สวัสดีครับ กลับมาพบกับ VemillionEnd อีกครั้ง วันนี้มาแปลกหน่อยตรงอัพ Blog ตอนสิ้นเดือน ไม่ใช่ต้นเดือนเหมือนเช่นทุกครั้ง… เรื่องนี้เพราะวันนี้เป็นวันที่ 29 กุมภาพันธ์ เป็นวันหายากที่ 4 ปีมีครั้งเลยอยากจะอัพ Blog ไว้เป็นที่ระลึกน่ะครับ… ส่วนเดือนมีนาคมนั้นไม่ต้องห่วงครับ ด้วยนโยบายของ Blog ที่ว่า 1 เดือนจะอัพ Blog อย่างน้อย 1 ครั้ง เดือนมีนาคมที่จะถึงนี้เลยจะอัพ Blog เช่นกัน แต่ช่วงนี้ยุ่งๆอยู่ เพราะแบบนั้นคงอัพ Blog ตอนต้นเดือนไม่ได้ ว่าจะไปอัพตอนช่วงกลางเดือนหรือปลายเดือนแทนครับ
เอาล่ะ เกริ่นทักทายกันแค่นี้พอ มาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า เกมที่นำมาให้ดูในวันนี้คือ Tsuki no Kanata de Aimashou ของค่าย tone work's ที่วางจำหน่ายเมื่อวันที่ 28 มิถุนายน ปีที่แล้ว(2019)ครับ โดยจุดเด่นของเกมนี้คือการแยกเนื้อเรื่องเป็น 2 ส่วนคือบทมัธยมปลายกับบท After เหมือนกันกับเกมก่อนๆของค่ายอย่าง Hoshi Ori Yume Mirai ที่แยกเป็น 2 บทคือบทมัธยมปลายและบท After แล้วก็ Gin'iro, Haruka ที่แยกเป็น 3 บทคือบทมัธยมต้น บทมัธยมปลาย และบท After ครับ
ผมถูกใจ Gin'iro, Haruka มาก(ยุตสึกิจังสุดยอด !)เลยสนใจเกมนี้มาตั้งแต่ปีที่แล้ว แต่ตอนนั้นดูผ่านๆแล้วเห็นว่าไม่มีบทมัธยมต้นแบบ Gin'iro, Haruka แล้วยังรู้สึกเฉยๆกับนางเอกอีก เลยคิดว่าเกมนี้คงเทียบ Gin'iro, Haruka ไม่ได้ แต่เมื่อเดือนที่ผ่านมาผมได้ลองเล่น Trial Version ดู แล้วก็รู้สึกว่าเกมน่าสนใจผิดคาดครับ เนื้อเรื่องดูแล้วเป็นคนละแนวกับ Gin'iro, Haruka แล้วนางเอกที่เป็น Main Character ทุกคนก็น่าสนใจหมด โดยเฉพาะโทวกะที่เป็นนางเอกหลักของเรื่องครับ ผมถูกใจโทวกะพอสมควร เลยคิดว่าสักวันหนึ่งคงจะได้เล่นเกมนี้
อนึ่ง ฉากของเรื่องคือจังหวัดคานางาวะ(จังหวัดที่อยู่ข้างๆโตเกียว)ครับ ตัวเอกอาศัยอยู่ใกล้สถานีฟูจิซาวะ, ในเกมมีรถไฟฟ้าเอโนะเดนกับเกาะเอโนชิมะด้วย… แต่ตอนอ่านก็คิดอยู่ในใจเหมือนกันว่าค่ายเกมไม่คิดจะเปลี่ยนชื่อสถานที่หน่อยเรอะ เกมอื่นที่ใช้คานางาวะเป็นฉากเหมือนกันอย่าง Aonatsu Line ยังมีเปลี่ยนชื่อสถานที่เลย
月の彼方で逢いましょう
Tsuki no Kanata de Aimashou
See you at the other side of the moon
ไปพบกันที่อีกฟากของดวงจันทร์เถอะ
The summer days ended full of regrets.
Looking up to the sky i wish i could turn back time.
She was more whimsical, mysterious and beautiful than anyone else.
แปลมาจาก Official Web Site (tone work's)
หากได้เจอเธออีกครั้งล่ะก็…
Story
หากสามารถเชื่อมอดีตกับอนาคตเข้าด้วยกันผ่านสมาร์ทโฟนได้ คุณจะแก้ไขความเสียใจแบบไหนในอดีต ?
outline
หน้าร้อนของปี 2
Summer of the second grade.
พวกเธอนั้นลึกลับยิ่งกว่าใคร ทำตัวตามอำเภอใจยิ่งกว่าใคร
แล้วก็งดงามยิ่งกว่าใคร
รักแรก ความทรงจำที่เปรี้ยวอมหวาน
วันเวลาในฤดูร้อนได้ผ่านเลยไปพร้อมกับความอาลัยอาวรณ์
หน้าร้อนของอายุ 25
The summer of 25 years old.
พอรู้ตัวอีกทีก็กลายเป็นพนักงานกินเงินเดือนไปแล้ว
ขณะแหงนมองท้องฟ้า จู่ๆก็หวนคะนึงถึงวันคืนที่ราวกับความฝันนั้น
จึงเปิดเครื่องสมาร์ทโฟนที่เคยใช้สมัยเป็นนักเรียนเพื่อระลึกความหลัง
เปิด Application ข้อความ แล้วลองส่งข้อความหาตัวเองดู
“จะเสียใจภายหลังเอานะ”
ความรู้สึกที่มีต่อตนเองในอดีต ซึ่งไม่น่าจะมีทางส่งไปถึง
ทว่า สมาร์ทโฟนกลับสั่นกลับมา
“จู่ๆมีอะไรล่ะนั่น ?”
นั่นคือข้อความจากตนเองในอดีต……
overview
“Hoshi Ori Yume Mirai”
“Gin'iro, Haruka”
โดยที่ยังคงโครงสร้างแบบ 2 ส่วนที่แยกเป็นบทวัยเรียนกับบท After ซึ่งได้รับเสียงตอบรับดีในผลงานทั้งสองเอาไว้
เรื่องราวที่ข้ามผ่านกาลเวลาจะดำเนินไปในผลงานชิ้นนี้
ตัวเอกในบทวัยเรียนกับตัวเอกในบท After จะเชื่อมถึงกันผ่าน Application ข้อความ และพยายามอย่างสุดกำลังเพื่อแก้ไขความอาลัยอาวรณ์ในอดีต
ในผลงานชิ้นนี้…
การเลือกโชคชะตา
Selection of destiny
…คือธีมของเรื่อง และสามารถลงเอยกับนางเอกทุกคนได้หมด ไม่ว่าจะเป็น Main Character หรือ Sub Character
Main Character
คุโรโนะ คานาตะ
黒野 奏多
黒野 奏多
ตัวเอก
บทวัยเรียน
ตัวเอกของเรื่อง
เป็นนักเรียนปี 2 ที่อยู่ชมรมวรรณศิลป์
ตั้งใจจะใช้ชีวิตนักเรียนไปแบบสบายๆโดยอ่านหนังสือไปพลางๆ…
…สร้างภาพลักษณ์แบบอ้อมๆให้รอบข้างเห็นเป็นแบบนั้น แต่ความจริงแล้วมีความฝันลับๆที่ว่าอยากจะเขียนนิยาย
แอบเขียนสะสมไว้ทุกวันก็จริง แต่แม้แต่ตอนนี้เองก็ยังไม่เสร็จสมบูรณ์
ทำงานพิเศษอยู่ที่ “BIBLIO CAFE” คาเฟ่ร้านหนังสือหน้าสถานี
ชอบมอเตอร์ไซค์มาก เพิ่งจะเกลี้ยกล่อมพ่อแม่แล้วซื้อรถใหม่มาได้เมื่อวันก่อน
บท After
อายุ 25 ปี
เป็นบรรณาธิการมือใหม่ที่ทำงานอยู่ที่สำนักพิมพ์เล็กๆชื่อ “โยทสึบะการพิมพ์”
สมัยเรียนมหาวิทยาลัยนั้นก็ยังคงทำกิจกรรมสร้างสรรค์ผลงานอยู่ อย่างเช่นลงสมัครชิงรางวัลนักเขียนนิยายหน้าใหม่ แต่ภายในใจตนเองนั้นก็สัมผัสได้ถึงขีดจำกัด เลยตัดสินใจมุ่งไปในเส้นทางของบรรณาธิการแทน
ที่ดูแลอยู่คือ “เรื่องจริง NOW” นิตยสารรายสัปดาห์สำหรับกลุ่ม Blue-collar
รู้สึกถึงความแตกต่างระหว่างอุดมคติกับความเป็นจริง หลังๆมานี้การเขียนนิยายซึ่งเป็นงานอดิเรกเองก็ไปได้ไม่ดี ความรู้สึกที่ว่างานที่ทำอยู่นั้นมีคุณค่าพอที่จะทำเองก็กำลังจะสูญเสียไป
* อธิบายเพิ่มเติมโดยผู้แปล
- “Blue-collar” (ブルーカラー) หมายถึงลูกจ้างที่ใช้แรงกายทำงานในภาคการผลิตตรงหน้างานจริง เช่น ช่างในโรงงาน, กรรมกรก่อสร้าง, คนงานที่จ้างมาทำงานในภาคการเกษตร ฯลฯ คำตรงข้ามของ Blue-collar คือ “White-collar” (ホワイトカラー) ซึ่งหมายถึงลูกจ้างที่ใช้แรงงานสมองหรือทักษะฝีมือทำงานในสถานที่อย่างออฟฟิศ เป็นต้น
- “คาเฟ่ร้านหนังสือ” (本屋カフェ) คือร้านที่รวมร้านกาแฟกับร้านหนังสือเข้าด้วยกัน เป็นร้านกาแฟที่สามารถอ่านหนังสือที่วางอยู่บนชั้นในร้านได้อย่างอิสระ และหากอ่านแล้วถูกใจยังสามารถซื้อหนังสือจากทางร้านได้ด้วย คาเฟ่ร้านหนังสือนั้นมีหลายประเภทเช่นมีหนังสือใหม่ขาย, ขายแค่หนังสือมือสอง, ไม่มีหนังสือขาย ให้อ่านได้อย่างเดียว เป็นต้น
“ถ้าฉันไปยังอีกฟากของดวงจันทร์------…จะช่วยไล่ตามมาเหรอ ?”
อารายะ โทวกะ
新谷 灯華
新谷 灯華
เด็กสาวผู้วิ่งเตร็ดเตร่อยู่ในเมืองยามค่ำคืน
อายุ : นักเรียนปี 2
ส่วนสูง : 162 เซนติเมตร
น้ำหนัก : 51 กิโลกรัม
สัดส่วน : 89/56/84 (คัพ D)
วันเกิด : 22 กุมภาพันธ์
กรุ๊ปเลือด : ไม่รู้
ของกินที่ชอบ : มอนสเตอร์เอเลจี
ของกินที่เกลียด : ตับสดๆ
นักเรียนย้ายมาใหม่นอกฤดูกาลที่ย้ายมาตอนช่วงใกล้จบปี 1
ลือกันไปทั่วว่าเพราะก่อเรื่องที่โรงเรียนในโตเกียวเลยต้องย้ายโรงเรียน
มาสายและกลับก่อนเป็นปกติ แล้วยังโดนเรียกไปตักเตือนเป็นพักๆด้วยข้อหาเตร็ดเตร่ยามวิกาลด้วย
ด้วยเหตุนั้น ปกติแล้วในชั่วโมงเรียนเลยจะนอนอยู่เสมอ
รูปลักษณ์ภายนอกดูสุขุมเยือกเย็น แต่หากลองคุยด้วยแล้วจะพบว่ามีการแสดงออกทางอารมณ์มากผิดคาด
เป็นคนทำตัวตามอำเภอใจที่ทำให้คนอื่นหัวปั่นด้วยการกระทำที่เปลี่ยนใจง่ายและเกินสามัญสำนึก
ระยะห่างที่มีต่อผู้อื่นนั้นใกล้อย่างผิดปกติ จนทำให้เกิดความเข้าใจผิดอยู่บ่อยๆ
มักจะป่าวประกาศว่าตนมีความลับอยู่ แต่ก็ไม่ยอมบอกเด็ดขาดว่าความลับนั้นคืออะไรกันแน่
รอบรู้ในเรื่อง Sub Culture ประหลาดๆ
* อธิบายเพิ่มเติมโดยผู้แปล : เครื่องดื่ม “มอนสเตอร์เอเลจี” (モンスターエレジー) ที่โทวกะชอบนั้นจงใจล้อ “Monster Energy” เครื่องดื่มชูกำลังที่ฮิตในญี่ปุ่น
“ไม่ใช่ของใครอื่นใด------ฉันอยากจะลองมองทิวทัศน์ของเธอดู”
ฮิชิกิ อุงุอิสุ
日紫喜 うぐいす
日紫喜 うぐいす
รุ่นพี่ชมรมวรรณศิลป์ผู้รักหนังสือ
อายุ : นักเรียนปี 3
ส่วนสูง : 166 เซนติเมตร
น้ำหนัก : 54 กิโลกรัม
สัดส่วน : 85/58/86 (คัพ D)
วันเกิด : 7 กรกฎาคม
กรุ๊ปเลือด : O
ของกินที่ชอบ : โอฮางิ
ของกินที่เกลียด : ของร้อนโดยรวมๆ (ทานของร้อนไม่ได้เอามากๆ)
นักเรียนชั้นปีสูงกว่าที่เรียนอยู่โรงเรียนเดียวกับตัวเอก และเป็นรุ่นพี่ที่ชมรมวรรณศิลป์
ด้วยรูปลักษณ์ที่ดูสุขุมเรียบร้อยและท่าทางที่สง่างาม เลยเป็นที่นิยมชมชอบทั้งในหมู่ชายและหญิง
อยู่ชมรมวรรณศิลป์ก็จริง แต่ตนเองนั้นเพียงแค่อ่านอย่างเดียว จะช่วยวิจารณ์หรือสรุปภาพรวมผลงานของสมาชิกชมรมให้อย่างแม่นยำและตรงประเด็น
รอบรู้อะไรหลายๆอย่างสมกับที่อ่านหนังสือมาตลอด แต่ก็แค่รู้เฉยๆ ไม่ได้หมายความว่าสามารถนำไปปฏิบัติจริงได้
ทว่า ด้วยกิริยาท่าทางของเธอและบรรยากาศที่รายล้อมอยู่รอบตัว จึงถูกรอบข้างมองว่าเป็น “หญิงเก่ง”
แต่เจ้าตัวนั้นคิดว่าอยากให้เข้าหาด้วยแบบ “ธรรมดา” มากกว่า
ทุกๆวันจะเขียนบันทึกลงในเว็บไซต์ Social Network แบบเก่า
* อธิบายเพิ่มเติมโดยผู้แปล : “โอฮางิ” (おはぎ, Ohagi) คือขนมญี่ปุ่นชนิดหนึ่ง ให้อธิบายสั้นๆคือเป็นขนมที่นำข้าวเหนียวไปนึ่งแล้วบดเบาๆ จากนั้นปั้นเป็นก้อนกลมๆแล้วหุ้มด้านนอกด้วยถั่วแดงกวนหรือคินาโกะ(ผงถั่วเหลืองคั่วบด) เป็นต้น
“รู้ชื่อฉันได้ยังไง ? แก------…ไปได้ข้อมูลของฉันมาจากที่ไหนกัน”
佐倉 雨音
แฮกเกอร์อัจฉริยะสไตล์จูนิเบียว ผู้ชอบเก็บตัวอยู่แต่ในห้อง
อายุ : นักเรียนปี 2
ส่วนสูง : 148 เซนติเมตร
น้ำหนัก : 43 กิโลกรัม
สัดส่วน : 77/55/80 (คัพ A)
วันเกิด : 25 ธันวาคม
กรุ๊ปเลือด : AB
ของกินที่ชอบ : เบเกิล
ของกินที่เกลียด : มะเขือเทศ, แคร์รอต, พริกหยวก
นักเรียนชั้นปีเดียวกันที่เรียนอยู่โรงเรียนเดียวกับตัวเอก
เป็นลูกครึ่งผมทองที่มีแม่เป็นชาวญี่ปุ่นและพ่อเป็นชาวอเมริกัน
พ่อแม่จากโลกนี้ไปแล้ว ปัจจุบันอาศัยอยู่คนเดียวที่บ้านของคุณยายฝั่งแม่
มี IQ สูง โดยเฉพาะด้านที่เกี่ยวข้องกับคอมพิวเตอร์หรือเน็ตเวิร์คจะถนัดเป็นพิเศษ
ชอบเก็บตัวอยู่ในห้องและเอาแต่เล่นเกม ความสามารถในการเข้าสังคมกับมนุษย์คนอื่นเลยต่ำสุดๆ บางครั้งจะมีกิริยาวาจาเพี้ยนๆแบบจูนิเบียว หรือพูดด้วยวิธีพูดที่ดูมีสติปัญญาดีราวกับกำลังพยายามทำตัวให้ดูเป็นผู้ใหญ่ด้วย
ไม่ค่อยจะซื่อตรงกับความรู้สึกของตัวเองได้สักเท่าไร แต่ความจริงแล้วเป็นคนขี้เหงาและหลงใหลในครอบครัวที่อบอุ่น
* อธิบายเพิ่มเติมโดยผู้แปล : “เบเกิล” (ベーグル, Bagel) คือขนมปังชนิดหนึ่ง มีหน้าตาคล้ายโดนัท
“หนู ไม่ใช่เด็กแล้วนะ แม้แต่แฟน……ก็สามารถเป็นได้นะ”
倉橋 聖衣良
เด็กผู้หญิงที่เป็นเหมือนปีศาจตัวน้อย ? และกำลังกลัดกลุ้มใจกับความรัก
อายุ : 12 ปี
ส่วนสูง : 142 เซนติเมตร
น้ำหนัก : 39 กิโลกรัม
สัดส่วน : ไม่เคยวัด
วันเกิด : 31 มีนาคม
กรุ๊ปเลือด : O
ของกินที่ชอบ : กาแฟ (แบบหวานๆ)
ของกินที่เกลียด : กาแฟดำ
บทวัยเรียน
ญาติห่างๆของตัวเอก
พ่อแม่หย่ากันตั้งแต่ยังเล็ก ปัจจุบันอาศัยอยู่ด้วยกันสองคนกับแม่
ความคิดอ่านดูเป็นผู้ใหญ่เมื่อเทียบกับวัย แต่ก็มีแค่เรื่องความรู้อย่างเดียวที่เป็นผู้ใหญ่
หลงใหลในความรัก พยายามจะพาตัวเอกไปไหนมาไหนด้วยกันไม่ทางใดก็ทางหนึ่งโดยบอกว่าเป็นการเดท
บท After
เซย์ระโตขึ้นเป็นสาวมัธยมปลายไปเรียบร้อย
กำลังกลุ้มใจเรื่องการเรียนต่อ แล้วก็ได้มาหาตัวเอกอีกครั้งและใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันเป็นเวลาสั้นๆไปพร้อมๆกับก้าวเดินมุ่งหน้าไปสู่ความฝันในอนาคต
Sub Character
“ฉัน อยากจะพยายามกับเรื่องยาวที่ได้ลงตีพิมพ์นี้ต่อไปค่ะ……ไม่อยากจะให้จบลงค่ะ”
岬 栞菜
นักวาดการ์ตูนผู้หญิงผู้ไม่เคยมีประสบการณ์ความรัก
อายุ : 25 ปี
ส่วนสูง : 155 เซนติเมตร
น้ำหนัก : 54 กิโลกรัม
สัดส่วน : 92/58/85 (คัพ F)
วันเกิด : 1 กรกฎาคม
กรุ๊ปเลือด : A
ของกินที่ชอบ : ซีฟู้ดโดยทั่วไป เช่น ซาชิมิหรือนิสึเค เป็นต้น
ของกินที่เกลียด : จูไฮกระป๋องประเภทมีแอลกอฮอล์เยอะ
ปรากฏตัวแค่ในบท After เท่านั้น
นักวาดการ์ตูนผู้หญิงมืออาชีพที่มีภูมิลำเนามาจากฮาโกดาเตะ
เป็นเด็กผู้หญิงอ่อนโยนที่เอ๋อเล็กน้อย ร่าเริง และอบอุ่น
เนื่องจากโตมาโดยที่เรียนในโรงเรียนหญิงล้วนมาตลอด ทำให้กับผู้ชายนั้นจะประหม่าจนพูดคุยกันได้ไม่ราบรื่น ไม่ถนัดการแสดงความคิดเห็นของตัวเองออกมาด้วย
มีความคิดแบบหญิงสาวช่างฝัน มักจะเข้าใจผิดจนต้องมานั่งอายอยู่บ่อยๆ
หนักใจกับเรื่องที่หลังผลงานเปิดตัวเป็นต้นมาก็ไม่มีผลงานดังๆอีกเลย มีแต่ผลงานตอนเดียวจบหรือได้ลงตีพิมพ์แค่ในระยะเวลาสั้นๆ
* อธิบายเพิ่มเติมโดยผู้แปล
- ของกินที่คันนะชอบคือ “魚介類” ซึ่งคำนี้ถ้าแปลให้ตรงตามนิยามของคำศัพท์เป๊ะๆจะแปลได้ว่า “สัตว์น้ำ” แต่เนื่องจากไม่เข้ากับบริบท ผู้แปลจึงตัดใจแล้วยอมใช้คำว่า “ซีฟู้ด” แทน (ภาษาอังกฤษคำว่า “seafood” นั้นในนิยามกว้างจะรวมถึงสัตว์น้ำจืดด้วย)
- “ซาชิมิ” (刺身, Sashimi) หมายถึงปลาดิบหั่นเป็นชิ้นบางๆ นิยมทานโดยปรุงรสด้วยเครื่องปรุงอย่างโชยุ เป็นต้น
- “นิสึเค” (煮付け, Nitsuke) หมายถึงอาหารต้มที่ใช้น้ำซุปปริมาณน้อยต้มเป็นเวลาสั้นๆจนเหลือน้ำซุปเพียงนิดเดียว เพื่อให้อาหารมีรสชาติของน้ำซุปติดมาด้วย
- “จูไฮ” หรือ “ชูไฮ” (チューハイ, Chuuhai) คือเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ต่ำชนิดหนึ่ง เดิมเป็นคำย่อของ “โชจูไฮบอล” (Shouchuu Highball) ซึ่งเป็นการนำเหล้าโชจูปริมาณน้อยมาผสมกับน้ำโซดาปริมาณมาก แต่ปัจจุบันกลายเป็นเครื่องดื่มแนวใหม่ที่นำเหล้ากลั่น(หลักๆแล้วจะเป็นเหล้าโชจู แต่สามารถเป็นยินหรือวอดก้าได้ด้วย)มาผสมกับโซดา(หรือจะไม่ใส่โซดาก็ยังได้) แล้วเสริมรสด้วยน้ำผลไม้, น้ำหวาน, น้ำอัดลม หรืออื่นๆมากมาย แม้แต่ชาหรือนมเปรี้ยวก็ยังได้ ด้วยเหตุนี้ ชูไฮกระป๋องที่วางขายตามร้านสะดวกซื้อจึงมีหลากหลายรสมากเช่น รสส้ม รสแอปเปิล รสบ๊วย ฯลฯ
“การไม่ประนีประนอม นั่นคือความสามารถที่จำเป็นสำหรับบรรณาธิการ”
松宮 霧子
หัวหน้าบรรณาธิการผู้ทำงานได้อย่างคล่องแคล่วแม่นยำ ไม่ประนีประนอมทั้งกับเรื่องงานและความรัก
อายุ : 35 ปี
ส่วนสูง : 164 เซนติเมตร
น้ำหนัก : 54 กิโลกรัม
สัดส่วน : 91/56/89 (คัพ F)
วันเกิด : 24 เมษายน
กรุ๊ปเลือด : A
ของกินที่ชอบ : ไฮบอล
ของกินที่เกลียด : ฮัปโปชุ
ปรากฏตัวแค่ในบท After เท่านั้น
หัวหน้าบรรณาธิการที่ทำงานอยู่ที่สำนักพิมพ์เดียวกับตัวเอก
เป็นคนทำงานได้อย่างคล่องแคล่วแม่นยำ
มีส่วนร่วมในการตีพิมพ์นวนิยายชื่อดังจำนวนมาก อาทิ “นิยายโยทสึบะ” ซึ่งเป็นตัวชูโรง
เป็นผู้หญิงที่หุ่นดีมากและเต็มเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์แบบผู้ใหญ่
เข้ากับผู้อื่นเก่งด้วย มีใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใสที่มีความเศร้าแฝงอยู่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว
ทุ่มเทให้กับงานจนเกินไป พอรู้ตัวอีกทีก็เลยวัยเหมาะสมที่จะแต่งงานไปแล้ว กำลังหนักใจเพราะแรงกดดันจากแม่อยู่
* อธิบายเพิ่มเติมโดยผู้แปล
- “ไฮบอล” (ハイボール, Highball) คือเครื่องดื่มค็อกเทลชนิดหนึ่งที่ผสมเหล้ากลั่น(หลักๆแล้วจะเป็นวิสกี้ แต่จะเป็นเหล้าโชจูหรืออย่างอื่นก็ได้)ในปริมาณน้อยเข้ากับเครื่องดื่มที่ไม่มีแอลกอฮอล์(หลักๆแล้วจะเป็นโซดา แต่จะเป็นอย่างอื่นเช่นน้ำอัดลม, โคคาโคล่า หรือแม้แต่น้ำผลไม้ก็ยังได้)ปริมาณมาก นิยมชงโดยใส่น้ำแข็งลงไปเต็มแก้วทรงสูงเพื่อให้แก้วเย็น จากนั้นเทเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ลงไป ตามด้วยเครื่องดื่มที่ไม่มีแอลกอฮอล์ แล้วคนผสมเข้าด้วยกันโดยอาจจะมีการใส่มะนาวเพิ่มเติมก็ได้
- “ฮัปโปชุ” (発泡酒, Happoshu, low-malt beer) หมายถึงเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ชนิดหนึ่งที่คล้ายเบียร์มาก แต่ตามกฎหมายประเทศญี่ปุ่นแล้วไม่ถือว่าเป็นเบียร์ เพราะการที่จะเข้าข่ายเบียร์ได้นั้นต้องใช้มอลต์เป็นส่วนประกอบ 50% ขึ้นไป แต่ฮัปโปชุมีปริมาณมอลต์ไม่ถึง 50% ประเทศญี่ปุ่นจึงไม่ถือว่าเป็นเบียร์ แล้วเนื่องจากไม่ใช่เบียร์ ภาษีจึงถูกกว่า ทำให้ฮัปโปชุมีราคาถูกกว่าเบียร์ …อนึ่ง นิยามของเบียร์นั้นมีการเปลี่ยนแปลงอยู่เรื่อยๆ เช่นก่อนหน้านี้เมื่อปี 2017 จะต้องมีมอลต์เป็นส่วนประกอบ 67% ขึ้นไป
“ชั้น------เกลียดการเกริ่นนานๆน่ะ ช่วยรีบๆเข้าเรื่องเลยจะได้ไหม ?”
月ヶ洞 きらり
นักเขียนหญิงผู้ใช้ชีวิตไปตามแนวทางของตนเอง
อายุ : 29 ปี
ส่วนสูง : 161 เซนติเมตร
น้ำหนัก : 55 กิโลกรัม
สัดส่วน : 96/60/89 (คัพ G)
วันเกิด : 5 พฤษภาคม
กรุ๊ปเลือด : B
ของกินที่ชอบ : โปตะโปตะยากิ
ของกินที่เกลียด : พาร์สลีย์
ปรากฏตัวแค่ในบท After เท่านั้น
นักเขียนสาวงามซึ่งเปิดตัวในฐานะนักเขียนนิยายขณะเรียนอยู่ในมหาวิทยาลัย
คว้ารางวัลนักเขียนหน้าใหม่ของรางวัลนิยายโยทสึบะไปได้ด้วยเรื่อง “โปรเฟสเซอร์” ที่เป็นผลงานชิ้นแรก
กลายเป็นกระแสของสังคม อาทิ ได้รับการนำไปทำเป็นภาพยนตร์ แล้วหลังจากนั้นเองก็มีผลงานที่ได้รับความนิยมออกมาเรื่อยๆ
มีนิสัยทำตัวตามอำเภอใจ เอาแต่ใจและไม่สนใจจารีตประเพณี
ยึดถือคติว่าจะไม่นอนกับผู้ชายคนเดียวกันสองครั้ง
* อธิบายเพิ่มเติมโดยผู้แปล
- “โปตะโปตะยากิ” (ぽたぽた焼き) เป็นชื่อสินค้าขนมเซมเบ้ที่ผลิตโดย Kameda Seika
- “เซมเบ้” (煎餅, Senbei) คือขนมข้าวกรอบชนิดหนึ่ง มีลักษณะเป็นแผ่นกลม
- “พาร์สลีย์” (パセリ, Parsley) คือผักชนิดหนึ่ง นิยมใช้ตกแต่งจานอาหาร
“ชั้น------จะเชื่อแค่สิ่งที่เห็นมากับตาคู่นี้เท่านั้นเฟ้ย”
環 円
ผู้ใฝ่ฝันจะเป็นนักทำวิดีโอซึ่งอยากจะมองความจริงให้ออก
เพื่อนของตัวเอก
เป็นชายเร่าร้อนที่ตั้งเป้าหมายไว้ว่าจะเป็นผู้กำกับภาพยนตร์
ประเภทของงานที่ตั้งใจไว้คือสารคดี
คิดไว้ว่าอยากจะถ่ายทอดเรื่องจริงที่แอบซ่อนอยู่ในชีวิตความเป็นจริงออกไป
“ในยุคสารสนเทศแบบนี้------อะไรอย่างการปิดข่าวเนี่ยทำไม่ได้หรอก”
田島 賢斗
โอตาคุด้าน IT ผู้ชื่นชอบแกดเจ็ต
เพื่อนของตัวเอก
เป็นโอตาคุแกดเจ็ตขั้นรุนแรง
มีพ่อเป็นนักข่าวด้าน IT
ภาคภูมิใจกับอุปกรณ์ IT รุ่นใหม่ล่าสุดจำนวนมากที่ปรับแต่งแบบสุดๆเพื่อใช้เฉพาะสำหรับตนเอง ทว่า ไม่ว่าจะอันไหนก็มีฟังก์ชันมากเกินไป ทำให้พอถึงคราวจริงๆกลับใช้งานได้ไม่คล่อง
* อธิบายเพิ่มเติมโดยผู้แปล : คำว่า “แกดเจ็ต” (ガジェット, Gadget) มีหลายความหมาย ในที่นี้หมายถึงอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ขนาดเล็กที่สามารถพกพาได้และใช้งานได้ในตัวมันเอง เช่น โทรศัพท์มือถือ, เครื่องเกมพกพา,กล้องดิจิทัล เป็นต้น ทั้งนี้คำนี้อาจจะรวมถึงพวก USB ด้วย แต่จะไม่รวมถึงแล็ปท็อป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น