Koakuma Risa

　　Merry Christmas !  สุขสันต์วันคริสต์มาสครับ ! … ตามที่ได้บอกไปเมื่อต้นเดือนที่แล้วว่าเกมที่จะนำมาลง Blog ในครั้งหน้า(ซึ่งก็คือในวันนี้)นั้นมีความเกี่ยวข้องกับวันคริสต์มาส จึงไม่อัพ Blog วันที่ 1 ธันวาคมเหมือนเช่นทุกครั้ง แต่จะมาอัพ Blog ในวันที่ 25 ธันวาคมนี้แทน …จะว่าไปตั้งแต่เริ่มเขียน Blog มา(รวมสมัย Exteen ด้วย) นี่ก็เป็นครั้งที่ 3 ที่ได้ใช้คำทักทาย Merry Christmas/สุขสันต์วันคริสต์มาส แฮะ

　　เกมที่นำมาให้ดูในวันนี้คือ Koakuma Risa ของค่าย Maika ที่วางจำหน่ายเมื่อวันคริสต์มาสอีฟปี 2010 ครับ เกมนี้เป็นเกมที่เรียกได้ว่านอกกระแสสุดๆ แถมเสียงตอบรับก็ไม่ค่อยดีเท่าไรด้วย พูดง่ายๆคือคนอื่นหลายคนเห็นว่าไม่สนุกนั่นล่ะ ถึงอย่างนั้น ผมก็ถูกใจพล็อตเรื่องเกมนี้สุดๆครับ ความสัมพันธ์ระหว่างตัวเอกกับน้องสาวนั้นเรียกได้ว่าเป็นพล็อตเรื่องไอเดียบรรเจิดสุดๆชนิดว่าไม่มีใครเหมือน

　　เกม Koakuma Risa นั้นจะแบ่งเรื่องราวออกเป็น 3 บทคือ “ดวงดาวบนฝ่ามือ” “หัวใจของหัวใจ” แล้วก็ “ปีกหิมะ” โดยในแต่ละบทจะมีพระเอกนางเอกของบทนั้นๆ และตามที่ได้บอกไป เกมมีความเกี่ยวโยงกับวันคริสต์มาสอยู่คือ …
(1) เกมวางจำหน่ายในวันคริสต์มาสอีฟ
(2) เหตุการณ์ในเกมเกิดขึ้นในช่วงใกล้ถึงวันคริสต์มาส
(3) นางเอกทุกคนเกิดวันคริสต์มาส(25 ธันวาคม)กันหมดเลย

　　แม้หลายๆคนจะเห็นว่าไม่สนุก แต่ผมถูกใจเกมนี้เพราะบท “ปีกหิมะ” ครับ ความสัมพันธ์ระหว่าง “เซโตะ คาซึกิ” ซึ่งเป็นตัวเอกกับ “ซากุราอิ โคฮาเนะ” ที่เป็นน้องสาวนั้นเรียกได้ว่าน่าประทับใจและหาไม่ได้ในเกมอื่นจริงๆ …เล่าสั้นๆคือโคฮาเนะเดิมทีเป็นน้องสาวของคู่หมั้นของคาซึกิครับ คาซึกิกับพี่สาวของโคฮาเนะคบกันอยู่และมีแผนจะแต่งงานกันในเร็วๆนี้ ทว่า พี่สาวของโคฮาเนะก็จากไปอย่างไม่มีวันกลับ คาซึกิจึงตัดสินใจรับโคฮาเนะซึ่งตอนนั้นไม่มีที่ไปมาดูแลแทน หลังจากนั้น คาซึกิก็ให้ความรักกับโคฮาเนะเหมือนเป็นน้องสาวแท้ๆของตน แม้แรกๆทั้งคู่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าควรจะเข้าหากันยังไง แต่พอเวลาผ่านไป 5 ปีซึ่งเป็นเวลาที่ยาวนานยิ่งกว่าความสัมพันธ์ที่คาซึกิกับพี่สาวของโคฮาเนะเคยมี ทั้งคู่ก็สนิทกันเหมือนเป็นพี่น้องกันจริงๆไปแล้ว (และโคฮาเนะยังแอบชอบคาซึกิในฐานะผู้ชายคนหนึ่งอีกด้วย !)

　　พล็อตเรื่องของบท “ปีกหิมะ” ก็ประมาณนี้ครับ เรียกได้ว่าพล็อตไอเดียบรรเจิดสุดๆ ไม่ซ้ำกับเกมอื่นจริงๆ … จะว่าไปก็รู้สึกว่าตัวเองคล้าย “คินุฮาตะ ไซไอ” ในเรื่อง Index/Railgun อยู่หน่อยตรงที่ต่อให้เป็นของนอกกระแส แต่ถ้าตัวเองชอบหรือสนุกก็ไม่มีปัญหา (…ไม่ดิ ไซไอนี่ถ้าจำไม่ผิด ยัยนั่นมันชอบหนังเกรด B เพราะเป็นหนังเกรด B นี่หว่า) ยังไงก็เถอะ เอาล่ะ วันนี้ผมขอตัวแค่นี้ก่อนครับ ไว้เจอกันใหม่วันปีใหม่ปี 2021

ป.ล. รูปปกกล่องเกมติดเรท เลยขอเปลี่ยนมาใช้รูปอื่นแทน

小悪魔リサ

Koakuma Risa

ปีศาจน้อยริสะ

คำเตือน : เกิน 25% เป็นการดำน้ำ
แปลมาจาก Getchu

สามเรื่องราวที่เกิดขึ้นช่วงไม่กี่วันก่อนจะถึงวันคริสต์มาส ในเมืองเล็กๆที่มีหิมะตกหนักมาเยือน

เนื้อเรื่องซึ่งเรียงร้อยขึ้นมาจากเรื่องราว 3 บทนั้นมีตัวเอก 3 คน

รับมือกับนางเอกที่เป็นเหมือนปีศาจตัวน้อยเพียงลำพัง แล้วสุดท้าย จะตกเป็นเบี้ยล่างของเธอ หรือจะทำให้เธอหลงได้สำเร็จ ขอให้รอลุ้นดูในเกม

ตัวละครแต่ละตัวยังไปโผล่ในเรื่องราวของตัวละครอื่นบ่อยๆด้วย และจะทำหน้าที่ชดเชยสิ่งที่ขาดไปให้กับเรื่องราวของกันและกัน

เรื่องราวทั้ง 3 บทเกี่ยวพันกันอย่างซับซ้อน แล้วในตอนที่เรื่องราวเหล่านั้นรวมกันเป็นหนึ่งเดียว เนื้อเรื่องจะมาถึงฉากสุดท้ายอันน่าประทับใจ------

ดวงดาวบนฝ่ามือ - เรื่องราวของริสะ

เรื่องราวของสุโด ทาคาชิ------

ช่วงชีวิตที่ผ่านมาของผมนั้นจืดชืดไร้สีสัน

แม้ผู้คนจะกำลังรื่นเริงกับคริสต์มาสกัน ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับผมเลยสักนิด

งานผู้ช่วยศาสตราจารย์ที่มหาวิทยาลัยอาจฟังดูดี แต่ในความเป็นจริงแล้วก็เป็นแค่เบ๊ของศาสตราจารย์

ถึงอย่างนั้น ที่สามารถทำงานวิจัยที่ชอบต่อไปได้ก็เป็นเรื่องน่าขอบคุณอย่างยิ่ง…

ผมที่แก่แล้วเช่นนั้นคงจะแก่ยิ่งกว่าอายุ 28 ของตนเอง

จนกระทั่งถึงวันที่มีประกาศเตือนหิมะตกหนักซึ่งหาได้ยากในช่วงหลายปีมานี้……

 

“นี่ลุง ขอบุหรี่มวนนึงได้ไหม ?”

 

เด็กสาวคนนั้นนั่งยองๆอยู่ที่มุมหนึ่งของสถานีในสภาพเปียกปอน พร้อมยิ้มสดใสมาให้กับผม

นั่นคือการพบพานอันแปลกประหลาดระหว่างผมกับเธอ……คานาเดะ ริสะ

โดนริสะโน้มน้าวแกมบังคับ แล้วเธอก็มาอยู่ในห้องผมแบบกึ่งๆดึงดันเข้ามา

จะเรียกว่าบริสุทธิ์ไร้เดียงสาดี หรือจะเรียกว่าไม่มีความเกรงใจดี……รู้สึกว่าคำว่าวัยรุ่นสมัยนี้จะฟังดูเข้าที่สุด ทว่า เธอก็ดูต่างไปจากเด็กพวกนั้นยังไงไม่รู้

มีวันที่ใส่ชุดชั้นในไม่ได้บ้าง มีวันที่กินไม่ได้บ้าง……

บางครั้งริสะจะพูดเรื่องน่าประหลาดใจออกมา แต่ที่ยิ่งไปกว่านั้นคือผมเริ่มถูกบรรยากาศเฉพาะตัวของเธอดึงดูดมากขึ้นเรื่อยๆ

ริสะซึ่งทีแรกคิดว่าอยากจะอยู่ห่างๆด้วยซ้ำ กลับมาอยู่ในหัวใจของผมโดยไม่ทันได้ตั้งตัว

ชีวิตราวกับคู่รักที่อาศัยอยู่ด้วยกันโดยไม่ได้จดทะเบียนของผมกับริสะในช่วงไม่กี่วันมานี้ ชีวิตการอาศัยอยู่ด้วยกันอันน่าประหลาดซึ่งสำหรับตำแหน่งที่ไม่ได้สูงอะไรอย่างผู้ช่วยศาสตราจารย์มหาวิทยาลัยแล้วอาจเป็นเหตุให้ตกงานก็ได้

ระหว่างนั้นเอง อดีตระหว่างผมกับริสะได้กระจ่างชัดขึ้นมา

สำหรับผมแล้วคือการพบพานที่ยังเรียกว่าเป็นการพบพานเล็กๆน้อยๆไม่ได้ด้วยซ้ำ แต่ก็เป็นความจริงซึ่งเปลี่ยนแปลงเธอ

และแล้วผมก็จะได้รู้ ถึงความจริงของเธอ……

หัวใจของหัวใจ - เรื่องราวของริทสึกิ & อิทสึกิ

เรื่องราวของฮัตโตริ นาโอยูกิ------

นาโอยูกิซึ่งเคยอยู่ที่เมืองนี้จนถึงมัธยมต้นนั้นตัดสินใจว่าตอนเรียนต่อมหาวิทยาลัยจะกลับมาเข้ามหาวิทยาลัยท้องถิ่นที่เมืองแห่งนี้

ในที่สุดหลังดูหนังสืออย่างหนักก็พอจะสอบผ่านเข้ามหาวิทยาลัยมาได้ แล้วขณะที่กำลังหาหอพักนักเรียนสำหรับอาศัยอยู่ตัวคนเดียวนั้นเองก็มีโทรศัพท์จากคุณป้าโทรมาหานาโอยูกิ โดยแสดงความยินดีที่สอบผ่านไปด้วย

“ช่วงที่ป้าไม่อยู่เพราะต้องไปทำงานที่แคนาดาเป็นเวลานาน ถ้าช่วยเป็นบอดี้การ์ดให้พวกลูกสาวล่ะก็จะไม่คิดค่าเช่าห้อง แน่นอนว่ามีข้าวฟรีให้ด้วยนะ”

ลูกสาวของคุณป้า……“ริทสึกิ” กับ “อิทสึกิ”  ทั้งคู่ซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องนั้นเป็นเพื่อนสมัยเด็กของเขาด้วย นาโอยูกิจึงคิดว่าเป็นโอกาสดีแล้วตอบรับข้อเสนอนั้นไปในทันที

 

หลังจากนั้นครึ่งปีต่อมาก็เป็นชีวิตที่อาศัยอยู่กับพี่สาวทั้งสองแล้วถูกทำเหมือนเป็นของเล่น แต่นั่นก็สนุกไปอีกแบบหนึ่ง

ถ้าไม่นับนิสัยที่ชวนให้หนักใจนิดหน่อยของทั้งคู่…ไม่สิ ของพี่ริทสึกิน่ะนะ

พี่ริทสึกิที่ทำตัวตามอำเภอใจและลามกนิดหน่อย พี่อิทสึกิที่อ่อนโยนและขี้อายเล็กน้อย

แฝดสาวสวยทั้งคู่เป็นคนดังที่มหาวิทยาลัยด้วย ถึงจะเป็นลูกพี่ลูกน้องของพวกเธอ แต่ก็มีคนบอกว่าผมโชคดีที่ได้อาศัยอยู่ใต้ชายคาเดียวกันบ้าง อะไรบ้าง

แต่ในความเป็นจริงแล้วทั้งคู่เป็นลูกสาวเจ้าของห้องเช่า และเป็นเหมือนพี่สาวที่อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เด็ก

ไม่มีทางที่จะเกิดเรื่องแบบที่รอบข้างคิดกันได้ง่ายๆ

ทว่า มาตอนนี้ใกล้วันคริสต์มาส ท่าทางของทั้งคู่กลับดูแปลกไปยังไงไม่รู้

พี่ริทสึกิรุกเข้าหาหนักกว่าทุกที แล้วแม้แต่พี่อิทสึกิ แฝดคนน้องที่เป็นเหมือนพี่สาวผู้อ่อนโยนเองก็ดูลามกขึ้นนิดหน่อยยังไงไม่รู้……

และแล้วคืนหนึ่ง พี่ริทสึกิก็ได้เข้ามาในห้องผม จากนั้นพวกเราก็มีอะไรกัน

ทว่า……จริงๆแล้วไม่รู้ว่านั่นเป็นพี่ริทสึกิหรือพี่อิทสึกิ ไม่สิ มีโอกาสเป็นพี่อิทสึกิเยอะทีเดียว

ไม่รู้ว่าทำไมถึงได้ทำเรื่องแบบนั้น แล้วถ้าไม่รู้ว่าเป็นใคร ผมก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าควรจะคบกับคนไหนดี

แล้วทั้งคู่ยังถึงกับทำบางอย่างที่เป็นเหมือนข้อตกลงกันโดยปิดเป็นความลับกับผมด้วย

สิ่งนั้นคืออะไรกันนะ ?

ปีกหิมะ - เรื่องราวของโคฮาเนะ

เรื่องราวของเซโตะ คาซึกิ------

ผ่านไป 5 ปีแล้วนับจากที่คู่หมั้นด่วนจากไปแล้วผมรับน้องสาวซึ่งเป็นครอบครัวเพียงหนึ่งเดียวของเธอ……รับโคฮาเนะมาดูแล

กับโคฮาเนะที่ตอนแรกไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะเข้าหายังไงนั้น ก็ได้ค่อยๆเปิดใจให้กันผ่านการใช้ชีวิตร่วมกันในช่วงหลายปีที่ผ่านมา และตอนนี้เธอซึ่งเคยเป็นเด็กเองก็กำลังย่างเข้าสู่วัย 20

ใช้ชีวิตแต่ละวันยุ่งอยู่กับการเรียนมหาวิทยาลัย แล้วก็การช่วยงานที่ร้าน

ปีนี้เอง วันนั้น…วันครบรอบวันตายของเธอซึ่งเป็นคู่หมั้นของผมและเป็นพี่สาวของโคฮาเนะก็ใกล้เข้ามาเช่นกัน

ในวันคริสต์มาสอีฟ……ไม่สิ ในเวลาที่เข็มนาฬิกาเลยผ่านเที่ยงคืนไปแล้วและกำลังเข้าใกล้รุ่งสางของวันคริสต์มาส พี่สาวของเธอได้จากโลกนี้ไปในวัย 20 กลางๆด้วยโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาว

และวันนั้น ในวันเดียวกันก็เป็นวันเกิดของโคฮาเนะด้วย

 

ปีนี้เองวันนั้นก็ใกล้เข้ามาเช่นกัน แล้วปีนี้ยังพิเศษไปกว่าทุกปี

เป็นวันเกิดอายุ 20 ปีของโคฮาเนะ  ความทรงจำที่ผมมีร่วมกันกับพี่สาวของเธอค่อยๆเลือนหายไปยังอีกฟากของกาลเวลา

ตอนนี้ช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกันมากับโคฮาเนะก็นานกว่าแล้ว ชีวิตการอาศัยอยู่ด้วยกันสองคนที่แรกๆดูไม่เป็นธรรมชาติเอง ปัจจุบันก็เป็นเหมือนครอบครัวจริงๆไปแล้ว

ครอบครัว------ใช่แล้วล่ะ เธอกำลังจะถึงวัยที่ผมไม่ควรไปเหนี่ยวรั้งไว้

ถึงวัยที่ต้องส่งต่อไปให้กับชายสักคนที่เธอชอบ

เรื่องนั้นสำหรับผมที่เป็นตัวแทนพี่ชายและตัวแทนพ่อแล้วก็รู้สึกเหงาอยู่ แต่จะผูกมัดโคฮาเนะไว้ในที่แบบนี้ตลอดไปเพราะความเอาแต่ใจของตนเองไม่ได้

แหวนที่เคยสวมให้กับพี่สาวของเธอ เวลาที่ต้องมอบมันให้แก่โคฮาเนะแล้วบอกเรื่องนั้นออกไปอาจจะมาถึงแล้วก็เป็นได้

ผมรู้ถึงความรู้สึกของโคฮาเนะ แต่แม้จะรู้……ผมก็ไม่อาจทำอะไรให้ได้

เพราะผมคือพี่ชายและพ่อของเธอ

Character

คานาเดะ　ริสะ
奏　理沙

เด็กสาวซึ่งใช้คำแทนตัวเองว่า “เรา” และเดาไม่ถูกว่ากำลังคิดอะไรอยู่กันแน่

คืนวันหนึ่งซึ่งใกล้คริสต์มาส ที่หน้าสถานี ตัวเอกถูกเธอที่อยู่ในสภาพเปียกปอนไปทั้งตัวส่งเสียงทัก

พอคิดว่าทำตัวเหมือนเด็ก จู่ๆก็ทำตัวเป็นผู้ใหญ่บ้าง อะไรบ้าง ยังไงก็เป็นสาวน้อยที่เต็มไปด้วยปริศนา

ทำท่าจะถอดเสื้อผ้าต่อหน้าคนอื่นหน้าตาเฉยบ้าง เข้านอนโดยทั้งตัวใส่แค่เสื้อเชิ้ตตัวเดียวบ้าง ไม่รู้เลยว่ากำลังคิดอะไรอยู่กันแน่

 

บอกว่าไม่มีเงินแล้วดึงดันเข้ามาอยู่ในห้องของตัวเอก แต่จู่ๆกลับทำท่าจะซื้อของด้วยสามัญสำนึกด้านการเงินแบบที่ปกติแล้วเป็นไปไม่ได้บ้าง รอบรู้ในเรื่องแปลกๆแต่กลับเรียนไม่ค่อยเก่งบ้าง ตัวเอกได้แต่หัวปั่นไปกับพฤติกรรมแปลกๆเหล่านั้นของเธอ

พอโกรธแล้วจะพูดคำพูดติดปากว่า “เราไม่ใช่ผู้หญิงง่ายๆแบบนั้นหรอกนะ” ไม่กับเรื่องใดก็เรื่องหนึ่ง

อาจเป็นเช่นนั้นจริงๆก็ได้ แต่เพราะพฤติกรรมแปลกเกินสามัญสำนึก เลยไม่ได้รับความเชื่อใจเท่าที่ควร

ถึงอย่างนั้น ก็รู้สึกเหมือนกับว่าการกระทำเหล่านั้นมีหลักการแบบหนึ่งอยู่เช่นกัน

คุวาชิมะ　ริทสึกิ
桑島　りつき

ฝาแฝดจากไข่ใบเดียวกัน

เหมือนกับอิทสึกิเกินไป ถ้าเกิดทำผมทรงเดียวกันขึ้นมาล่ะก็แค่รูปร่างหน้าตาแล้วจะไม่มีใครแยกออกเลยว่าคนไหนคือคนไหนนอกจากพวกเจ้าตัว

ที่มีผมทวินเทลคือริทสึกิ แฝดคนพี่

ตัวเตี้ยและชอบแฟชั่นโกธิคโลลิต้า ทำให้ดูยังไงก็ไม่สมกับวัย

นิสัยเป็นแนวปีศาจน้อยนิดหน่อย และที่มหาวิทยาลัยนั้นเป็นคนดังที่รู้จักกันว่ามีนิสัยลามกนิดๆ ขนาดที่แค่บอกว่า “พี่น้องคุวาชิมะคนพี่” ก็รู้ว่าเป็นใคร

ชอบแหย่ตัวเอกเล่นโดยไม่สนใจว่าจะอยู่ในบ้านหรือนอกบ้าน

ด้วยรูปลักษณ์ของเธอและนิสัยที่ไม่มีเบื้องหน้าเบื้องหลัง เลยเป็นที่ชื่นชอบของผู้อื่นได้ง่ายอย่างน่าแปลกใจ

ถึงจะทำผิดอะไรไปก็มีบ่อยครั้งที่จบเรื่องได้ประมาณว่า “เอาเถอะ จะอภัยให้ละกัน”

 

รู้สึกขอบคุณอิทสึกิที่คอยช่วยแก้สถานการณ์ให้ตนในทุกๆครั้ง

ว่ากันว่าเพราะเป็นฝาแฝดจึงมีสิ่งที่สื่อถึงกันได้อยู่ แต่จากที่อิทสึกิหาเธอเจอได้ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน จึงเชื่อว่าสื่อถึงกันได้จริงๆ

ทว่า เธอไม่รู้ความจริงที่ว่าจริงๆแล้วอิทสึกิก็แค่ไล่หาไปตามที่ที่ริทสึกิน่าจะอยู่ทีละที่เท่านั้นเอง

ทำงานบ้านไม่ได้เลย ต้องพึ่งอิทสึกิอยู่ทุกครั้งไป

คุวาชิมะ　อิทสึกิ
桑島　いつき

ฝาแฝดจากไข่ใบเดียวกัน

เหมือนกับริทสึกิเกินไป ถ้าเกิดทำผมทรงเดียวกันขึ้นมาล่ะก็แค่รูปร่างหน้าตาแล้วจะไม่มีใครแยกออกเลยว่าคนไหนคือคนไหนนอกจากพวกเจ้าตัว

ที่มีผมยาวเหยียดตรงคืออิทสึกิ แฝดคนน้อง

ตัวเตี้ยและชอบแฟชั่นโกธิคโลลิต้า ทำให้ดูยังไงก็ไม่สมกับวัย

ตรงข้ามกับริทสึกิที่กระปรี้กระเปร่าร่าเริง เป็นคนขี้อายเล็กน้อย ส่วนมากมักจะตามหลังริทสึกิไปไหนมาไหนหรือไม่ก็ทำงานบ้านอยู่ที่บ้าน

เป็นคนมีความลำบากที่ต้องคอยตามแก้สถานการณ์อย่างลับๆให้กับริทสึกิที่ชอบทำตัวตามอำเภอใจ แล้วอาจเป็นเพราะเหตุนั้น คำพูดคำจาเลยสุภาพมากเช่นกัน

 

เพราะริทสึกิ เธอเลยเป็นคนดังพอสมควรที่มหาวิทยาลัยด้วย ขนาดที่แค่บอกว่า “พี่น้องคุวาชิมะคนน้อง” ก็รู้ว่าเป็นใคร

พออยู่ด้วยกันสองคนกับริทสึกิแล้วมักจะเผลอโดนนิสัยของริทสึกิลากไป แล้วก็มานั่งเสียใจทีหลังอยู่บ่อยๆ

ทว่า ก็รู้สึกขอบคุณริทสึกิอยู่ในฐานะคนที่คอยช่วยนำเธอไปไม่ว่าจะกับเรื่องอะไรก็ตาม

ทำงานบ้านได้อย่างสมบูรณ์แบบผิดกับริทสึกิที่ทำงานบ้านไม่ได้เลย

จะบอกว่าหน้าตาเหมือนกันแต่นิสัยตรงข้ามกันพอตัวก็ไม่ผิด ทว่า ยังไงก็เป็นฝาแฝดจากไข่ใบเดียวกัน ทั้งคู่จึงเชื่อว่าส่วนที่เป็นเนื้อแท้นั้นมีรากฐานมาจากสิ่งเดียวกัน

ในอดีตตอนที่เกือบจะถูกคนโรคจิตลักพาตัว ริทสึกิที่ไม่น่าจะรู้เรื่องนั้นกลับเดาสถานการณ์ได้อย่างว่องไว แล้วในขณะที่พวกผู้ใหญ่ไม่เชื่อกัน ก็วิ่งมาช่วยพร้อมกับตัวเอก ทำให้เธอได้รับการช่วยเหลือ

ซากุราอิ　โคฮาเนะ
桜井　小羽音

น้องสาวของหญิงที่เคยเป็นคู่หมั้นของตัวเอก

มีเหตุจำเป็น จึงเรียกตัวเอกซึ่งน่าจะเป็นคนอื่นคนไกลว่าพี่ชายและอาศัยอยู่ด้วยกัน

นิสัยนั้นขี้อ้อนพอตัว แต่นั่นก็เป็นการแสดงออกทางความรัก เป็นเด็กติดพี่ชาย

แต่ก็จัดการชีวิตความเป็นอยู่ที่มีกันแค่สองคนพี่น้อง(ไม่มีความเกี่ยวพันกันทางสายเลือด)ได้เป็นอย่างดี ตัวเอกบอกไว้ว่า “ก็ไม่ได้เป็นเด็กขี้อ้อนขนาดนั้น พึ่งพาได้อยู่”

เรียนมหาวิทยาลัยไปพร้อมกับช่วยงานที่ “Little Feather” ร้านอาหารตะวันตกที่ตัวเอกเปิดกิจการอยู่

เป็น “เด็กดี” ตามแบบฉบับ  ความจริงแล้วซื่อตรงต่อความรู้สึกของตัวเองพอตัว แต่ปกติจะปิดซ่อนความรู้สึกเช่นนั้นไว้

 

ชอบเสื้อผ้าที่ดีไซน์แปลกเล็กน้อยและมีจีบหรือลูกไม้ แต่นั่นก็เริ่มมาจากตอนที่เริ่มอาศัยอยู่ด้วยกันกับตัวเอกใหม่ๆ ตัวเอกซึ่งเป็นชายโสดตัวคนเดียวเพราะสูญเสียคู่หมั้นไปนั้นไม่รู้จะซื้ออะไรให้สาววัยรุ่นดี เลยเลือกชุดน่ารักๆให้ไปก่อน

ส่วนชุดที่ใส่ตอนช่วยงานที่ร้านนั้น ริทสึกิกับอิทสึกิ สองพี่น้องที่เป็นเพื่อนเลือกให้แบบล้อเล่น แต่เจ้าตัวดันถูกใจจนเป็นแบบในปัจจุบัน  ทว่า ในฐานะพี่ชายและพ่อแล้ว ดูเหมือนตัวเอกก็ไม่ได้รู้สึกดีที่โคฮาเนะถูกผู้ชายจ้องมองผิวหรือหน้าอก

ถึงอย่างนั้น เพราะโคฮาเนะชอบ ก็เลยคิดว่าช่วยไม่ได้แล้วยอมๆมองข้ามไป