เนื้อหาด้านล่างเผยแพร่ครั้งแรกวันที่ 15 เมษายน ค.ศ. 2013 ที่ http://vermillionend.exteen.com
สวัสดีครับ วันนี้ผมนำเกมที่กำลังเล่นอยู่มาให้ดูครับ เกมที่นำมาให้ดูในครั้งนี้ก็คือ Hare Tokidoki Otenkiame ของค่าย Palette ที่ได้สร้างชื่อกับเกม Mashiro Iro Symphony มาแล้ว …เกมนี้ช่วงแรกๆ น่าเบื่อมากครับ (อาจเป็นเพราะผมไม่ได้ชอบคานาเอะเป็นพิเศษ ช่วงแรกเกมก็เลยน่าเบื่อ) แต่หลังๆ เกมก็จะค่อยๆ สนุกขึ้นเรื่อยๆ ตอนนี้เล่นผมรูทอายาเนะจบไปแล้วล่ะครับ และกำลังเริ่มเล่นรูทมิซุกิ (กะจะเล่นแค่รูทอายาเนะ, มิซุกิ และนาซุนะ)
จุดสำคัญที่ทำให้ผมมาเล่นเกมนี้คือนาซุนะครับ เธอเป็นน้องสาวของยูยะ ตัวเอกของเรื่อง นาซุนะเป็นเด็กผู้หญิงโชคร้ายที่พิการเดินไม่ได้ต้องนั่งเก้าอี้รถเข็น …สิ่งที่ผมอยากเห็นในเกมนี้ก็คือความรักของยูยะที่มีต่อนาซุนะ ไม่ว่าน้องสาวจะเป็นภาระขนาดไหน ยูยะที่เป็นพี่ชายก็จะคอยปกป้องน้องสาวตลอดไป อยากเห็นฉากที่ให้ความรู้สึกอะไรทำนองนั้นน่ะครับ ข้อดีอีกอย่างของเกมนี้คือตัวเอกเป็นพวกเงียบขรึมและไม่น่าหงุดหงิดเหมือนในหลายๆ เกม
ป.ล. อายาเนะน่าอวยมาก
晴れときどきお天気雨
Hare Tokidoki o Tenkiame
อากาศแจ่มใสบางครั้งก็มีฝนตกแดดออก
คำเตือน : เกิน 25% เป็นการดำน้ำ
แปลมาจาก Official Web Site (Pallette), Getchu
------ “เทพ” จะมาที่เมืองนี้
เมืองที่ตัวเอก คาซุงาอิ ยูยะอาศัยอยู่นั้นมีข่าวลือแบบนั้นแพร่สะพัด
ถึงอย่างนั้น ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกมากแต่อย่างใด
ถ้าอ้างอิงจากทฤษฎีแล้ว โลกนี้คือโลกที่ว่ากันว่าทั้งประเทศมี “เทพ” อยู่ประมาณหมื่นคน------
พวก “เทพ” นั้นแทบจะไม่ต่างอะไรกับคนธรรมดาเลย แค่มีพลังพิเศษเท่านั้น แล้วก็ได้ใช้พลังแห่ง “ปาฏิหาริย์” นั่นทำงานที่เหมือนจะต้องขับไล่วิญญาณร้ายอยู่ในหลายๆ ที่
แต่ยังไง “เทพ” ก็คือ “เทพ”
ว่ากันว่าถ้าขอร้องไปล่ะก็ จะทำให้ “ความปรารถนา” กลายเป็นจริงได้ เพราะแบบนั้นเมืองเล็กๆ ก็เลยครึกครื้นไปด้วยบรรยากาศการต้อนรับ
ยูยะเองก็ไปเข้าร่วมงานต้อนรับ “เทพ” คนใหม่ที่หน้าสถานีด้วยเช่นกัน
ในกรณีของยูยะนั้น ไม่ใช่ว่ามาต้อนรับ แต่มาด้วยเหตุผลแค่ว่าเป็นสมาชิกสภานักเรียนของโรงเรียนที่ “เทพ” จะย้ายมาเท่านั้น------
------ยังไงก็ตาม ในที่สุดเทพก็ปรากฏตัวขึ้น
แต่ไม่ใช่จากทางชานชาลา เพราะอะไรก็ไม่รู้ถึงได้ร่วงจากท้องฟ้าลงมาบนหัวของยูยะในสภาพที่เห็นกางเกงในได้ชัดเจน
และแบบนี้เอง สายสัมพันธ์ที่แปลกๆ ของ “เทพ” มือใหม่ที่เป็นเด็กผู้หญิงซุ่มซ่ามพึ่งพาไม่ได้กับเด็กหนุ่มท่าทางมนุษย์สัมพันธ์แย่เล็กน้อยก็ได้เริ่มขึ้น
“……ความปรารถนาเนี่ย จะกลายเป็นจริงได้ยังไงกันนะ”
Main Character
คาซุงาอิ ยูยะ
春日井 祐也
นักเรียนชั้นปีสามของโรงเรียน
เป็นคนอัธยาศัยไม่ค่อยดีและมีท่าทางเย็นชาเป็นปกติ เลยโดนเข้าใจผิดว่าเป็นอันธพาลได้ง่าย แต่จริงๆ แล้วเป็นคนอ่อนโยนที่พอเห็นคนกำลังลำบากแล้วจะทนดูอยู่เฉยๆ ไม่ได้
ค่อนข้างมีนิสัยเหมือนคนเพิ่งตื่นนอน ถ้าพูดให้ดูดีก็คือเป็นพวกเยือกเย็น ถ้าพูดแบบแย่ๆ ก็คือขาดความกระตือรือร้น
ถึงจะบอกว่าเป็นพวกขาดความกระตือรือร้น แต่ก็ไม่ใช่พวกต่อต้านกระแสสังคมปัจจุบันแต่อย่างใด ถ้าให้พูดล่ะก็คงต้องบอกว่าเป็นแค่คนขี้อายที่แสดงความรู้สึกออกมาไม่เก่งเท่านั้น
ถึงจะดำรงตำแหน่งเป็นรองประธานนักเรียนอยู่ แต่เพราะตัวสภานักเรียนเองนั่นล่ะที่อาจารย์ทั้งหมดมองว่าเป็นแหล่งรวมเด็กมีปัญหา ก็เลยไม่ถูกปฏิบัติเหมือนเป็นนักเรียนดีเด่นแต่อย่างใด
ในสภานักเรียนนั้นจัดว่าค่อนข้างเป็นคนเรียบง่ายธรรมดา และเป็นคนที่คอยตามแก้ปัญหาหลายอย่างที่ประธานนักเรียนบ้าๆบอๆ กับเพื่อนสมัยเด็กหัวรุนแรงก่อขึ้นอยู่บ่อยๆ
ปัจจุบันพ่อแม่ไปทำงานต่างประเทศ ก็เลยอาศัยอยู่ด้วยกันกับนาซุนะที่เป็นน้องสาวแค่สองคน
ปกติจะช่วยคอยพ่อแม่ที่งานยุ่งรับผิดชอบดูแลงานบ้าน ทำให้มีฝีมือทำอาหารยอดเยี่ยมขนาดไปเป็นสามีบ้านอื่นได้โดยไม่อาย
เป็นคนเก่งหลายด้านที่สามารถทำเรื่องหลายๆ เรื่องได้อย่างไร้ที่ติ
“ช่วยมาเป็นเครื่องสังเวยให้ฉันทีเถอะค่ะ !”
อินาโนะคามิ คานาเอะ
稲乃神 香奈恵
วันเกิด : 10 ตุลาคม
กรุ๊ปเลือด : O
ส่วนสูง : 158 เซนติเมตร
สัดส่วน : 89/58/84
สิ่งที่ชอบ : ดื่มนมหลังอาบน้ำ
สิ่งที่เกลียด : ของเผ็ด
ผลการเรียน (วิชาที่ถนัด) : แย่ไปหมดทุกวิชา
ความสามารถพิเศษ/งานอดิเรก : อ่านหนังสือ (หลักๆ แล้วจะเป็นการ์ตูน)
“เทพ” มือใหม่ซึ่งตอนนี้ถูกส่งมาประจำอยู่ที่ศาลเจ้าเมืองมิคานางิ
ที่โรงเรียนจะอยู่ห้องเดียวกับพวกตัวเอก
ถ้าเทียบกับ “เทพ” คนอื่นแล้วจะมีนิสัยเรียบง่าย ดูเหมือนคนธรรมดาทั่วไป และยังมีที่ไหนซักแห่งที่ดูหลุดกรอบไปบ้างอีกด้วย หรือก็คือมีนิสัยป้ำๆ เป๋อๆ
สำหรับสิ่งศักดิ์สิทธิ์แล้วถือว่าขาดความสามารถด้านพลังวิญญาณ พอรู้ว่าตัวเอกมีพลังที่สามารถชดเชยความไร้ความสามารถของตัวเองได้ ก็เลยตามรบเร้าขอร้องตัวเอกว่าให้มาเป็นสิ่งที่เรียกว่า “เครื่องสังเวย” ให้
ในด้านการเรียนก็ยังเป็นนักเรียนไม่ได้เรื่องที่คะแนนเกือบทุกวิชาต่ำกว่าเกณฑ์มาตรฐาน แต่ในทางกลับกันเรื่องนั้นก็ทำให้คนรอบข้างมองว่า “ถึงจะไม่น่านับถือ แต่ก็สนิทด้วยง่าย” แล้วก็แกล้งแหย่เล่นและมีความรู้สึกดีๆ ให้
“……เพื่อนอะไรนั่นน่ะ ไม่ต้องการหรอกค่ะ”
ยามากามิ อายาเนะ
山上 絢音
วันเกิด : 26 เมษายน
กรุ๊ปเลือด : AB
ส่วนสูง : 152 เซนติเมตร
สัดส่วน : 78/57/80
สิ่งที่ชอบ : มันเผา
สิ่งที่เกลียด : การคบหาสมาคมกับผู้คน
ผลการเรียน (วิชาที่ถนัด) : ยอดเยี่ยมไปหมดทุกวิชา (โดยเฉพาะคณิตศาสตร์)
ความสามารถพิเศษ/งานอดิเรก : สะสมตุ๊กตายัดนุ่น
นักเรียนชั้นปีหนึ่งของโรงเรียนมิคานางิ เป็นเพื่อนร่วมชั้นของนาซุนะ น้องสาวตัวเอก
ดูเผินๆ แล้วจะเป็นผู้หญิงที่ดูเยือกเย็น ไม่แสดงความรู้สึกออกมาทางสีหน้า แต่ความจริงแล้วค่อนข้างเป็นคนขี้อาย และมีด้านที่เป็นคนขี้กลัวอยู่ด้วยเหมือนกัน
ด้วยนิสัยที่ไม่ค่อยเป็นมิตร และพูดประจบประแจงไม่ได้ ทำให้คบหาสมาคมกับคนอื่นไม่ค่อยเก่ง
พูดน้อยและกลัวคนแปลกหน้าด้วยเช่นกัน ทำให้ดูเหมือนจะต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยวในชั้นเรียน
ถ้าให้พูดตามความจริง เป็นเพราะตัวเองสร้างกำแพงปิดกั้นคนอื่นไว้เลยไม่มีเพื่อน แต่เพราะอะไรบางอย่างก็เลยอ่อนโยนกับนาซุนะ
ถึงตอนอยู่ที่โรงเรียนจะปิดบังความจริงไว้ แต่ความจริงแล้วเธอก็เป็น “เทพ” ด้วยเช่นกัน เป็น“เทพภูเขา” ซึ่งดูแลศาลเจ้าที่อยู่บนภูเขานอกเมือง
“ชั้นนี่ล่ะก็ ทำไมถึงได้ทำเรื่องวุ่นวายแบบนี้กันนะ”
ซากุระ มิซุกิ
佐倉 水希
วันเกิด : 15 พฤษภาคม
กรุ๊ปเลือด : A
ส่วนสูง : 160 เซนติเมตร
สัดส่วน : 85/60/85
สิ่งที่ชอบ : ขนมญี่ปุ่น, อาหารญี่ปุ่น
สิ่งที่เกลียด : ขนมฝรั่ง, อาหารสไตล์ตะวันตก
ผลการเรียน (วิชาที่ถนัด) : วิชาที่ถนัดคือสายมนุษย์ศาสตร์ทั้งหมด
ความสามารถพิเศษ/งานอดิเรก : ทำอาหาร (อาหารญี่ปุ่นเท่านั้น)
นักเรียนชั้นปีสามของโรงเรียนมิคานางิ เป็นเพื่อนสมัยเด็กและเพื่อนร่วมชั้นของตัวเอก แล้วก็ยังเป็นสมาชิกสภานักเรียนเหมือนกันกับตัวเอกด้วยเช่นกัน
มีนิสัยร่าเริง ชอบเอาชนะ เป็นเด็กผู้หญิงแข็งแรงที่มีน้ำใจและชอบยุ่งเรื่องคนอื่น
กับตัวเอกนั้น คือคนที่คบหาสมาคมกันมาราวๆ สิบปี ตั้งแต่ตอนที่ตัวเอกย้ายบ้านมาอยู่ในเมือง
เริ่มจากคอยช่วยเหลือดูแลในตอนที่เป็น “นักเรียนย้ายมาใหม่” แล้วเพราะอะไรก็ไม่รู้ ในขณะที่คอยดูแลอยู่ข้างๆ ต่อไปเรื่อยๆ ก็กลายเป็นว่าคอยช่วยเหลือดูแลมาจนถึงปัจจุบัน
ปกติแล้วจะไปไหนมาไหนทำอะไรด้วยกันตลอด ทำให้คนรอบข้างบอกว่า “เหมือนเป็นเป็นสามีภรรยาที่อยู่ด้วยกันมานาน” ทั้งๆ ที่ไม่ได้คบกันอยู่แท้ๆ แต่กลับถูกทำเหมือนเป็นความสัมพันธ์แบบเป็นทางการ
บ้านเป็นร้านขนมญี่ปุ่นที่อยู่ในย่านร้านค้า เป็นเพราะอิทธิพลจากเรื่องนั้นรึเปล่าก็ไม่อาจทราบได้ เลยตั้งตัวเป็นศัตรูกับพวกขนมฝรั่งหรืออาหารสไตล์ตะวันตก ด้วยหลักการที่ทุกคนไม่เข้าใจ
“อิฮิฮิ… ใบหน้าตอนลำบากใจของพี่ชาย น่ารักจังเลย ♪”
คาซุงาอิ นาซุนะ
春日井 なずな
วันเกิด : 7 มกราคม
กรุ๊ปเลือด : B
ส่วนสูง : 146 เซนติเมตร
สัดส่วน : 74/55/77
สิ่งที่ชอบ : อาหารฝีมือพี่ชาย
สิ่งที่เกลียด : อาหารสำหรับคนป่วย
ผลการเรียน (วิชาที่ถนัด) : ถ้าให้ฝืนพูดล่ะก็ คงต้องบอกว่าเก่งภาษาอังกฤษ
ความสามารถพิเศษ/งานอดิเรก : เกม
น้องสาวที่มีอายุน้อยกว่าตัวเอกสองปี เป็นนักเรียนชั้นปีหนึ่งของโรงเรียนมิคานางิ
เพราะผลจากอุบัติเหตุจราจรเมื่อนานมาแล้ว ร่างกายก็เลยอยู่ในสภาพที่แทบจะเดินไม่ได้ด้วยกำลังของตัวเองเลย
มีรูปร่างเล็กและร่างกายอ่อนแอป่วยเป็นโรคได้ง่าย ถ้าเงียบอยู่เฉยๆ ล่ะก็จะเป็นสาวงามผู้อับโชคแท้ๆ…… แต่กลับมีนิสัยร่าเริงสดใส มนุษย์สัมพันธ์ดี ผิดกับภาพลักษณ์
อาจเป็นเพราะร่างกายท่อนล่างแค่พิการเฉยๆ ส่วนร่างกายท่อนบนดันร่าเริงมากเกินไป ทำให้ดูเหมือนว่าถ้าไม่ได้พูดจิตใจจะไม่สงบ
ปัจจุบันพ่อแม่ไปทำงานต่างประเทศ เลยอาศัยอยู่ด้วยกันกับตัวเอกแค่สองคน
ถึงจะใช้ชีวิตบนเก้าอี้รถเข็น แต่ก็ยังสามารถจับราวบันไดแล้วเดินเองได้ ถ้าเป็นชีวิตธรรมดาล่ะก็ ถึงจะไม่มีคนช่วยก็ยังสามารถใช้ชีวิตไปได้ในระดับหนึ่ง------แต่ว่า บางครั้งก็ตกบันได ก็เลยทำให้พี่ชายที่คอยเป็นห่วงเป็นใยใจหายอยู่บ่อยๆSub Character
“ทะ ทุกคน… อา เอ่อ… ที่จริงแล้วผมน่ะเป็น…”
กอน
ごん
วันเกิด : 13 มีนาคม
ส่วนสูง : 142 เซนติเมตร (ตอนแปลงร่าง)
สิ่งที่ชอบ : ของทอด
สิ่งที่เกลียด : แมลง, สิ่งมีชีวิตประเภทแมลง
ความสามารถพิเศษ/งานอดิเรก : นอนกลางวัน
“ฮุ กอนเนี่ยนะ ดูเป็นสมผู้หญิงมากกว่าชั้น”
ริน
りん
วันเกิด : 15 มีนาคม
ส่วนสูง : 141 เซนติเมตร (ตอนแปลงร่าง)
สิ่งที่ชอบ : พวกเนื้อกับปลา
สิ่งที่เกลียด : ของทอด
ความสามารถพิเศษ/งานอดิเรก : แกล้งคนอื่น
คู่หูโยวไคจิ้งจอกสองคน(สองตัว ?) จากตระกูลโยวไคจิ้งจอกที่คอยรับใช้ตระกูลของคานาเอะมารุ่นต่อรุ่น
ทั้งสองตัวยังเป็นลูกจิ้งจอกอยู่ และถ้าอยู่นิ่งๆ แล้วจะน่ารักไม่ผิดไปจากตุ๊กตายัดนุ่นหรืออะไรทำนองนั้นเลย
โยวไคจิ้งจอกสามารถแปลงกายเป็นมนุษย์ได้ ตอนแปลงร่างนั้นแต่ละตัวจะกลายเป็นเด็กผู้หญิงร่างเล็ก
ไม่ได้กลายเป็นร่างคนอย่างสมบูรณ์แบบ ยังมีหูจิ้งจอกกับหางเหลืออยู่
กอนจะมีนิสัยสงบเสงี่ยมเรียบร้อย ความจริงนั้นเป็นเด็กผู้ชาย แต่กลับมีรูปร่างที่ชวนให้เข้าใจผิดว่าเป็นเด็กผู้หญิง
รินมีนิสัยร่าเริง น่ารำคาญ และชอบแกล้งคนอื่น
ทั้งสองตัวเป็นจิ้งจอกที่อายุเท่ากันและสนิทกัน แต่กอนมักจะถูกรินที่ชอบแกล้งคนอื่นเหวี่ยงอารมณ์ใส่อยู่เสมอ
“เอ่อ~ ถ้าอย่างนั้นคำขอให้สมหวังเรื่องความรักล่ะ…
?”
คาจิวาระ ฮินาโกะ
梶原 陽菜子
วันเกิด : 27
กุมภาพันธ์
กรุ๊ปเลือด : A
ส่วนสูง : 169 เซนติเมตร
สัดส่วน : 90/62/89
สิ่งที่ชอบ : อาหารที่เผ็ดมากๆ
สิ่งที่เกลียด : ของมีแคลอรี่สูง
ผลการเรียน (วิชาที่ถนัด) : วิชาที่ถนัดคือศิลปะ
ความสามารถพิเศษ/งานอดิเรก : วาดรูป
นักเรียนชั้นปีสามของโรงเรียน และเป็นเพื่อนร่วมชั้นของพวกตัวเอก เป็นเด็กสาวที่ดูเรียบร้อยว่าง่าย
สำหรับผู้หญิงแล้วจัดว่าตัวสูง แอบมีปมด้อยว่า “ไม่ใช่ว่าตัวเล็กแล้วจะน่ารักกว่ารึไงนะ”
กับมิซุกิแล้วมีความสัมพันธ์ที่พูดได้ว่าเป็นเพื่อนสนิท
ชมรมที่สังกัดอยู่คือชมรมศิลปะ เป็นหัวหน้าชมรม มีนิสัยเอ๋อๆ แบบที่เรียกกันว่ามองโลกในแง่ดี
กำลังแอบรักคนๆ หนึ่งข้างเดียวอยู่ และถึงจะมองอยู่ห่างๆ ก็รู้ได้จากท่าทางที่เข้าใจได้ง่ายสุดๆ
แต่ไม่รู้ทำไมถึงมีแค่คนที่แอบชอบเท่านั้นที่ยังไม่รู้ตัวเลย
เพราะแบบนี้ก็เลยถูกคนอื่น (มิซุกิ) บอกว่าความพยายามอันไร้ประโยชน์ของเธอนั้น “ไม่ใช่เลิฟคอมเมดี้แต่เป็นแค่ตลกเรื่องสั้น”
“มีสัญญาไว้อยู่สินะ
เรื่องเกมจีบสาวที่ให้ยืมไปก่อนหน้านี้น่ะ นึกให้ออกเซ่ !”
สึรุโซเอะ โคทาโร่
水流 虎太郎
วันเกิด : 30
กันยายน
กรุ๊ปเลือด : A
ส่วนสูง : 175 เซนติเมตร
สิ่งที่ชอบ : แกงกะหรี่
สิ่งที่เกลียด : พริกหยวก
ผลการเรียน (วิชาที่ถนัด) : วิชาที่ชอบคือพละ
ความสามารถพิเศษ/งานอดิเรก : ตกปลา
เพื่อนร่วมชั้นของตัวเอก
น่าจะเรียกว่าเป็นเพื่อนที่ตัดกันไม่ขาดมากกว่าเป็นเพื่อนสนิท
ชอบพวกกลโกงกับงานเทศกาลต่างๆมาก
เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็นและแรงกระทำ
ที่โรงเรียนจะทำงานเป็นประธานนักเรียน เป็นคนร่าเริงและเฉียบแหลม
เพราะชอบงานเทศกาลและสามารถทำให้คนรอบข้างครื้นเครงขึ้นมาได้ ก็เลยเป็นที่นิยมทั้งในหมู่นักเรียนชายและหญิงในฐานะประธานนักเรียนผู้เป็นที่ชื่นชอบ
แต่ทว่า เพราะเคยทำเรื่องบ้าๆ
โดยไม่สนใจความคิดของพวกอาจารย์หลายครั้ง
ก็เลยมีเรื่องที่ถูกพวกอาจารย์ทำเหมือนเป็นเด็กมีปัญหาอยู่มาก
“เรียกให้ดีๆ ว่าอาจารย์ยามากามิสิ~”
ยามากามิ สุซุเนะ
山上 鈴音
วันเกิด : 15 พฤศจิกายน
กรุ๊ปเลือด : O
ส่วนสูง : 162 เซนติเมตร
สิ่งที่ชอบ : พุดดิ้ง
สิ่งที่เกลียด : คอมพิวเตอร์
วิชาที่สอน : วิชาสังคม
ความสามารถพิเศษ/งานอดิเรก : ศิลปหัตถกรรม
อาจารย์เข้าใหม่อายุ 22 ปี ร่าเริงและขี้เล่น
แต่ก็มีบรรยากาศที่ดูเป็นพี่สาวที่พึ่งพาได้
เป็นอาจารย์ประจำชั้นของพวกตัวเอก
จุดยืนในฐานะอาจารย์จัดว่าเบาบาง
โดนอาจารย์คนอื่นยัดเยียดงานที่ปรึกษาของสภานักเรียนกับพวกงานเล็กๆ น้อยๆ
มาให้อยู่บ่อยๆ
เป็นพี่สาวของอายาเนะ ถึงจะมีพ่อเป็น “เทพ” แต่ก็ไม่ได้มีพลังพิเศษแต่อย่างใด
ในโรงเรียนจะถูกเรียกว่า “สุซุจัง” และจะสนิทกันในฐานะพี่สาวของทุกคนมากกว่าในฐานะอาจารย์
ดูเหมือนว่าพอโกรธแล้วจะน่ากลัว
“บะ บอกไว้เลยนะ ! เรื่องแต่งงานอะไรนั่นน่ะ พ่อไม่ยอมหรอก !”
ซากุระ เซย์อิจิ
佐倉 誠一
วันเกิด : 10
ธันวาคม
กรุ๊ปเลือด : O
ส่วนสูง : 180 เซนติเมตร
สิ่งที่ชอบ : ลูกสาวคนเดียว
สิ่งที่เกลียด : ทานข้าวคนเดียว
ความสามารถพิเศษ/งานอดิเรก : ทำขนม
พ่อของมิซุกิ
ดูแลร้านที่เป็นทั้งร้านขนมญี่ปุ่นและร้านน้ำชาญี่ปุ่น
ซึ่งอยู่ในย่านร้านค้าเมืองมิคานางิมาตั้งแต่สมัยก่อน
มีท่าทางซื่อบื้อ ตรงข้ามกับลูกสาวที่จริงจังเอางานเอาการ
อาจเป็นเพราะนิสัยใจอ่อน ในย่านร้านค้าก็เลยเป็นเหมือนคนรับผิดชอบการจัดงานเทศกาล
และรับหน้าที่เป็นผู้ปกครองดูแลยูยะกับนาซุนะที่พ่อแม่ไม่อยู่บ้านด้วยเช่นกัน
หวงมิซุกิที่เป็นลูกสาวมากจนเกินไป คิดหนักกับเรื่องความรักของลูกสาวที่โตเป็นสาวแล้ว
“ทางนี้
ก็บ่ได้เคยฟันคนหรอกดอกเด้อ แต่ว่า…”
มินาโตะกาวะ ทามามิ
湊川 珠美
วันเกิด : 17
กรกฎาคม
กรุ๊ปเลือด : AB
ส่วนสูง : 159 เซนติเมตร
สิ่งที่ชอบ : ขนมมิซุโยคัง
สิ่งที่เกลียด : ถั่วหมัก
ผลการเรียน (วิชาที่ถนัด) : ศาสตร์วิญญาณเทพ
ความสามารถพิเศษ/งานอดิเรก : ทำขนม
ตัวละครรับเชิญจาก “หากวันพรุ่งนี้อากาศแจ่มใสล่ะก็” (Moshimo Ashita ga Harenaraba)
เป็นมิโกะที่อาศัยอยู่ในศาลเจ้าแถวบ้าน
จากบ้านเกิดมา ถูกองค์กรในประเทศองค์กรหนึ่งส่งมาเป็นผู้ดูแลเขตเมืองมิคานางิ
เป็นข้าราชการก็จริง แต่ดูเหมือนเงินเดือนจะน้อย ยิ่งกว่านั้นยังถูกยัดเยียดหน้าที่ผู้ปกครอง, คนเฝ้าดู และครูฝึกของ “เทพ” มือใหม่ที่พึ่งพาอะไรไม่ได้
ถ้าเทียบกับผู้ดูแลที่มีความสามารถคนอื่นแล้วจัดว่าค่อนข้างโชคร้าย
อาศัยอยู่ด้วยกันกับคานาเอะและพวกกอน แต่ก็ทำตัวเป็นหัวหน้าจนถึงที่สุด
ทำหน้าที่เป็นครูฝึกผู้เข้มขวดด้วยเช่นกัน ก็เลยโดนหวาดกลัวราวกับเป็นนักรบใจยักษ์
แถมผู้คนในเมืองยังเห็นเธอห้อยดาบเดินไปเดินมาคืนแล้วคืนเล่า
ทำให้เป็นที่หวาดกลัวของคนอื่นนิดหน่อย
แต่กระนั้น
ความสงบสุขของเมืองในด้านสิ่งลี้ลับหรืออะไรทำนองนั้นก็ถูกเธอปกป้องไว้……ดูเหมือนจะเป็นแบบนั้นน่ะนะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น