สวัสดีครับ กลับมาพบกันอีกครั้งกับ VermillionEnd ช่วงนี้มีเรื่องดีๆด้วยล่ะครับ ตอนเดือนกรกฎาคมที่ผ่านมา ผมลองไปสอบวัดระดับ N1 ดูอีกครั้ง เมื่อปี 2016 เคยสอบผ่านแล้วก็จริง แต่คราวนั้นอ่านหนังสือสอบไปแบบเต็มที่ ครั้งที่ผ่านมาก็เลยลองไปสอบแบบไม่เตรียมตัวก่อนสอบดูบ้าง ประมาณว่าอยากจะรู้ความสามารถจริงๆของตนเอง แล้วผลก็คือ …… สอบผ่านครับ ได้คะแนน part คำศัพท์ 52/60, part อ่าน 60/60 และที่น่าตกใจคือ part ฟัง 48/60 เทียบกับตอนที่สอบครั้งแรกและสอบตกแล้วจัดว่ามีพัฒนาการจนน่าตกใจ (ตอนนั้น part คำศัพท์ได้ 51/60, part อ่านได้ 60/60 และมาตก part ฟังที่คะแนน 17/60 แล้วเนื่องจากตก part เดียวถือว่าตกหมด ตอนนั้นจึงสอบตกด้วยคะแนนที่สูงมากๆ) ที่ผ่านมาผมมีปัญหาด้านการฟังมาตลอด(และตอนนี้ก็ยังมีอยู่) ก็เลยดีใจที่ยังพอมีพัฒนาการบ้าง น่ายินดีที่ในที่สุดคะแนนฟังของตัวเองก็เป็นผู้เป็นคนซะทีครับ
เอาล่ะ เรื่องของผมเอาไว้แค่นี้ มาเข้าเรื่องกันดีกว่า เกมที่นำมาให้ดูในวันนี้คือ Cross Concerto ของค่าย Applique ที่จะวางจำหน่ายวันที่ 27 กันยายนที่จะถึงนี้ครับ (มาสเตอร์อัพแล้ว ไม่น่าจะเลื่อน) โดยเกมนี้เป็นเกมที่สร้างขึ้นมาได้เพราะการระดมทุน Crowdfunding และเวอร์ชั่นสำหรับตอบแทน Crowdfunding ก็มีกำหนดการณ์ว่าจะแจกจ่ายเร็วๆนี้ด้วย (ต้นเดือนกันยายน ?) …… ถ้าจะให้พูดถึงความเป็นมาของเกมนี้ก็คือค่าย Applique (ค่ายที่ทำเกม Tasogare no Sinsemilla เกมซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นให้ผมตัดสินใจเรียนภาษาญี่ปุ่น) ได้ประสบปัญหาทางด้านการเงินอันเนื่องมาจากวงการ Visual Novel ที่อยู่ยากขึ้น และมีความจำเป็นต้องปิดตัวลง แต่ค่าย Applique นั้นไม่อยากจะหายหน้าไปเฉยๆโดยไม่บอกกล่าวอะไรกับแฟนๆ จึงได้ตัดสินใจจัด Crowdfunding เพื่อสร้างผลงานชิ้นสุดท้ายก่อนอำลาวงการ ซึ่งก็คือเกม Cross Concerto นี้นี่เองครับ (แต่ก็มีบอกอยู่ว่าถ้ามียอดขายพอไปต่อได้ก็จะไปต่อ)
เนื้อเรื่องเกมก็ประมาณ … ยาเองาคิ ซาโตรุกับยาเองาคิ รูริเป็นพี่น้องฝาแฝดที่เกิดมาในตระกูลยาเองาคิ ตระกูลเก่าแก่ซึ่งมีธรรมเนียมแบบดั้งเดิม ในตระกูลยาเองาคินี้ เมื่อมีฝาแฝดเกิดขึ้นมา คนหนึ่งจะได้รับพลังพิเศษ ส่วนอีกคนหนึ่งจะตายไปในฐานะสิ่งชดเชยที่ถวายให้แก่เทพเจ้า ทว่า ซาโตรุกลับไม่ตายและรอดมาได้โดยจ่ายสิ่งชดเชยไปแค่แขนขวา จึงถูกคนในตระกูลมองว่าเป็นของมีตำหนิ ตอนจะขึ้นมัธยมปลาย ซาโตรุจึงตัดสินใจออกจากบ้านเกิดไปเข้าเรียนในโรงเรียนที่แม่ที่ตายไปแล้วเคยเรียน แล้วพอมาถึงเมืองที่โรงเรียนตั้งอยู่ก็ต้องตกใจที่พบว่ารูริเองก็ออกจากบ้านมาเช่นกัน และรอเขาอยู่ที่นั่นอยู่ก่อนแล้ว … เนื้อเรื่องเกมก็ประมาณนี้
ถ้าถามว่าผมสนใจอะไรในเกมนี้ถึงได้หยิบยกขึ้นมาเขียน คงต้องตอบตามตรงว่าไม่ได้มีอะไรที่ผมสนใจเป็นพิเศษครับ นางเอกคนที่สนใจมากที่สุดคือโทโกะ รุ่นพี่สาวคูลผู้มีนามสกุลเดียวกับแม่ของตัวเอก แต่ก็ไม่ได้สนใจมากขนาดที่จะทำให้รู้สึกอยากเล่นเกมนี้ขึ้นมา เหตุผลที่ผมหยิบยกเกมนี้ขึ้นมาเขียนก็เพราะเกมนี้(น่าจะ)เป็นเกมสุดท้ายของค่าย Applique ครับ ผมที่เป็นแฟนเกมของค่ายนี้(ชอบ Tasogare no Sinsemilla, Hana no No ni Saku Utakata no มากจนถึงขั้นต้องซื้อเก็บ)เลยอยากจะเขียนถึง Cross Concerto ให้ได้ไม่ว่ายังไงก็ตาม (จริงๆก็ได้ร่วมสนับสนุน Crowdfunding เกมนี้ไปด้วย ไม่ได้สนใจตัวเกมเป็นพิเศษก็จริง แต่เพื่อไม่ให้เสียใจภายหลัง)
Edit : เวอร์ชั่นสำหรับตอบแทน Crowdfunding เปิดให้ Download แล้วเมื่อเวลา 6 โมงเช้าของวันนี้ (1 กันยายน 2019)
クロスコンチェルト
Cross Concerto
One or two of us were not enough.
It took everybody to reach our intersecting future.
แปลมาจาก Official Web Site (Applique)
เส้นทางที่ทอดยาวไปสู่อนาคตนี้ ในไม่ช้าก็จะได้มาบรรจบกันกับคุณ
Concept
ผลงานใหญ่ในโอกาสครบรอบ 10 ปีค่าย Applique
สายสัมพันธ์และความรักที่เพราะเป็นความสัมพันธ์ที่เรียกว่าพี่น้องนี่ล่ะจึงเขียนขึ้นมาได้
ฉากที่เพราะใช้ชีวิตร่วมกับพวกนางเอกที่หอพักนี่ล่ะถึงได้เห็น
เรื่องราวแนวลึกลับพิศวงที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับแค่ในโรงเรียนเท่านั้น แต่ยังค่อยๆขยายออกไปยังเมืองทั้งเมือง
โดยรับสืบทอดเอาปัจจัยต่างๆซึ่งที่ผ่านมาได้รับเสียงตอบรับดีมาใช้
จะขอนำเสนอผลงานที่แม้จะมีความสบายใจแบบเดิมๆ แต่ก็เป็นผลงานใหม่ !
Story
ฤดูใบไม้ผลิ------ฤดูกาลแห่งการเริ่มต้นใหม่
ยาเองาคิ ซาโตรุได้ออกจากชนบทบ้านเกิดซึ่งเป็นสังคมปิด
แล้วเข้าศึกษา ณ โรงเรียนที่แม่ผู้ล่วงลับเคยเรียน
ซาโตรุตื่นเต้นดีใจกับชีวิตความเป็นอยู่ในสภาพแวดล้อมใหม่
ทว่า ที่คอยต้อนรับเขาอยู่ที่นั่นกลับเป็น รูริ น้องสาวฝาแฝดที่น่าจะอยู่ที่บ้านเกิดแน่ๆ แล้วก็เคียวกะ เพื่อนสมัยเด็กที่เป็นผู้ติดตามของเธอ
แม้จะผิดหวังเล็กน้อยที่มายังสภาพแวดล้อมใหม่ๆทั้งที แต่ใบหน้าที่เจอกลับไม่ต่างไปจากเดิม
ซาโตรุก็ได้เริ่มต้นชีวิตใหม่ไป
ที่นั่นมีสิ่งที่ใหม่แปลกตา เต็มไปด้วยการพบพานและความน่าแปลกใจ
รูริ------น้องสาวแท้ๆที่ถูกคนรอบข้างเรียกว่าองค์หญิง
เคียวกะ------เมดที่อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เด็ก
โทโกะ------รุ่นพี่ผู้เยือกเย็น
มิไร------ประธานนักเรียนผู้ชื่นชอบสิ่งลี้ลับ
ได้พบพานและทำความรู้จักกับพวกเธอ แล้วยังได้ใช้ชีวิตหอพักที่ไม่คุ้นชิน
ทว่า ชีวิตที่สนุกสนานเช่นนั้นเองก็เริ่มค่อยๆมีเงามืดทอดลงมา
ซาโตรุเผชิญหน้ากับสิ่งนั้นด้วยกันกับรูริ
แล้วในไม่ช้าก็ดั้นด้นไปถึงความจริงที่ถูกซ่อนอยู่ ณ เมืองแห่งนี้
Crowdfunding
ช่วงเวลาส่งมอบเวอร์ชั่น Download : มีกำหนดการราวๆกลางเดือนกรกฎาคม ปี 2019
ช่วงเวลาส่งมอบเวอร์ชั่น Package & พวกของแถม : มีกำหนดการราวๆกลางเดือนสิงหาคม ปี 2019
ในเวลาเดียวกับที่ส่งมอบเวอร์ชั่น Download สำหรับตอบแทน Crowdfunding
จะขอเผยแพร่ Patch เพิ่มฉาก 18+ ให้ Download ฟรี !
Main Character
“ถ้าจบเรื่องได้โดยที่รูริไม่ต้องฝืนล่ะก็ คิดว่านั่นล่ะดีที่สุดแล้ว”
ยาเองาคิ ซาโตรุ
八重垣 悟
ส่วนสูง : 178 เซนติเมตร
ตัวเอกของเรื่อง
เกิดมาในตระกูลที่มีธรรมเนียมแบบเก่าแก่ดั้งเดิมที่ชื่อ “ยาเองาคิ”
แม้จะเป็นลูกชายคนโต แต่เนื่องจากซาโตรุไม่สามารถบรรลุ “หน้าที่” ของฝาแฝดตระกูลยาเองาคิได้ จึงถูกปฏิบัติเหมือนเป็นของมีตำหนิ
ตอนที่ยังเป็นเด็กเล็กก็ไม่สามารถเข้าไปในบ้านหลักได้ ต้องใช้ชีวิตอยู่ภายในโกดัง
วันหนึ่ง ออกมาข้างนอกจึงได้พบกับรูริ แล้วก็สนิทกันโดยที่ไม่รู้ว่าเป็นน้องสาว
“ครอบครัว” ที่ตนมี กับโลกภายนอกซึ่งที่ผ่านมาไม่เคยได้รู้จัก
เพื่อไขว่คว้าอนาคต ซาโตรุจึงได้ย่างก้าวเดินก้าวใหม่ออกไป
ไม่มีแขนขวามาตั้งแต่เกิด แขนขวาที่เห็นอยู่นี้เป็นแขนเทียม
เป็นของสั่งทำพิเศษที่รูริสั่งทำขึ้นแบบไม่เสียดายเงิน เลยเป็นของคุณภาพสูงขนาดที่ทำให้ใช้ชีวิตประจำวันได้โดยไม่ลำบาก
งานอดิเรก/ความสามารถพิเศษ : เล่นกับน้องสาว, ออกกำลังกาย, ใช้กลไกของแขนเทียม
สิ่งที่ชอบ : การมองทิวทัศน์ที่ไม่รู้จัก
สิ่งที่เกลียด : ชนบทที่เป็นสังคมปิด ซึ่งรวมถึงตระกูลยาเองาคิด้วย
“พี่คะ……ทำเรื่องแบบนั้นอีกแล้ว ถึงที่บ้านจะเป็นยังไงก็เถอะ แต่ถ้าขี้เกียจตอนนี้ ผลมันจะย้อนกลับมาหาตัวพี่เองในอนาคตนะคะ”
ยาเองาคิ รูริ
八重垣 瑠璃
ส่วนสูง : 158 เซนติเมตร
อก : 86 เซนติเมตร
เอว : 57 เซนติเมตร
สะโพก : 78 เซนติเมตร
น้องสาวของตัวเอก ถูกคนที่บ้านเรียกว่าองค์หญิง
ตาซ้ายมองไม่เห็นและปิดอยู่มาตั้งแต่เกิด เลยใช้เส้นผมปิดซ่อนเอาไว้
ตระกูลยาเองาคินั้นเป็นตระกูลที่หยั่งรู้อนาคตซึ่งแตกแขนงออกไปไม่รู้จบมาอย่างยาวนาน และรูริที่มีพลังหยั่งรู้อนาคตคือผู้สืบทอดคนต่อไป
มีพลังที่ทำให้อนาคตที่สังเกตการณ์ได้กลายเป็นสิ่งแน่นอนอยู่ แต่เนื่องจากต้องใช้พลังกายเป็นอย่างมาก จึงหลีกเลี่ยงการใช้งานจนเกินไปอยู่
ในตระกูลยาเองาคินั้น เวลาฝาแฝดเกิดขึ้นมา คนหนึ่งจะได้รับพลังพิเศษ ส่วนอีกคนหนึ่งจะกลายเป็นของถวายให้กับพระเจ้าในฐานะสิ่งชดเชย แต่ซาโตรุกลับมีชีวิตรอดมาได้โดยจ่ายสิ่งชดเชยไปแค่แขนขวา
ด้วยเหตุนั้นจึงถูกทำเหมือนเป็นของมีตำหนิ แล้วให้รูริที่มีพลังหยั่งรู้อนาคตเป็นผู้สืบทอดคนต่อไป
ที่บ้านนั้น เนื่องจากได้รับการปฏิบัติเช่นนั้น จึงมีท่าทีรักษาระยะห่างต่อพี่ชาย
แต่พอมาที่โรงเรียนแล้วก็เป็นพี่น้องที่สนิทกันดี และรอบข้างเองก็รับรู้ว่าเป็น “คู่หูที่ดี” เช่นกัน
ตอนพบกันที่บ้านเอง เนื่องจากแอบหลบสายตาผู้คนไปพบกันสองต่อสอง เลยมีบรรยากาศเฉพาะตัวที่ยากที่คนอื่นจะเข้าไปแทรกได้อยู่
นอกจากนี้ แม้จะเป็นฝาแฝด แต่ซาโตรุกับรูรินั้นมีวันเกิดห่างกันอยู่เล็กน้อย
หลังแม่คลอดซาโตรุออกมา อาการปวดท้องคลอดก็สงบลง ทำให้ร่างกายได้รับภาระหนัก จึงเสียชีวิตไปหลังคลอดรูริ
สิ่งที่ถนัด : หยั่งรู้อนาคต
สิ่งที่ชอบ : อนาคตที่เป็นไปตามคาดการณ์
สิ่งที่เกลียด : คนที่ทรยศในอนาคต
“ซาโตรุจัง กำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่อีกแล้ว……มีอะไรงั้นเหรอ ? เรื่องของรูริจังเหรอ ?”
อินาดะ เคียวกะ
稲田 鏡花
ส่วนสูง : 152 เซนติเมตร
อก : 77 เซนติเมตร
เอว : 53 เซนติเมตร
สะโพก : 79 เซนติเมตร
เมดผู้รับใช้รูริ
เป็นเพื่อนสมัยเด็กและเพื่อนร่วมชั้นของทั้งสอง
ตระกูลอินาดะนั้นเป็นตระกูลที่รับใช้ตระกูลยาเองาคิมาตั้งแต่อดีตกาล และตัวเธอเองก็เรียกรูริว่า “องค์หญิง” เช่นกัน
ตอนไปไหนมาไหนด้วยกันกับรูรินั้นจะยึดมั่นในจุดยืนของเมดจนถึงที่สุดและรักษาท่าทีในฐานะผู้ติดตามไว้ตลอด แต่ในยามที่ไม่ได้อยู่ในเวลางานจะแสดงสีหน้าในฐานะเพื่อนสมัยเด็กคนหนึ่งออกมาให้เห็น
รับใช้รูริที่อายุเท่ากันมาตั้งแต่จำความได้ แต่เจ้าตัวก็รับรู้เรื่องนั้นในฐานะเรื่องปกติธรรมดา
ตระกูลอินาดะคือตระกูลที่เป็นผู้ติดตามของตระกูลยาเองาคิมาหลายชั่วอายุคน แม่ของเคียวกะซึ่งปัจจุบันเสียไปแล้วเองก็เคยรับใช้พี่น้องยาเองาคิและพ่อแม่ของพวกเขา
และตนก็คิดเช่นกันว่าการรับใช้เช่นเดียวกับที่แม่ทำนี่ล่ะคือเป้าหมายแล้วก็หน้าที่
ตั้งใจจะทำตามธรรมเนียมของตระกูลยาเองาคิ แต่ก็มีความรู้สึกว่าตนเป็นผู้ติดตามส่วนตัวของรูริอยู่มาก
สิ่งที่ถนัด : งานบ้านโดยรวมๆ, ดูแลองค์หญิง
สิ่งที่ชอบ : องค์หญิง
สิ่งที่เกลียด : การต่อต้านขนบธรรมเนียม
“อุฮุๆ วันนี้จะไปสำรวจที่ไหนดีน้า”
ฮัตสึชิบะ มิไร
初芝 未来
ส่วนสูง : 163 เซนติเมตร
อก : 88 เซนติเมตร
เอว : 60 เซนติเมตร
สะโพก : 87 เซนติเมตร
ประธานนักเรียนของโรงเรียน เป็นเด็กผู้หญิงที่เป็นคนสบายๆใจกว้าง จะยิ้มอยู่เสมอไม่เคยขาด
ชอบพวกสิ่งลี้ลับหรืออะไรที่แปลกใหม่มาก แต่ห่างไกลกับเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างชายหญิง
เป็นประธานหอของหอพักที่พวกซาโตรุเข้าไปอยู่
ตอนอยู่ในหอพักมักจะแต่งตัวไม่เรียบร้อย บางครั้งถึงกับเป็นสภาพที่เห็นแล้วรู้สึกล่อตาล่อใจ
มีพี่สาวเป็นครูในโรงเรียน เลยกลายเป็นประธานนักเรียนไปโดยได้รับการเสนอชื่อแบบกึ่งๆยัดเยียด
ตอนไม่มีงานของคณะกรรมการนักเรียนจะไปใช้เวลาอยู่ที่ชมรมวิจัยสิ่งลี้ลับ (จำนวนสมาชิกทั้งหมด 1 คน)
ตอนเด็กเคยเห็นวิญญาณ เลยคิดอยู่ว่าสักวันหนึ่งอยากจะไขเรื่องนั้นให้กระจ่าง แต่ที่ว่าเป็นชมรมวิจัยสิ่งลี้ลับนั้นก็มีแต่ชื่อ กิจกรรมชมรมส่วนใหญ่จะเป็นการทัวร์อาคารร้างโดยมิไรซะมากกว่า
เพราะบ้านเป็นครอบครัวครูที่ชวนให้รู้สึกอึดอัดด้วย เลยมีความหลงใหลในสิ่งที่ไม่รู้, สิ่งลี้ลับเป็นอย่างมาก
พี่สาวเลือกเดินไปในเส้นทางของอาชีพครูตามแนวทางของครอบครัว แต่ตัวมิไรเองนั้นจนบัดนี้ก็ยังตัดสินใจ “อนาคต” ของตนเองไม่ได้
สิ่งที่ถนัด : การเรียน, การสนิทกับผู้อื่น
สิ่งที่ชอบ : เพื่อน, รุ่นน้องผู้น่ารัก, เรื่องผี
สิ่งที่เกลียด : เรื่องราวที่ไร้ความฝัน
“นักเรียนเข้าใหม่ ? ……งั้นเหรอ พวกเธองั้นเหรอ……ฝากตัวด้วยนะ ได้ฟังเรื่องราวมาแล้วล่ะ”
นิชิโนะมิยะ โทโกะ
西ノ宮 透子
ส่วนสูง : 166 เซนติเมตร
อก : 92 เซนติเมตร
เอว : 62 เซนติเมตร
สะโพก : 89 เซนติเมตร
รุ่นพี่ที่อยู่ชั้นปีสูงกว่าปีนึง อยู่ชั้นปี 2
เป็นลูกสาวเพียงคนเดียวของตระกูลนิชิโนะมิยะ ซึ่งเป็นนามสกุลเก่าของแม่ของพวกซาโตรุ
เป็นญาติห่างๆก็จริง แต่ก็ไม่ได้มีการคบหาสมาคมกันระหว่างเครือญาติ เจอหน้ากันเป็นครั้งแรกก็หลังมาที่โรงเรียนแล้ว
เยือกเย็นและพูดน้อย ถูกรอบข้างมองว่าไม่ค่อยเข้าใจว่ากำลังคิดอะไรอยู่กันแน่
อาจเป็นเพราะเหตุนั้นเลยไม่ค่อยมีเพื่อน แต่เจ้าตัวกลับคิดว่าเป็นเรื่องดีซะอีก เพราะเรื่องยุ่งยากก็น้อยลงตามไปด้วย
แต่ในอีกทางหนึ่งก็มีด้านที่เป็นคนดูแลคนอื่นดีอยู่ จึงเป็นที่รักใคร่ของพวกนักเรียนที่สนิทกัน
อาจเป็นเพราะไม่ถนัดพูดคุยกับคน เลยชอบสัตว์ที่ไม่พูดอะไร
บ้านอยู่เมืองเดียวกับโรงเรียน แต่ไม่รู้ทำไมถึงมาใช้ชีวิตอยู่ในหอพัก
สิ่งที่ถนัด : ทำให้แมวจรจัดเชื่อง
สิ่งที่ชอบ : สัตว์
สิ่งที่เกลียด : คนน่ารำคาญ
Sub Heroine
“ก็เพราะมิไรคนเดียวในอาคารร้างยามค่ำคืนเนี่ย น่าเป็นห่วงน่ะ”
ไซโจ มิกะ
西条 美加
ส่วนสูง : 160 เซนติเมตร
อก : 81 เซนติเมตร
เอว : 57 เซนติเมตร
สะโพก : 79 เซนติเมตร
เพื่อนร่วมชั้นของมิไร เป็นนักเรียนปี 3 ของโรงเรียน
แม้จะไม่ได้สังกัดอยู่คณะกรรมการนักเรียนหรือชมรมวิจัยสิ่งลี้ลับ แต่ก็ทำกิจกรรมชมรมเป็นเพื่อนมิไรอยู่
อะไรที่เด็กผู้หญิงวัยรุ่นชอบ อย่างเช่นการแต่งเนื้อแต่งตัวนั้น โดยทั่วไปแล้วชอบหมด
อิจฉามิไรที่ทั้งที่รูปร่างหน้าตาดีแต่ดันไม่มีความสนใจ แถมยังทำกิจกรรมของคณะกรรมการนักเรียนกับชมรมวิจัยสิ่งลี้ลับควบคู่กันอีก
เป็นที่นิยมในหมู่เด็กผู้ชายด้วย แต่ชอบที่จะไปซื้อของกับเด็กผู้หญิงด้วยกันมากกว่าจะไปยุ่งกับเด็กผู้ชายที่ถึงจะคุยเรื่องการแต่งตัวไปก็ไม่เข้าใจ
งานอดิเรก : เที่ยวเล่นอย่างสนุกสนานสบายใจ, แต่งเนื้อแต่งตัว
สิ่งที่ชอบ : การเที่ยวเล่นอย่างสนุกสนาน
สิ่งที่เกลียด : ไม่มีเป็นพิเศษ
“ถ้ามีปัญหาอะไรก็บอกมาได้ทุกเรื่องเลยนะ……อ๊ะ แต่เรื่องลามกไม่ได้นะ ?”
นาคาโนะ อายะ
中野 綾
ส่วนสูง : 150 เซนติเมตร
อก : 76 เซนติเมตร
เอว : 47 เซนติเมตร
สะโพก : 75 เซนติเมตร
เพื่อนร่วมชั้นที่อยู่โรงเรียนเดียวกับพวกซาโตรุและรูริ
เนื่องจากศึกษาต่อมาจากโรงเรียนในท้องถิ่น ทำให้แม้จะเป็นนักเรียนเข้าใหม่เหมือนกัน แต่ก็มีเพื่อนเยอะ
ถนัดการเข้าหาและกลมกลืนกับผู้คน เป็นที่รายล้อมของผู้อื่นเสมอ
กับพวกรูริที่มีรูปลักษณ์สะดุดตาเองก็เข้าหาได้โดยไม่เกรงกลัว และคอยช่วยเอาใจใส่ในหลายๆเรื่อง
กับโทโกะนั้นรู้จักกันมาตั้งแต่เมื่อก่อน และก่อนหน้านี้เคยอยู่ชมรมบาสเกตบอล
เป็นสาวน้อยผู้เป็นที่รักของทุกคน แต่เจ้าตัวนั้นมีเรื่องทุกข์ใจบางอย่างอยู่
ความสามารถพิเศษ : กลมกลืนกับผู้คน
สิ่งที่ชอบ : การเป็นประโยชน์กับใครสักคน
สิ่งที่เกลียด : การถูกผู้อื่นเกลียด
“นั่นล่ะคือสิ่งที่เรียกว่าครู วางใจแล้วฝากให้จัดการเถอะนะ”
ฮัตสึชิบะ คานาเอะ
初芝 香苗
ส่วนสูง : 160 เซนติเมตร
อก : 78 เซนติเมตร
เอว : 53 เซนติเมตร
สะโพก : 83 เซนติเมตร
ครูประจำชั้นของพวกซาโตรุกับรูริ เป็นพี่สาวของฮัตสึชิบะ มิไรที่เป็นประธานนักเรียน
อายุยังน้อยและไม่ค่อยมีประสบการณ์เป็นครูเท่าไรนัก แต่เพราะอายุใกล้เคียงกับนักเรียน เลยเป็นที่รักใคร่เหมือนเป็นพี่สาว
เนื่องจากมีภูมิลำเนามาจากในท้องถิ่น ในหมู่พวกผู้ปกครองเลยมีคนรู้จักอยู่เยอะด้วย
รูริ, ซาโตรุ และเคียวกะ นักเรียนสามคนที่เกี่ยวข้องกับตระกูลยาเองาคินั้น ตอนเข้าเรียนมีเหตุผลที่พิเศษเล็กน้อยเลยได้รับการจัดให้อยู่ห้องเดียวกัน แล้วคานาเอะที่อายุยังน้อยก็โดนยัดเยียดหน้าที่ครูประจำชั้นให้
ถึงจะโดนบอกให้ช่วยดูแลอำนวยความสะดวกให้เป็นพิเศษก็จริง แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจเป็นพิเศษอะไร และตั้งใจว่าจะ “ปล่อยให้เป็นไปตามที่ควรจะเป็น”
ต่างกับมิไรที่อยู่หอ คานาเอะมาโรงเรียนจากบ้าน
ที่มิไรออกจากบ้านมานั้นไม่ใช่ว่ามีเหตุผลพิเศษอะไร ก็แค่เพราะบ้านเป็นครอบครัวครู ชวนให้รู้สึกอึดอัด ประกอบกับมิไรโตเป็นสาวแล้วและอยากมีห้องส่วนตัว คานาเอะก็เลยแนะนำให้ไปอยู่หอพัก
งานอดิเรก : ทำตัวเรื่อยเปื่อยสบายๆที่บ้าน
สิ่งที่ชอบ : ลูกศิษย์ที่โรงเรียน
สิ่งที่เกลียด : คนสร้างปัญหา
Other Character
“สิ่งที่ฉันต้องการก็ตามที่ได้บอกไป หวังว่าจะช่วยเก็บไปคิดอย่างจริงจังให้นะ”
คันนางิ ริโตะ
神凪 莉都
ส่วนสูง : 166 เซนติเมตร
อก : 84 เซนติเมตร
เอว : 54 เซนติเมตร
สะโพก : 78 เซนติเมตร
หญิงสาวผู้มีบรรยากาศอันน่าฉงนใจที่ซาโตรุได้พบในเมือง
เป็นนักเรียนมหาวิทยาลัยซึ่งเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยในตัวเมือง แต่ปัจจุบันพักการเรียนอยู่
เหตุผลที่อุตส่าห์ถ่อมาถึงเมืองนี้เองก็ไม่ทราบแน่ชัด แล้วยังไม่รู้ว่ามีเป้าหมายอะไรด้วย
ดูเหมือนจะมีผู้พบเห็นว่าเข้าออกร้านอสังหาริมทรัพย์แห่งหนึ่งที่มีชื่อเสียงไม่ดีด้วย
ทุกครั้งที่เกิดคดีจะสวนทางกับซาโตรุ แล้วบางครั้งยังเป็นปฏิปักษ์ต่อกัน……
“รูริจังก็ดี นายก็ดี จะว่ายังไงดีล่ะ……ให้ความรู้สึกว่าเป็นพี่น้องกันจริงๆเลยล่ะนะ”
ฟูจินามิ ริวตะ
藤波 竜太
ส่วนสูง : 177 เซนติเมตร
เพื่อนร่วมชั้นที่ซาโตรุได้รู้จักที่โรงเรียนใหม่
เป็นคนในท้องถิ่น มีนิสัยเข้ากับบรรยากาศครื้นเครงได้ดี
เข้าหาพวกซาโตรุโดยไม่คิดมากกับรูปลักษณ์ของรูริหรือแขนเทียมของซาโตรุ และคอยช่วยเอาใจใส่ซาโตรุที่กำลังสับสนกับสภาพแวดล้อมใหม่ๆให้ ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง
กับนาคาโนะ อายะที่เรียนต่อมาจากโรงเรียนในท้องถิ่นเหมือนกันนั้น รู้จักกันมาตั้งแต่สมัยประถม
“……งั้นเหรอ น่าสนใจดีนี่”
โดบาชิ เคนโงะ
土橋 健吾
ส่วนสูง : 188 เซนติเมตร
ลูกชายเพียงคนเดียวของบริษัทอสังหาริมทรัพย์ในท้องถิ่น
เป็นที่ๆชื่อเสียงไม่ค่อยดีเท่าไรนัก จึงถูกคนท้องถิ่นที่รู้ข่าวลือนี้ตีตัวออกห่างอยู่
เจ้าตัวเองก็รู้ชื่อเสียนั้นดี แต่ก็ไม่สนใจและทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้อยู่เสมอ
การกระทำนั้นถูกคนรอบข้างมองว่าไม่สำนึกแล้วยังพาลหน้าไม่อาย เลยเป็นเหตุให้โดนถอยห่างยิ่งขึ้นไปอีก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น