้ผมเปิดเทอมเรียบร้อยแล้วล่ะครับ รู้สึกได้ว่าช่วงปิดเทอมใช้เวลาไปคุ้มมาก ได้เล่น Mashiro Iro Symphony กับ Hello,good-bye จบไป  เกม Hello,good-bye ศัพท์ยากมาก แต่ก็เล่นรู้เรื่องด้วยล่ะครับ ความสามารถพัฒนาไปอีกขึ้นแล้วสินะ…… เมื่อก่อนตอนยังไม่เก่งภาษาญี่ปุ่นก็มีเวลาว่างไม่รู้จะเล่นเกมอะไรดี พอเก่งภาษาญี่ปุ่นขึ้นมาบ้างแล้วก็กลายเป็นว่ามีเกมให้เล่นเยอะเกินไป ไม่มีเวลานี่สิ

　　เกมที่นำมาเสนอให้ดูในคราวนี้ก็คือเกม Shinigami no Kiss wa Wakare no Aji ของค่าย Alcot Honey Comb ครับ  ที่ทำให้ผมสนใจในเกมนี้ได้ทันทีก็คือ “ชิซุกุ” น้องสาวเงียบๆของเกมนี้ สำหรับวีรกรรมของเธอไม่จำเป็นต้องอธิบายให้ยืดยาว ผมแนะนำให้ไปดูที่ entry: ยัยน้องสาวคนนี้มันไม่ไหวจะเคลียร์เกินไปแล้วในบล็อกของคุณโรโรโนค่อน นอกจากชิซุกุที่เป็นน้องสาวน่าสนใจสุดๆแล้ว เนื้อหาเกมนี้ก็ดูน่าสนใจใช้ได้เลยนะครับ (แต่ผมยังไม่ได้เล่นเลย)

……เกมนี้มีทีมงาน Kohaku Translations เอาไปทำ patch อังกฤษด้วยล่ะครับ และตอนนี้ผมได้ยินมาว่าทางทีมงานเขาแปลเสร็จเรียบร้อย เหลือแค่ QC แล้วล่ะครับ ดูแล้ว patch อังกฤษน่าจะออกมาในเร็วๆนี้ (แต่ผมคงจะเล่นภาษาญี่ปุ่นอยู่ดีเพราะถูกใจชิซุกุ)

Edit : Patch ภาษาอังกฤษออกแล้วเมื่อวันที่ 13/11/2013

死神の接吻は別離の味
Shinigami no Kiss wa Wakare no Aji
จูบของยมทูตคือรสชาติแห่งการจากลา

คำเตือน : เกิน 25% เป็นการดำน้ำ
แปลมาจาก Official Web Site (ALcot Honey Comb), Getchu

“มีของที่อยากจะเหลือทิ้งไว้ให้คนสำคัญบ้างรึเปล่าคะ ?”

ณ เมืองฮินาเสะ เมืองริมทะเลเล็กๆ

ที่นั่นเคยมีเด็กสาวและเด็กหนุ่มผู้อ่อนวัยอยู่

ทั้งสองคนที่ผูกพันกันด้วยสายสัมพันธ์อันเหนียวแน่นนั้นจ้องมองไปที่อนาคตเดียวกัน โดยไม่ได้สงสัยเลยว่าวันพรุ่งนี้จะมาเยือนหรือไม่

วันที่ 14 มีนาคม

วันแห่งโชคชะตา

เด็กหนุ่มตั้งใจจะบอกความรู้สึกของตนเองให้รับรู้ เลยชวนเด็กสาวไปที่ทะเล

ทว่าเพราะอุบัติเหตุไม่คาดฝัน ทั้งสองคนที่เป็นเพื่อนสมัยเด็กกันกลับต้องพลัดพรากจากกันด้วยความตายทั้งๆที่ยังไม่ได้กลั่นกรองความรู้สึกออกมาเป็นคำพูด

หลังจากนั้นเดือนและปีได้ผ่านล่วงเลยไป ปัจจุบันเด็กหนุ่มได้ใช้ชีวิตอยู่บนผืนดินที่มีความทรงจำร่วมกันกับเด็กสาวหลงเหลืออยู่

อามามิยะ มาโคโตะ ตัวเอกของเรื่องเป็นนักเรียนปีสองของโรงเรียนเอกชนยาชิโอะ

มาโคโตะได้ใช้ชีวิตในแต่ละวันอันแสนสงบสุขไปกับชิซุกุ น้องสาวที่เพิ่งเริ่มไปเรียนโรงเรียนเดียวกัน แล้วก็ทำงานพิเศษอยู่ที่ร้านเช่าวิดีโอแถวบ้านไปด้วย

วันหนึ่ง มาโคโตะได้พบกับเด็กสาวปริศนาเข้า

เด็กสาวที่เรียกตัวเองว่าโคฮาคุนั้นถือเคียวขนาดใหญ่ไว้ในมือ นัยน์ตาของเธอมีสีน้ำเงินเข้ม

“นายเห็นตัวฉันด้วยเหรอ ?”

คนรอบข้างไม่มีใครรู้สึกถึงตัวตนของโคฮาคุเลย

แล้วไม่สามารถรับรู้ได้ด้วย

“ใช่แล้วล่ะ นายเองก็ใกล้จะตายแล้วสินะ”

เด็กสาวคือยมทูต




Main Character

“มีอารมณ์เหมือนโดนยมทูตดูถูกอยู่ตลอดเวลาน่ะ

อามามิยะ　มาโคโตะ

天宮　誠

ส่วนสูง  : 176 เซนติเมตร

น้ำหนัก  : 65 กิโลกรัม

ตัวเอกของเรื่อง

มีนิสัยจริงจังจนเกินไปและขี้กังวล เพราะแบบนั้นเลยขาดทุนในหลายๆเรื่อง แต่เจ้าตัวก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากเป็นพิเศษ

ด้วยสาเหตุจากเรื่องๆหนึ่งในวัยเด็ก ทำให้สูญเสียเด็กผู้หญิงที่เป็นเพื่อนสมัยเด็กไป แม้แต่ในตอนนี้เองก็รู้สึกว่าต้องรับผิดชอบเรื่องนั้นอยู่

ใช้ชีวิตที่จะต้องเข้าไปพัวพันกับอุบัติเหตุหรือคดีอะไรซักอย่างและวนไปวนมาอยู่แถวๆห้วงแห่งความตายมาตั้งแต่เมื่อก่อน

เมื่อเทียบกับวัยแล้วจัดว่าค่อนข้างเป็นคนใจเย็น แล้วก็ไม่ได้โดดเด่นในห้อง

ในอีกด้านหนึ่งก็มีเด็กผู้หญิงเป็นแฟนคลับอยู่ลับๆ มีประสบการณ์ถูกสารภาพรักหลังเลิกเรียนอยู่มากเช่นกัน

“อามามิยะคุงเองก็ดูด้วยเหรอ ไอ้อันที่ลามกแบบนั้นน่ะ ”

อาราชิมะ　โฮโนกะ

新島　ほのか

ส่วนสูง  : 153 เซนติเมตร

น้ำหนัก  : 42 กิโลกรัม

สัดส่วน : B83/W52/H80

ลูกสาวของเจ้าของร้านเช่าวิดีโอ “โคโคโนกะ” ที่มาโคโตะไปทำงานพิเศษ

เป็นคนเข้มแข็งและอ่อนโยนกับทุกคน มีตำแหน่งเป็นหัวหน้าห้องด้วยเช่นกัน

ถูกพ่อพูดใส่อย่างรำคาญว่า “พวกแกน่ะ รีบๆแต่งงานกันได้แล้ว” และทั้งๆที่ไม่ได้คบกันอยู่แท้ๆแต่กลับถูกทำเหมือนกับมีความสัมพันธ์อย่างเป็นทางการกับมาโคโตะซะอย่างนั้น

ตกใจรีบร้อนอยู่บ่อยๆกับคำพูดและการกระทำของพ่อที่เสียมารยาท

ช่วยงานที่ร้านอยู่บ่อยๆก็จริง แต่ก็มีแค่โซนวิดีโอสำหรับผู้ใหญ่เท่านั้นที่จะไม่เข้าไปใกล้

“ตอนนั้นหนูเป็นน้องสาวดีๆไม่ได้สินะ……”

อามามิยะ　ชิซุกุ

天宮　雫

ส่วนสูง  : 162 เซนติเมตร

น้ำหนัก  : 45 กิโลกรัม

สัดส่วน : B81/W51/H79

น้องสาวไม่แท้ของอามามิยะ มาโคโตะที่เป็นตัวเอก

เป็นลูกติดของพ่อเลี้ยง ตอนเด็กไม่ค่อยยอมรับมาโคโตะเป็นพี่ชายเท่าไรนัก

ปัจจุบันเองก็ไม่ค่อยพูดเท่าไร แต่พอว่างแล้วจะมาที่ห้องของพี่ชายแล้วอ่านนิตยสารสำหรับผู้หญิงอยู่บนเตียงบ้าง ทำอะไรบ้าง

เป็นเด็กที่นอนหลับสนิทดี ตอนเช้าต้องถูกพี่ชายปลุกเสมอ

เจ้าตัวบอกไว้ว่า “พอพี่ชายไม่มีหนูอยู่ก็จะทำอะไรไม่ได้เลย” แต่ถ้าให้พูดแล้วล่ะก็คงต้องบอกว่าเป็นเด็กที่ถ้าพี่ชายไม่อยู่แล้วจะทำอะไรไม่ได้เลยซะมากกกว่า

ยืมแต่พวกหนังสยองขวัญมาจากร้านเช่าวิดีโอที่มาโคโตะทำงานพิเศษอยู่ ทว่าเนื่องจากเป็นคนขี้กลัว ถ้าไม่ได้ดูด้วยกันกับพี่ชายแล้วล่ะก็จะทนดูไม่ได้

“นายจะตายด้วยใบหน้าแบบไหนกันนะ ?”

โคฮาคุ

琥珀

ส่วนสูง  : 146 เซนติเมตร

น้ำหนัก  : 38 กิโลกรัม

สัดส่วน : B70/W48/H69

เด็กสาวที่บอกว่าตัวเองเป็นยมทูต

มนุษย์คนอื่นจะไม่รู้สึกถึงตัวตนเลย มีแค่มาโคโตะเท่านั้นที่มองเห็นตัวเธอได้

ถูกมาโคโตะเห็นเข้าตอนที่ถือเคียวขนาดใหญ่ยืนนิ่งอยู่ในสถานที่เกิดเหตุฆาตกรรม ตั้งแต่ตอนนั้นก็มาปรากฏตัวบ่อยๆ

แทบจะไม่แสดงความรู้สึกออกมาทางสีหน้าเลย ไม่รู้เลยว่ากำลังคิดอะไรอยู่กันแน่

ดูเหมือนว่าห้องของมาโคโตะจะสะดวกสบายดี ก็เลยเข้ามาปักหลักอาศัยอยู่ตอนไหนก็ไม่รู้

ชอบจ้องดูตอนที่มาโคโตะกำลังล้างตัวอยู่ในห้องอาบน้ำ

ทว่าสายตาที่มองมายังบริเวณระหว่างขานั้นช่างเย็นชายิ่งนัก




Sub Character

“……ถ้าอยากเจอคนตายล่ะก็ แกเองก็มา[ทางนี้]สิ”

อิซาโยอิ

十六夜

ส่วนสูง  : 167 เซนติเมตร

น้ำหนัก  : 48 กิโลกรัม

สัดส่วน : B83/W52/H81

ยมทูต

เลี้ยงดูโคฮาคุในฐานะผู้สืบทอดของตัวเอง

เยือกเย็นอยู่เสมอ นำทางวิญญาณของพวกผู้ตายไปยัง “ที่ๆควรอยู่” อย่างเฉยชา

ไม่มีหัวใจแห่งความเมตตา มีท่าทางเข้มงวดแม้แต่กับโคฮาคุ

โผล่มาโดยไม่คาดคิด จู่ๆก็โผล่มาพูดเรื่องที่มีความหมายลึกซึ้งเป็นนัยๆทิ้งไว้แล้วจากไป

“เฮ้อ แกล้งทำเป็นแมวธรรมดาๆก็เหนื่อยเหมือนกันน้า~”

มิลฟี่

ミルフィ

ภูตรับใช้ของยมทูต

อยู่ข้างๆโคฮาคุเสมอในฐานะผู้มีหน้าที่จับตาดู

พูดภาษามนุษย์ได้ ดูเหมือนว่าจะเป็นตัวเมีย

เหมือนจะมีทัศนคติทั่วไปที่ว่า “ถ้าพูดถึงภูตรับใช้ก็ต้องเป็นแมวดำสิ !” อยู่ เลยรู้สึกมีปมด้อยกับการที่ตัวเองเป็นแมวสีขาว

“อามามิยะคุงเองก็ช่วยให้ความสำคัญกับน้องสาวด้วยนะ ”

ซาโตนากะ　ริน

里中　凛

เพื่อนสนิทของโฮโนกะ และเป็นเพื่อนร่วมชั้นของมาโคโตะ

เป็นเด็กผู้หญิงธรรมดาๆที่พบได้ทั่วไป แล้วก็เป็นคนขี้อาย

หลังเลิกเรียนวันหนึ่งได้เรียกมาโคโตะออกมาแล้วก็สารภาพรัก ทว่า…