สวัสดีครับ กลับมาอีกครั้งกลับ VermillionEnd ตอนนี้ผมก็เก่งภาษาญี่ปุ่นขึ้นอีกนิด(มั้ง)และพอเล่น Visual Novel แนวเหนือธรรมชาติ,มีฉากต่อสู้ ได้บ้างแล้วล่ะครับ(น่าจะเป็นเพราะไปเล่นเกมยากๆอย่าง Hare Tokidoki o Tenkiame มา) น่ายินดีๆ ......แต่หนทางของผมยังคงอีกยาวไกล
......วันนี้ผมนำ Visual Novel เรื่อง Tsukumo no Kanade ของค่าย SkyFish มาให้ดูครับ เป็น Visual Novel ที่น่าสนใจมาก ถึงเกมนี้จะไม่มี “สิ่งนั้น(妹)” ก็เถอะ แต่ผมก็ยังสนใจเกมนี้อยู่ดี สิ่งที่ทำให้ผมสนใจเกมนี้ได้ทันทีคือ OP Movie ครับ ประทับใจฉากที่ฟุเสะฮิเมะเผจิญหน้ากับทามาซุสะกลางทุ่งดอกไม้มาก
อ๊ะ แต่ดูๆ แล้วเกมนี้ภาษายากแหงๆ เก็บไว้ก่อนดีกว่า ......เอ หรือจะหยิบมาเล่นเลยดีนะ
九十九の奏～欠け月の夜想曲～
Tsukumo no Kanade ~Kaketsuki no Yasoukyoku~
บทเพลงแห่งสึคุโมะ ~ท่วงทำนองแห่งจันทราที่ขาดหาย~
คำเตือน : เกิน 25% เป็นการดำน้ำ
แปลมาจาก Official Web Site (SkyFish)
บทเพลงแห่งสึคุโมะ ~ท่วงทำนองแห่งจันทราที่ขาดหาย~
Prelude
เก้าสิบเก้า……อีกหนึ่ง ก็จะครบหนึ่งร้อย
เก้าสิบเก้า……อีกหนึ่ง ก็จะครบหนึ่งร้อย
หนึ่งร้อยบรรจบครบรอบ
หนึ่งร้อยคือสิ่งที่สมบูรณ์แบบ
เก้าสิบเก้าคือสิ่งที่ไม่สมบูรณ์แบบ
คือสิ่งที่หิวกระหายเพราะความไม่สมบูรณ์
ความหิวกระหายนั้นกลายเป็นความต้องการ แล้วก็เฝ้าแสวงหามันต่อไป
อีก 1
อีกแค่ 1 ก็จะ……
มนุษย์เองก็เป็นสิ่งที่ไม่สมบูรณ์แบบเช่นกัน
เพราะแบบนั้นจึงแสวงหาความสมบูรณ์แบบ
แสวงหาพลังอันแข็งแกร่งที่สามารถเติมเต็มความต้องการได้……
Story
ในฤดูร้อน ปี 2012
ซารุสุเบริ ฮิฟูมิ
ตัวเอกซึ่งเรียนอยู่ที่โรงเรียนสอนศิลปะในโตเกียวนั้นถูกเรียกไปช่วยงานอาสาสมัครพัฒนาเมือง
ก็เลยต้องไปยังเมืองสึซึราโอริที่เป็นบ้านเกิดพร้อมกับเพื่อนฝูง
ที่เมืองนี้มีตำนานหลงเหลืออยู่หลายอย่าง
เช่นธรรมเนียมการเก็บรักษาสิ่งของเก่าๆ ไว้
สิ่งของเหล่านั้นคือสิ่งลี้ลับ------เป็นเทพที่เรียกกันว่าเทพสึคุโมะ
เทพเหล่านั้นจะให้พรกับมนุษย์
โดยแลกกับการกัดกินจิตใจ(ความทรงจำ) หรือชีวิต(อายุขัย)
นอกจากนี้คนที่ถูกเทพสึคุโมะสิงนั้น
พอถึงค่ำคืนที่
“จันทราขาดหาย” ซึ่งจะเกิดขึ้นเพียงครั้งเดียวในรอบร้อยปี
ก็จะถูกพาไปยังโลกหน้าพร้อมๆ กับเทพสึคุโมะ……
ตำนานนั้นมีอยู่ในตำนานพื้นเมือง
มีอยู่ในนิทานปรัมปรา…… สำหรับฮิฟูมิแล้วมันก็ไม่น่าจะมีอะไรเกินเลยไปกว่าเทพนิยายในโลกอันห่างไกลแน่ๆ
ในคืนวันที่มาถึงเมืองสึซึราโอริ
ฮิฟูมิก็ได้พบกับเด็กสาวคนหนึ่ง
เด็กสาวผู้ชวนขนลุก
ที่มีผ้าพันแผลพันไว้ทั่วร่าง…… เด็กสาวคนนั้นได้ยื่นคาตาชิโระที่มีเทพสึคุโมะ
ฮาคุจาเซย์(วิญญาณงูขาว)สิงสถิตอยู่มาให้ฮิฟูมิ จากนั้นคาตาชิโระอันนั้นได้ก่อร่างกลายร่างเป็นงูยักษ์แล้วเข้าจู่โจมฮิฟูมิ
เด็กสาวได้เอ่ยขึ้นว่า
“เทพสึคุโมะนั่นน่ะรอคอยเธออยู่นะ…… กำลังรอคอยเธอที่สมปรารถนาและกลายเป็นโยริชิโระไปแล้วอยู่น่ะ
รักและโหยหามากขนาดที่อยากจะสิงให้ตายไปเลยล่ะ…… ฮุฮุ”
เด็กสาวผู้ยืนหันหลังให้กับ
“จันทราขาดหาย” ------พระจันทร์สีแดงแหว่ง นั้นได้หัวเราะออกมาอย่างน่าขนลุก
สิ่งที่ปรากฏตัวต่อหน้าฮิฟูมิซึ่งถูกต้อนจนมุมก็คือเงาของเด็กสาวอีกคน------เด็กสาวที่จับยาสึฟุสะ
ปืนพกที่มีเทพสึคุโมะสิงสถิตอยู่ไว้แน่นนั้นมีชื่อว่าฟุเสะฮิเมะ
เมื่อฮิฟูมิกับฟุเสะฮิเมะมาพบกัน เรื่องราวก็เริ่มขึ้น
เรื่องราวของมนุษย์กับสิ่งของ
แล้วก็สิ่งลี้ลับได้ถูกถักทอขึ้น นั่นคือท่วงทำนองแห่งจันทราที่ขาดหาย……
World
โรงเรียนสอนศิลปะในโตเกียว
โรงเรียนเฉพาะทางสายศิลป์ที่ฮิฟูมิ ตัวเอกของเรื่องกับเพื่อนไปเรียนกัน
ตั้งอยู่ในที่ๆ มองลงมาแล้วเห็นสถานีโอจะโนะมิซุได้
ในบรรดาโรงเรียนเฉพาะทางนั้นจัดว่าเป็นโรงเรียนที่เก่า
ตึกเรียนเองก็ไม่มีตึกใหม่เช่นกัน
ฮิฟูมิเข้ามาเรียนที่นี่ในฤดูใบไม้ผลิปีนี้
เนื่องจากส่งงานไม่ทันกำหนด
ก็เลยต้องไปเข้าร่วมกิจกรรมอาสาสมัครภาคฤดูร้อนของโรงเรียน
ด้วยความบังเอิญ สถานที่นั้นก็คือบ้านเกิดของฮิฟูมิ
และเป็นเมืองที่มีกำหนดการว่าจะต้องกลับไปในช่วงปิดเทอมฤดูร้อนนี้ เพราะลูกพี่ลูกน้องชายของร้องมา
ด้วยเหตุนี้ ฮิฟูมิ, โทวมะ และไอนะ ทั้งสามคนก็เลยต้องไปยังเมืองสึซึราโอริ บ้านเกิดของฮิฟูมิ จากนั้นเรื่องราวก็เริ่มขึ้น
เมืองสึซึราโอริ (หน้าสถานี)
เมืองสึซึราโอริ เมืองเล็กๆ ที่อยู่ในภูมิภาคเอจิโกะ (ภูมิภาคเอจิโกะคือพื้นที่เกือบทั้งหมดของจังหวัดนีงาตะ)
ฤดูหนาวจะคับคั่งไปด้วยนักท่องเที่ยวที่มาเล่นสกี แต่ฤดูร้อนจะไม่ค่อยมีนักท่องเที่ยวมาเท่าไรนัก
และซบเซาไป
ฮิฟูมิบอกไว้ว่าประชากรเองก็เยอะอยู่
แล้วก็ไม่ใช่เมืองที่กำลังจะหมดประชากรไปด้วย ถนนหนทางก็โล่งสะดวก พวกอุตสาหกรรมผลิตเครื่องเคลือบเองก็เจริญรุ่งเรือง
สำหรับเมืองเล็กๆ ในจังหวัดนั้นจัดว่าเป็นเมืองที่มีสาธารณูปโภคเข้าถึง…… แต่ก็ยังเป็นชนบทอยู่ดี
ฮิฟูมิอาศัยอยู่ที่เมืองนี้มาจนถึงฤดูใบไม้ผลิปีนี้
นอกจากนี้ ดูเหมือนว่าในตอนเด็ก ไอนะเองก็เคยมาที่เมืองนี้ด้วย
เมืองสึซึราโอริ เมืองที่สามารถมองเห็นพระจันทร์ได้งดงามกว่าที่อื่นมาก
ในคืนวันที่พวกฮิฟูมิกลับมาที่เมืองนี้ ได้เกิดคดีขึ้น
ถ้าหากว่าในฤดูร้อนนี้
ฮิฟูมิไม่กลับมาที่นี่ล่ะก็อาจจะได้ใช้ชีวิตไปอย่างสงบสุขก็เป็นได้
เพนชั่น -คุโจว-
เพนชั่นที่อยู่ในเมืองสึซึราโอริ มีครอบครัวของพี่สาวของพ่อฮิฟูมิเป็นคนดูแลกิจการอยู่
หันหน้าเข้าหาถนนสายหลัก
ระหว่างถนนสายหลักกับสิ่งปลูกสร้างเองก็มีที่ว่างสำหรับให้รถจอดได้สี่ถึงหกคัน
ที่นี่เป็นบ้านจริงของคานาเอะ
ลูกพี่ลูกน้องชายที่เรียกฮิฟูมิมาเป็นอาสาสมัครพัฒนาหมู่บ้านในครั้งนี้ กับน้องสาวของเขา
คาเรน นอกจากนี้ในตอนเด็กหลังจากที่แม่ของฮิฟูมิเสียไป
และพ่อเองก็ไม่ค่อยอยู่บ้านเพราะเรื่องงาน
ฮิฟูมิกับเมย์ที่เป็นพี่สาวก็เคยมาอาศัยอยู่ที่นี่ด้วยเช่นกัน
ในครั้งนี้ พวกฮิฟูมิที่มาจากโตเกียวนั้นได้มาพักแรมอยู่ที่นี่
และใช้เป็นที่ทำงานอาสาสมัครกับไขคดี
อีกเรื่องก็คือ ตอนนี้เนื่องจากการก่อสร้างอาคารใหม่
พ่อแม่ของพวกคานาเอะก็เลยไม่อยู่บ้าน
เพราะแบบนั้น
พวกเรื่องทำอาหารกับซักผ้า คาเรนก็เลยต้อง…สั่งให้ฮิฟูมิเป็นคนทำ
ร้านกาแฟ -MilkPan-
ร้านกาแฟ [Milk Pan] ที่เมย์
พี่สาวของฮิฟูมิอาศัยอยู่ เป็นบ้านจริงของฮิฟูมิ
เป็นร้านเล็กๆ ที่ตั้งอยู่ริมถนนสายหลัก มีการตกแต่งภาคนอกที่ดูน่ารักและให้ความรู้สึกว่าดูเก่าแก่เป็นจุดเด่น
ป้ายแขวนสไตล์ตะวันตกนั้นออกแบบเป็นรูป MilkPan (หม้อขนาดเล็ก) กับลูกแมวที่เลียมันอยู่ รสนิยมน่ารักๆ
แบบนี้เป็นรสนิยมของแม่ที่เสียไปแล้วของฮิฟูมิกับเมย์
ปัจจุบัน เมย์กับฟุเสะฮิเมะอาศัยอยู่ที่นี่
และดูเหมือนว่าจะเปิดร้านอยู่ด้วย
แต่ทว่า เมย์นั้นทำอาหารไม่เก่งเอามากๆ นอกจากชงกาแฟแล้ว อาหารที่ถนัดก็มีแค่
“เติมนมลงในคอร์นเฟลก”
ด้วยเหตุนั้น
ฮิฟูมิก็เลยกังวลเป็นอย่างมากว่าร้านที่เป็นความทรงจำของแม่จะต้องเจ๊งปิดกิจการไปรึเปล่านะ
โรงเรียนฟูชิยามะ
ปัจจุบันเป็นโรงเรียนมัธยมต้นที่ปิดตัวลงไปแล้ว
แล้วก็เป็นสถานที่สำหรับทำงานอาสาสมัครพัฒนาเมืองด้วยเช่นกัน
สิ่งปลูกสร้างเป็นตึกเรียนไม้ที่ถูกสร้างขึ้นมาทันทีหลังจบสงคราม
มีความสูงสองชั้น แต่เพราะมีหลังคาอยู่
ทำให้ดูเหมือนเป็นสิ่งปลูกสร้างสไตล์ตะวันตกด้วยนิดหน่อย
ตรงกลางมีหอนาฬิกา
และแม้แต่ในตอนนี้ก็ยังทำงานบอกเวลาอยู่
ที่นี่นั้นเป็นที่ๆ
มิสึกิ, ริสะ และพวกนักเรียนที่เข้าร่วมกิจกรรมอาสาสมัครจากโรงเรียนของพวกเธอ
จะมาทำงานอาสาสมัครกัน
งานหลักๆ
ของพวกฮิฟูมิคือช่วยงานฟื้นฟูโรงเรียนแห่งนี้ให้กลายเป็นหอศิลป์
นอกจากนี้ ที่นี่นั้นทางเมืองน่าจะเป็นฝ่ายควบคุมดูแลอยู่แน่ๆ
แต่ทว่าในการควบคุมการฟื้นฟูอาคารนั้นดูเหมือนจะมีพวกคนของตระกูลโอโมโตะ
ตระกูลนักธุรกิจอันดับหนึ่งของเมือง เข้ามาเกี่ยวข้องด้วย
คฤหาสน์ชิคุนชิ
คฤหาสน์ร้างที่ตั้งอยู่ที่ชานเมืองของเมืองสึซึราโอริ
ในด้านสถาปัตยกรรมจะเป็น
“บ้านของชาวนาผู้มั่งคั่ง” ที่พบเห็นได้ในภูมิภาคเอจิโกะ และมีเรือนหลักเป็นเรือนญี่ปุ่นที่มีขนาดใหญ่โต
ตระกูลชิคุนชินั้นเป็นตระกูลเก่าแก่ของท้องที่
ว่ากันว่าเป็นตระกูลที่มีชื่อเสียงด้วยเช่นกัน แต่เมื่อราวๆ สิบปีก่อน จู่ๆ
คนที่อาศัยอยู่ในคฤหาสน์หลังนี้ก็หายสาบสูญไปอย่างกะทันหัน
หลังจากนั้น ในช่วงสิบกว่าปีนี้ ที่นี่ไม่น่าจะมีคนอาศัยอยู่แน่ๆ
แต่สวนกลับรกแค่นิดหน่อย และเรือนใหญ่ก็ยังคงความงดงามไว้ได้ ราวกับว่าแม้แต่ในตอนนี้ก็ยังมีคนอาศัยอยู่ที่นี่…
และ
ณ สถานแห่งนี้เอง……
Character
“ถ้ามีเรื่องที่ไม่รู้ก็จะรู้สึกไม่ดีใช่ไหมล่ะ ? เพราะงั้นก็เลยอยากรู้
โดยเฉพาะเรื่องที่ต้องรู้ให้ได้เนี่ย”
ซารุสุเบริ ฮิฟูมิ
百日紅 一二三
ตัวเอกของเรื่อง เป็นนักเรียนโรงเรียนเฉพาะทางสายศิลป์
เพราะญาติของร้องมา และเพื่อมาช่วยงานพัฒนาหมู่บ้าน
ก็เลยมายังเมืองสึซึราโอริซึ่งเป็นบ้านเกิดเมืองนอน
แล้วก็เข้าไปพัวพันกับคดีที่นั่น
ทัศนวิสัยของตาซ้ายนั้นมีส่วนที่ขาดหายไป
ในภาพที่ฮิฟูมิวาดนั้น ตรงส่วนนั้นก็เลยกลายเป็นที่ว่างไป (ที่ว่างมีขนาดสำหรับคนหนึ่งคนพอดี)
แต่เพราะถูกเทพสึคุโมะ ฮาคุจาเซย์(วิญญาณงูขาว)สิงอยู่ ทำให้ทัศนวิสัยส่วนนั้นสามารถมองเห็นสิ่งที่มนุษย์มองไม่เห็นได้
“เพราะสัญญาไว้ว่าจะปกป้องเธอ นั่นคือเรื่องที่ฉันนึกออก
เป็นแค่เรื่องเดียวที่นึกออก”
ฟุเสะฮิเมะ
伏姫
เด็กสาวในชุดนักเรียนที่มาช่วยฮิฟูมิซึ่งกำลังจะถูกเทพสึคุโมะ
ฮาคุจาเซย์(วิญญาณงูขาว) กิน
มือของเธอนั้นจับปืนพกอัตโนมัติ Type 14
Nambu ไว้แน่น
ชื่อของเด็กสาวคือฟุเสะฮิเมะ
ในตอนที่รู้สึกตัว เธอก็พบว่าตัวเองสูญเสียความทรงจำในอดีตทั้งหมด ทั้งชื่อจริง
ทั้งเรื่องครอบครัว ไปโดยสิ้นเชิง
สิ่งที่นึกออกก็มีแค่เรื่องที่ปืนพกที่ถืออยู่ในมือนั้นคือเทพสึคุโมะชื่อยาสึฟุสะ
และเรื่องที่ตัวเธอได้สัญญาไว้ว่าจะปกป้องใครซักคน
ตอนนี้ เธออาศัยอยู่ที่บ้านของเมย์
พี่สาวของฮิฟูมิ
ปกติจะมีนิสัยเหมือนเด็ก
แต่ในตอนต่อสู้ท่าทางจะเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง จะกลายเป็นคนที่เยือกเย็นและสง่างาม
“เพิ่งรู้จักกันแล้วโดนสิงเนี่ย
ไม่มีทางบังเอิญได้ขนาดนี้หรอก อย่างเดียวที่พูดได้ก็คือ……ฉันไม่ผิดซักหน่อย
!”
ซารุสุเบริ เมย์
百日紅 鳴
พี่สาวของฮิฟูมิ อยู่มหาวิทยาลัยนีงาตะ
มีชื่อเรียกว่า “พี่น้องซารุสุเบริ คนที่ไม่ได้เรื่อง” ตอนเริ่มเรื่อง เพราะไปก่อปัญหาที่มหาวิทยาลัยก็เลยต้องมาอยู่ที่บ้าน ในระหว่างนั้นก็ได้ไปแอบดูเอกสารลึกลับที่จ่าหน้าถึงพ่อ(ตราประทับไปรษณีย์ระบุว่าเป็นของเมื่อสิบสามปีก่อน) แล้วก็ถูกเทพสึคุโมะ ซานซารุโนะโมคุโรคุ(สารบัญสามวานร)สิงเข้าจนได้ ทำให้รู้เรื่องคดีในครั้งนี้อย่างละเอียดและใช้ประโยชน์ได้ แต่ยังไงพื้นฐานก็ยังเป็น “เด็กไม่ได้เรื่อง” อยู่ดี ถ้าหากไม่ตรวจสอบข้อมูลของเธอให้ดีล่ะก็จะเป็นอันตรายได้
“เรื่องบังเอิญเนี่ยก็มีอยู่เหมือนกันสินะคะ อื้อ
อาจจะเป็นโชคชะตาก็ได้ค่ะ”
มิสุมิ ไอนะ
三角 愛那
นักเรียนที่อยู่โรงเรียนเฉพาะทางโรงเรียนเดียวกับฮิฟูมิ
เป็นคนร่างกายอ่อนแอ เคยซ้ำชั้นด้วย ทำให้มีอายุมากกว่าฮิฟูมิหนึ่งปี
ที่โรงเรียนเฉพาะทางนั้นเคยทำงานร่วมกันหลายครั้ง
ในที่ทำงานพิเศษเองก็เช่นกัน
ถึงจะดูเป็นคุณพี่สาวผู้มั่นคง
เอางานเอาการ แต่กลับเป็นเด็กผู้หญิงที่ซุ่มซ่ามผิดคาด
เคยถูกช่วยไว้หลายครั้งเช่นกัน ดูเหมือนว่าเธอจะมีความรู้สึกดีๆ ให้กับฮิฟูมิ
ในครั้งนี้ได้เข้าร่วมกิจกรรมพัฒนาเมืองสึซึราโอริด้วยกันกับฮิฟูมิ ยิ่งไปกว่านั้นดูเหมือนว่าในการพัฒนาเมืองนั้นจะมีบริษัทของพ่อไอนะเข้าไปเกี่ยวด้วย (มีข่าวลือค่อนข้างหนาหูว่าไอนะเป็นคุณหนูด้วยเช่นกัน)
“มีอะไรก็มาพึ่งชั้นซะ ยกเว้นปัญหาเรื่องผู้หญิง…… โดยเฉพาะผู้หญิงอายุมากกว่าน่ะนะ”
นานาเอะ โทวมะ
七飯 冬真
นักเรียนที่อยู่โรงเรียนเฉพาะทางโรงเรียนเดียวกับฮิฟูมิ
ถึงจะรู้จักกันหลังเข้าโรงเรียนเฉพาะทางไปแล้ว แต่กลับเข้ากันได้ดี คอยช่วยทำงานด้วยกัน
แล้วก็ทำงานพิเศษอยู่ที่เดียวกัน ฮิฟูมิบอกไว้ว่า “เป็นเพื่อนที่แยกกันไม่ห่าง”
ครั้งนี้พอฮิฟูมิกับไอนะที่เป็นเพื่อนสนิทไปเข้าร่วมกิจกรรมพัฒนาเมืองสึซึราโอริ
ก็ไปเข้าร่วมตาม ดูเหมือนจะทุ่มเทกับการตามจีบพวกนักเรียนที่เป็นอาสาสมัครมากกว่าจะเข้าไปพัวพันกับคดี
มองแวบแรกจะเห็นว่ามีนิสัยหยาบๆ เหมือนผู้ชาย แต่ที่จริงแล้วเป็นเพื่อนผู้พึ่งพาได้ที่สามารถเอาใส่ใจกับเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ได้อย่างเหนือความคาดหมาย
“ชอบคนรวย ถ้ารู้จักผู้ชายดีๆ ล่ะก็ช่วยแนะนำให้หน่อยนะ
แล้วจะยกความบริสุทธิ์ของฮิฟูมิให้เป็นของตอบแทนนะ !”
คุโจว คาเร็น
九条 花蓮
ลูกพี่ลูกน้องที่อายุมากกว่าฮิฟูมิ
เป็นนักเรียนของวิทยาลัยในท้องถิ่น และตอนนี้อยู่ระหว่างปิดเทอมหน้าร้อน
ในตอนเด็ก
ฮิฟูมิกับเมย์ซึ่งเป็นพี่สาวเคยมาอาศัยอยู่ที่บ้านของคาเรนบ่อยๆ สำหรับทั้งคู่แล้วเธอเหมือนพี่สาว
เพราะแบบนั้นก็เลยโดนคาเรนกุมจุดอ่อนไว้ได้หลายอย่าง
แม้แต่ในตอนนี้ฮิฟูมิก็สู้เธอไม่ได้เลย
มีนิสัยเป็นราชินีสุดๆ ปกติจะต้องหัวปั่นกับคำพูดหรือการกระทำที่ดูไร้เหตุผลของเธออยู่บ่อยๆ
แต่ความจริงเธอทำอาหารกับงานบ้านเก่งมาก
เป็นคนเสียสละผิดคาด มีข่าวลือว่าค่อนข้างเป็นคนจริงจัง ผิดกับกิริยาวาจาหรือรูปลักษณ์ภายนอกของเธออยู่ด้วย ?
“ยังไงกันน้า คิดว่าไม่มีอะไรผิดพลาดหรอกแต่… อื้อ ไม่เป็นไรแน่ๆ แน่นอนว่าไม่เป็นไร…มั้งนะ ?”
คุโจว คานาเอะ
九条 鼎
นักศึกษาปริญญาโท เป็นพี่ชายของคาเร็น
ปกติแล้วจะไม่สนใจอะไรนอกจากทำวิจัย
มีนิสัยชอบเก็บตัวอยู่แต่ในบ้าน แต่เพราะพ่อแม่ย้ายไปยังอาคารเพนชั่นหลังใหม่ที่กำลังสร้าง
ก็เลยต้องอยู่ในสภาพที่เหมือนกับอยู่ตัวคนเดียวไป
(คาเร็นที่เป็นน้องสาวไม่ช่วยดูแลเขาเลยแม้แต่นิดเดียว)
ตอนนี้กำลังตั้งใจพยายามเต็มที่
ทั้งๆ
ที่คิดว่าอยากจะทำงานเพื่อพัฒนาเมือง แต่กลับรู้สึกว่ากำลังพยายามอย่างไร้ค่า ถึงอย่างนั้นพวกข้อมูลเกี่ยวกับเมือง
ที่เป็นข้อมูลประวัติศาสตร์อย่างละเอียดหรือข้อมูลเกี่ยวกับคดีที่มีอยู่
ก็ได้กลายเป็นแหล่งข้อมูลที่สำคัญสำหรับฮิฟูมิไป
“ด้วยพละกำลังของคนๆ เดียวนั้น เรื่องที่ทำได้มีจำกัดค่ะ
แต่ก็ไม่คิดจะขอยืมแรงคุณหรอกค่ะ”
โอโมโตะ มิสึกิ
万年青 聖月
คุณหนูจากตระกูลโอโมโตะ ตระกูลที่มีชื่อเสียงอันดับหนึ่งของเมืองสึซึราโอริ
เพราะพ่อแม่เสียไปเร็ว ตอนนี้โอโมโตะ
ทาเครุ พี่ชายของเธอก็เลยสืบทอดตำแหน่งเป็นหัวหน้าตระกูล และรับสืบทอดธุรกิจมา
ตระกูลโอโมโตะนั้นมีความเกี่ยวข้องกับกิจกรรมอาสาสมัครที่พวกฮิฟูมิไปเข้าร่วมและงานพัฒนาเมืองอยู่มาก
มิสึกิเองก็เข้าร่วมเป็นอาสาสมัครพร้อมกับพวกนักเรียนที่โรงเรียนเช่นกัน
มิสึกิมีมารยาทดีและจะใช้ภาษาสุภาพแม้แต่กับพวกนักเรียน แต่สำหรับฮิฟูมินั้น พอได้พบกันก็เกิดอุบัติเหตุหลายอย่าง(เช่นบังเอิญล้มไปคร่อมร่างมิสึกิเข้า, ถูกทิ้งไว้ในห้องเก็บของกับเธอแค่สองคน……และอื่นๆ)ต่อไปเรื่อยๆ ทำให้ดูเหมือนเธอจะไม่ค่อยชอบใจเขาเท่าไรนัก
“เสียงรบกวน……นอกจากมิสึกิแล้ว
ทุกอย่างคือเสียงรบกวน……”
ฟุยุซากุระ ริสะ
十月桜 李砂
รองประธานนักเรียนของโรงเรียนของมิสึกิ
(ประธานนักเรียนคือมิสึกิ)
เคารพเทิดทูนมิสึกิ เป็นเด็กผู้หญิงน่ากลัวนิดหน่อยที่ถูกคนอื่นมองว่าถ้าเพื่อมิสึกิแล้วล่ะก็ต่อให้ต้องฆ่าคนก็คงจะเตรียมใจไว้แล้วรึเปล่านะ
แต่ฝีมือวาดภาพสไตล์ญี่ปุ่นที่เรียนมาจากพ่อนั้นจัดอยู่ในระดับโปร
มีฝีมือขนาดที่ได้รับมอบหมายให้ซ่อมแซมภาพที่ถูกวาดไว้บนฉากพับเก่าๆ ในหอศิลป์เก่า
เพราะแบบนั้น
ปกติก็เลยจะเก็บตัวอยู่ในห้องศิลปะและไม่ค่อยออกมาให้คนเห็นเท่าไรนัก
แต่ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับมิสึกิล่ะก็จะรีบวิ่งมาทันที
และตั้งใจไว้ว่าจะปกป้องเธอ
มีความสัมพันธ์ย่ำแย่กับฮิฟูมิที่เป็นศัตรู(?) ของมิสึกิ และโทวมะที่ตั้งใจจะเข้ามาจีบ
“ทั้งหมดนั้นก็เพื่อเมืองนี้……ไม่สิเพื่อประเทศนี้”
โอโมโตะ ทาเครุ
万年青 丈
พี่ชายของมิสึกิ เป็นนักธุรกิจหนุ่มวัย 26 ปี ที่รับสืบทอดรากฐานมาจากพ่อ
ตอนนี้อยู่ระหว่างเป็นผู้สมัครเข้ารับเลือกเป็นสมาชิกสภา
จะแสดงท่าทางดูถูกคนอื่นให้เห็นเป็นปกติ เป็นผู้ชายที่ให้ความรู้สึกเย็นชา
เพราะพ่อแม่เสียไปเร็ว ก็เลยรับสืบทอดเป็นหัวหน้าตระกูลตั้งแต่ยังหนุ่ม
ถึงอย่างนั้นตั้งแต่เข้ายุคสมัยของเขามา ตระกูลโอโมโตะก็ร่ำรวยขึ้นมาก
นอกจากแผนเปลี่ยนโรงเรียนฟูชิยามะที่ต้องปิดตัวลงให้กลายเป็นหอศิลป์แล้ว กำลังพิจารณาอยู่ว่าจะเปลี่ยนคฤหาสน์ตระกูลชิคุนชิ คฤหาสน์ของตระกูลที่เก่าแก่มากในท้องถิ่น ให้กลายเป็นจุดชมวิวอยู่
“อ้า ถ้าเธอใช้ชื่อว่าฟุเสะฮิเมะล่ะก็…… ฉันคงจะเป็นทามาซุสะ……วิญญาณอาฆาตที่ถูกเทพสึคุโมะสิง……สินะ ?”
ทามาซุสะ
玉梓
เด็กสาวน่าขนลุกที่มาปรากฏตัวต่อหน้าฮิฟูมิ
พอได้พบกับเธอ
ฮิฟูมิก็ต้องไปเกี่ยวข้องกับคดีเทพสึคุโมะเข้าจนได้
เธอพูดเหมือนกับว่ารู้อดีตทั้งหมดของฮิฟูมิกับฟุเสะฮิเมะ
ทว่าความจริงนั้นยังคงเป็นปริศนา
แต่ทั้งท่าทางและการกระทำนั้นของเธอนั้นบ่งบอกได้ถึงเจตนาร้ายอย่างชัดเจน
* อธิบายเพิ่มเติมโดยผู้แปล : ฟุเสะฮิเมะ, ยาสึฟุสะ และทามาซุสะนั้นเป็นชื่อของตัวละครในวรรณกรรมเก่าช่วงต้นศตวรรษที่ 19 ของญี่ปุ่นเรื่อง Nansou Satomi Hakkenden (ตำนานสุนัขทั้งแปด)
Tsukumogami
สึคุโมกามิ (เทพสึคุโมะ)
เทพสึคุโมะในเรื่องนั้นคือ “วัตถุเก่าๆ
ที่มีวิญญาณสถิตอยู่” ยิ่งไปกว่านั้นวิญญาณนั่นยังกลายร่างเป็นภูตไปแล้ว
เทพสึคุโมะซึ่งเป็นสิ่งลี้ลับ แล้วก็เป็นเทพด้วยเช่นกันนั้นจะเข้าสิงมนุษย์
และมอบพลังให้ โดยแลกกับการกินอายุขัยเจ้าของร่างเป็นอาหาร
อายุขัยที่เสียไปนั้นส่วนใหญ่จะราวๆ สิบปี……พรที่ได้รับจะต่างกันออกไปตามเทพสึคุโมะ
แต่ถ้าคิดเรื่องพรที่ได้แล้วล่ะก็ พูดได้เลยว่าค่อนข้างมีความเสี่ยงอยู่พอตัว
นอกจากนี้ หากคนที่ถูกสิงวิงวอนขอร้องไปล่ะก็ จะสามารถทำให้ “ความปรารถนา” กลายเป็นจริงได้ ในกรณีนี้จะเรียกร้องจิตใจ(ความทรงจำ) หรือชีวิต(อายุขัย) เป็นสิ่งชดเชย ในกรณีที่เป็นอายุขัยจะเอาอายุขัยไปหลายสิบปี ในกรณีที่เป็นความทรงจำ มีโอกาสสูงมากที่จะชิงความทรงจำที่เจ้าของร่างคิดว่าสำคัญไป อย่างไรก็ตามเหล่าเทพสึคุโมะนั้นก็ไม่ได้มีเจตนาร้ายแต่อย่างใด สิ่งไม่มีชีวิตอย่างพวกเขานั้นจะสนุกกับการที่ได้ติดต่อกับสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่ามนุษย์…… เหมือนกับว่าเพราะเป็นเป้าหมายของความอยากรู้อยากเห็น เพราะเป็นเป้าหมายในการมีชีวิตอยู่ของพวกเขา…… และเพื่อให้สนุกกับอารมณ์ของมนุษย์ได้มากยิ่งขึ้น ก็เคยมีแม้แต่เรื่องที่บิดเบือนความปรารถนาที่มนุษย์วิงวอนมาด้วยเช่นกัน ถึงจะทรงพลังก็จริง แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะทำได้ไปหมดทุกอย่าง เรียกได้ว่าเป็นพลังที่อันตรายซะมากกว่า
คาตาชิโระ (วัตถุวิญญาณสถิต)
วัตถุที่มีเทพสึคุโมะสถิตอยู่
หากไม่ใช่เทพสึคุโมะที่ยกระดับไปเป็นเทพแล้วล่ะก็
เมื่อคาตาชิโระเสียหายก็จะได้รับความเสียหาย หากวัตถุอยู่ในสภาพย่ำแย่เทพสึคุโมะก็จะสูญเสียตัวตนไปเลย
แต่เทพสึคุโมะก็สามารถทำอะไรในร่างวิญญาณได้เช่นกัน
ไม่จำเป็นต้องอยู่ในสภาพที่ผูกติดกับคาตาชิโระเสมอไป ยิ่งไปกว่านั้นปกติแล้วก็มีเรื่องที่เทพสึคุโมะแบ่งวิญญาณของตัวเองไปสิงโยริชิโระแทนคาตาชิโระอยู่มากเช่นกัน
นอกจากนี้ ดูเหมือนว่าคาตาชิโระที่กลายเป็นร่างต้นของเทพสึคุโมะไปนั้นจะมีอิทธิพลต่อลักษณะและพลังของเทพสึคุโมะ ร่างของเทพสึคุโมะที่กลายเป็นภูตไปนั้นจะคล้ายกับคาตาชิโระ บ่อยครั้งที่จะเลียนแบบร่างมาจากสิ่งมีชีวิตที่เกี่ยวข้องกับคาตาชิโระ
โยริชิโระ (ร่างสถิต)
มนุษย์ที่ถูกเทพสึคุโมะสิง และเพื่อแลกเปลี่ยนกับการโดนสูบพลังชีวิต
ก็จะได้รับ “พร” ตอบแทน ยกตัวอย่างเช่นในกรณีของตัวเอกของเรื่อง
ซารุสุเบริ ฮิฟูมิ ที่สามารถใช้พลังรักษาซึ่งเป็นพรของเทพสึคุโมะ ฮาคุจาเซย์(วิญญาณงูขาว) ได้
นอกจากนี้ โยริชิโระกับเทพสึคุโมะนั้นจะมีความสัมพันธ์แบบใช้ชีวิตร่วมกัน มีกรณีที่เทพสึคุโมะคอยช่วยโยริชิโระจากภาวะคับขันต่อไปเรื่อยๆ อยู่ด้วย แต่ในทางกลับกันก็มีกรณีที่เทพสึคุโมะโหยหาอีกฝ่ายที่เคยสิงร่างไปครั้งนึงแล้ว และเข้าโจมตีโยริชิโระหรือคนรอบตัวอยู่เช่นกัน……
อนเคย์ (พร)
พลังที่เป็นความสามารถเฉพาะตัวของเทพสึคุโมะซึ่งเทพสึคุโมะจะแบ่งให้กับโยริชิโระ
พลังรักษาของฮิฟูมิ, ความสามารถในการอัญเชิญปืนพกและความสามารถในการต่อสู้ระดับสูงของฟุเสะฮิเมะก็คือสิ่งนี้
ตอนใช้ความสามารถจะไม่ต้องเสียอายุขัยหรือความทรงจำ
แต่จะมีพวกข้อเสียอย่าง “พลังรักษาของฮาคุจาเซย์จะทำงานได้แค่ในช่วงที่ยังมีสติอยู่เท่านั้น”
อยู่
นอกจากนี้ระดับพลังของพรจะหลากหลายมาก
ขึ้นอยู่กับเทพสึคุโมะ
มีความสามารถที่ดูไร้ประโยชน์อย่าง “สามารถรับรู้เรื่องที่เกิดขึ้นในอดีตได้ แต่พอตื่นขึ้นมาก็ลืมไปเรียบร้อยแล้ว” อยู่ด้วยเช่นกัน
เนไก (ความปรารถนา)
พลังมหาศาลที่เหนือชั้นกว่าพร
สามารถทำเรื่องใหญ่อย่างปลุกคนตายให้ฟื้นขึ้นมา หรือควบคุมพลังธรรมชาติได้……
แต่ในฐานะค่าชดเชยแล้ว อายุขัย, ความทรงจำก็จะถูกชิงไปมากตาม
ยกตัวอย่างเช่นเพื่อแลกเปลี่ยนกับการรักษาโรคที่รักษาไม่หาย
ก็จะหมดอายุขัยและตายไปแทน,
เพื่อแลกกับการได้ความรู้ทั้งหมดมาครอบครอง
ก็จะสูญเสียความทรงจำที่เกี่ยวกับวิธีการพูดไป
และจะลืมไปอย่างสิ้นเชิงเลยว่าทำไมตัวเองถึงได้อยากรู้เรื่องนั้น…
นอกจากนี้จุดเด่นของพลังจะต่างกันออกไปตามเทพสึคุโมะ ไม่จำเป็นว่าความปรารถนาทุกอย่างจะสามารถทำให้เป็นจริงได้เสมอไป เป็นไพ่ตายก็จริง แต่ไม่ใช่ว่าจะทำได้ทุกอย่าง…… ซึ่งนั่นก็คือนิยามของ “ความปรารถนา” ที่อยู่ในเรื่อง
ประตูพระจันทร์
ประตูสู่ต่างโลกที่จะพาไปสู่โลกหน้า
ว่ากันว่าหนึ่งครั้งในรอบร้อยปี
เหล่าเทพสึคุโมะจะผ่านประตูนี้และยกระดับกลายเป็นเทพไป
แน่นอนว่าไม่ใช่ว่าเทพสึคุโมะทุกตนจะสามารถยกระดับกลายเป็นเทพได้
สิ่งที่จะผ่านประตูพระจันทร์ไปได้นั้นถูกจำกัดอยู่
ถึงอย่างนั้นเมื่อถึงเวลา
เหล่าเทพสึคุโมะก็จะมารวมตัวกันที่ประตูนี้ราวกับถูกชักจูงโดยสัญชาติญาณ และจะลอยขึ้นไปที่ดวงจันทร์
ว่ากันว่าภาพที่เห็นในตอนนั้นราวกับเป็นขบวนร้อยภูตก็มิปาน
นอกจากนี้ บางครั้งเทพสึคุโมะก็จะพาโยริชิโระของตนไปยังอีกฟากของประตูพระจันทร์ ในอดีตจะเรียกสิ่งนั้นกันว่าพระเจ้าลักซ่อน
คาตาชิโระกับเทพสึคุโมะ
ตามที่ได้อธิบายไปในหัวข้อ “คาตาชิโระ” เทพสึคุโมะที่ปรากฏในเรื่องคือ “วัตถุเก่าๆ ที่มีวิญญาณสถิตอยู่” และยิ่งไปกว่านั้นวิญญาณนั้นยังได้กลายร่างเป็นภูตไป
ในหัวข้อนี้จะแนะนำ “เทพสึคุโมะ” กับ “คาตาชิโระ” ที่มีเทพสึคุโมะสถิตอยู่
ชวด
: นิคคิดันโจว
คาตาชิโระ
: ตัวยึดสายคล้อง(Netsuke)เก่าๆ
แกะสลักเป็นรูปหนูคาบคัมภีร์ไว้ในปาก
พร : ความสามารถแบ่งร่าง, แปลงร่าง
ฉลู
: คุดัง
คาตาชิโระ
: รูปสลักวัวกำลังนอนที่สร้างมาจากหินเรียบ
ส่วนใบหน้าแกะสลักเป็นเหมือนหน้าคน
พร : ล่วงรู้อนาคต
ขาล : ริโจว
คาตาชิโระ
: ภาพที่ถูกเขียนขึ้นในสมัยโบราณ วาดด้วยหมึกอินเดีย
พร : เสริมความสามารถในการต่อสู้, ความสามารถในการซ่อนเร้นร่างกายและกลิ่นอาย
เถาะ
: เกียคุโตะ
คาตาชิโระ
: กระจกทองแดงที่วาดรูปกระต่ายดวงจันทร์เอาไว้
พร : พลังผูกชีวิต, วิญญาณ
มะโรง(มังกร) : ดนริว
คาตาชิโระ
: เทพสึคุโมะแห่งเทือกเขาที่มาจากปฐพี ตรงส่วนปลายเป็นขลุ่ยมังกร
พร : นำทางเทพสึคุโมะไปยังโลกหน้า
มะเส็ง(พญาอสรพิษ) : ฮาคุจาเซย์
คาตาชิโระ
: กล่องใส่ยาเก่าๆ ที่ประดับมุก
พร : สามารถมองเห็นสิ่งที่ไม่มีอยู่ในโลกนี้ได้, พลังฟื้นฟูคนและสิ่งของ
มะเมีย
: ริวบะ
คาตาชิโระ
: ซอหัวม้า(Morin khuur)เก่าๆ
พร : เคลื่อนที่ในชั่วพริบตา
มะแม(แกะ) : โดะโรว
คาตาชิโระ
: ไม้หอม(Agarwood) ที่แกะสลักเป็นรูปแกะ
พร : ทำให้มองเห็นความฝัน, เปลี่ยนความจริงเป็นความฝัน
วอก
: ซานซารุโนะโมคุโรคุ
คาตาชิโระ
: หนังสือญี่ปุ่นเก่าๆ ที่ตกแต่งสวยงาม
พร : ข้อมูลเกี่ยวกับเทพสึคุโมะ, มองอดีตของคาตาชิโระกับโยริชิโระได้
ระกา(นก) : อาซาฮิโดริ
คาตาชิโระ
: ดาบล้ำค่าสำหรับใช้ในพิธีกรรมพร
พร : ตัดพลังของเทพสึคุโมะให้ขาด
จอ
: ยาสึฟุสะ
คาตาชิโระ : ปืนพกอัตโนมัติ(ปืน Type 14 Nambu) ที่ด้ามจับมีอักษรคุณงามความดีแปดประการ(ความเมตตา,
ความยุติธรรม, มารยาท, ปัญญา,
ความจงรักภักดี, ความซื่อสัตย์, ความกตัญญู, ความปรองดอง) สลักไว้อยู่
พร : เสริมความสามารถร่างกายและประสาทสัมผัส, ปืนพกที่สามารถเรียกออกมาได้ทุกเมื่อ
กุน(หมูป่า) : ยามาดาจิฮิเมะ
คาตาชิโระ
: หีบดินชนวน (ไฟแช็คโบราณ)
พร : อัญเชิญยามาดาจิฮิเมะที่กลายเป็นโยวไคไปแล้วออกมาได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น