11eyes CrossOver

　　Happy New Year ! สวัสดีปี 2022 ครับ ! ขึ้นปี 2021 มาไม่ทันไร เผลอแวบเดียวก็ปี 2022 ซะแล้ว ปี 2021 ที่ผ่านมาใช้เวลาไปกับการอ่านมังงะซะเป็นส่วนใหญ่ ก็เลยไม่ค่อยได้เล่น Visual Novel, สร้างสรรค์ผลงาน หรือศึกษาหาความรู้เพิ่มเติมอะไรเท่าไรนัก ปี 2022 นี้จึงตั้งใจว่าจะใช้เวลาให้คุ้มค่ากว่าปี 2021 ครับ(แต่ปี 2021 ก็เรียกไม่ได้ว่าใช้เวลาไปอย่างสูญเปล่าซะทีเดียว เพราะด้วยมังงะปริมาณมหาศาลที่อ่านไป เลยทำให้อ่านภาษาญี่ปุ่นได้เร็วขึ้น, ได้คำศัพท์และความรู้ใหม่ๆ และที่สำคัญคือมังงะสนุกดีครับ) …เอาล่ะ ขอจบคำทักทายต้นปีของผมไว้เพียงเท่านี้ แล้วมาชมโพสต์แรกของปีกันดีกว่าครับ

　　เกมที่นำมาให้ดูในวันนี้คือ 11eyes CrossOver ที่วางจำหน่ายเมื่อวันที่ 2 เมษายน ปี 2009 ครับ แค่เห็นชื่อก็พอจะเดาได้ใช่ไหมครับว่ามีความเกี่ยวข้องกับเกม 11eyes -Tsumi to Batsu to Aganai no Shoujo- ที่ผมอัพลง Blog เมื่อวันปีใหม่ปีที่แล้ว ใช่แล้วล่ะครับ เกมนี้เป็นเกมที่ทาง MAGES. GAME ได้นำ 11eyes -Tsumi to Batsu to Aganai no Shoujo- ของค่าย Lass ไป port ลงเครื่อง Xbox 360 กับ PSP โดยมีการปรับเรทจาก 18+ เป็นเหลือเพียง 15+ (ตัดฉากลามกออก), แก้ไขเนื้อเรื่องเดิมเล็กน้อย และเพิ่มเนื้อเรื่องบทใหม่ ซึ่งก็คือบท “โลกกระจกเงาแห่งความว่างเปล่า” ที่มีตัวละครใหม่อย่าง “อามามิ ชู” หนุ่มแว่นสุดเท่มาเป็นพระเอกของบทครับ

　　ในซีรีย์ 11eyes นี้ ตัวละครที่ผมชอบมากที่สุดคือ “คุซาคาเบะ มิสึซึ” ครับ ประทับใจฉากดวลดาบครั้งสุดท้ายของเธอในภาค Tsumi to Batsu to Aganai no Shoujo มาก ทั้งเท่แล้วก็ขนลุกในเวลาเดียวกัน แต่ถ้าถามว่าอวยนางเอกคนไหนมากที่สุด ก็คงต้องตอบว่าอวยสาวคูลอย่าง “โมโมโนะ ชิโอริ” ที่สุดครับ (ในภาคหลัก Tsumi to Batsu to Aganai no Shoujo จีบไม่ได้ก็จริง แต่มีรูทในภาค Resona Forma ที่เป็น Fandisc)

　　อ๊ะ อ๊ะ แต่ถึงชิโอริจะเป็นนางเอกที่ผมอวยที่สุด แต่ผมก็ไม่ได้คิดอยากให้เธอไปคู่กับคาเครุที่เป็นพระเอกแต่อย่างใดครับ …เพราะอะไรน่ะหรือ เพราะว่าเราไม่ได้อวยคู่ “ชิโอริ x คาเครุ” แต่เราอวยคู่ “ชิโอริ x ชู” ยังไงล่า !!! ใช่แล้วครับ ชิโอริเธอมีอนาคตสองแบบคือถ้าไม่ได้ลงเอยกับคาเครุแบบในภาค Resona Forma ก็จะมาลงเอยกับชูในภาค CrossOver นี่ แล้วคู่ “ชิโอริ x ชู” นั้นจัดว่าดีย์งามมากมาย ถูกใจผมสุดๆ …ส่วนคาเครุนั้นผมเชียร์ให้คู่กับรุ่นพี่มิสึซึครับ คู่นี้ก็ถูกใจเหมือนกัน (แต่ยังไง คู่ที่อวยที่สุดในซีรีย์ก็คือ “ชิโอริ x ชู”)

　　จะว่าไปก็จัดว่าแปลกดีครับ เท่าที่เคยเห็นมา เกมแนว Visual Novel โดยทั่วไปแล้วหากนางเอกคนไหนไม่ได้คู่กับพระเอกก็จะโสดไปยันจบเกม(ไม่นับเกมแนว NTR ที่นางเอกมีแฟนอยู่แล้วน่ะนะ) แต่ซีรีย์ 11eyes นี้ ถ้าชิโอริไม่ได้คู่กับคาเครุ ตอนจบเธอจะไปคู่กับชูแทน และถ้ายูกิโกะไม่ได้คู่กับคาเครุ ตอนจบเธอก็จะไปคู่กับทาคาฮิสะแทน … สำหรับเกมแนว Visual Novel แล้ว เกมที่ตอนจบนางเอกคนที่ไม่ได้คู่กับตัวเอกจะไปลงเอยกับตัวละครอื่นแบบนี้นี่จัดว่าหายากจริงๆนั่นล่ะครับ

11eyes CrossOver

イレブンアイズクロスオーバー

คำเตือน : เกิน 25% เป็นการดำน้ำ
แปลมาจาก Official Web Site (MAGES. GAME)

การดำเนินเกม 11eyes CrossOver

“11eyes CrossOver” เป็นเกมแนว ADV ที่จะดำเนินไปโดยการอ่านข้อความที่แสดงในเกมไปเรื่อยๆ และเนื้อเรื่องจะเปลี่ยนแปลงไปตามตัวเลือกที่ปรากฏขึ้นมาเป็นพักๆ

ในผลงานชิ้นนี้จะสามารถสนุกกับเรื่องราวทั้ง 2 บท คือบท “สาวน้อยแห่งบาป ทัณฑ์ และการชดใช้” กับบท “โลกกระจกเงาแห่งความว่างเปล่า” ได้ตั้งแต่แรก

 

หน้าจอเริ่มเกม

→ เล่นบท “สาวน้อยแห่งบาป ทัณฑ์ และการชดใช้”

→ เล่นบท “โลกกระจกเงาแห่งความว่างเปล่า”

 

* อธิบายเพิ่มเติมโดยผู้แปล : คำว่า “ADV” ในที่นี้ย่อมาจาก “Adventure Game”  โดยในบริบทนี้จะหมายถึง Visual Novel

Story

บท “สาวน้อยแห่งบาป ทัณฑ์ และการชดใช้”

เนื้อเรื่อง Remake ของเวอร์ชั่น PC

 

เมื่อ 5 ปีก่อน  “ซัตสึกิ คาเครุ” เด็กหนุ่มตาเดียว ได้สูญเสียพี่สาวซึ่งเป็นครอบครัวเพียงหนึ่งเดียวไป

อาจเป็นเพราะความช่วยเหลืออันน่าสรรเสริญของ “มินาเสะ ยูกะ” ผู้เป็นเพื่อนสมัยเด็ก ปัจจุบันคาเครุจึงพอนำความสงบภายในใจกลับคืนมาได้

ทว่า ภายในจิตใจของเขานั้นก็ยังเหมือนกับมีความกลวงเปล่าอยู่ และใช้ชีวิตแต่ละวันไปอย่างเฉื่อยชาโดยไร้ซึ่งความหวังต่ออนาคต

 

คาเครุกับยูกะเรียนอยู่ที่ “โรงเรียนโควเรียวคัง” หรือที่เรียกกันด้วยชื่อเล่นว่า “โรงเรียนนิจิ” ซึ่งตั้งอยู่ใน “เมืองอายาเมะงาโอกะ” เมืองขนาดใหญ่ที่กำลังพัฒนาอย่างรวดเร็ว

ยูกะอยู่เคียงข้างคาเครุเสมอราวกับเป็นเรื่องปกติ และคอยทุ่มเทช่วยเหลืออย่างน่าสรรเสริญ แต่กับคาเครุซึ่งไม่มีกะจิตกะใจจะทำอะไรนั้น ความสัมพันธ์ก็ไม่คืบหน้าซะที

ถึงอย่างนั้น ทั้งสองก็พยายามก้าวเดินต่อไปข้างหน้าทีละน้อย

ทว่า ราวกับเป็นการเย้ยหยันต่อทั้งคู่ โชคชะตาของพวกเขานั้นเริ่มเปลี่ยนแปลงไปราวกับบทละคร

ทั้งสองได้หลุดเข้าไปในโลกที่เปลี่ยนสภาพไปอย่างน่าขนลุกโดยไร้ซึ่งลางบอกเหตุใดๆ

วี่แววของผู้คนหายไปจากเมือง ความวังเวงราวกับเป็นซากปรักหักพังไร้ผู้คนได้เข้ามาแทนที่

ท้องฟ้าย้อมไปด้วยสีแดงราวกับน้ำพุที่เต็มไปด้วยเลือดสดๆ

ดวงจันทร์สีดำสนิทราวกับแต้มด้วยน้ำหมึกลอยตระหง่านอยู่บนฟากฟ้า

เมืองอายาเมะงาโอกะกลายสภาพเป็นโลกรกร้างประหนึ่งไม่มีใครอยู่เลยนอกจากพวกตน

ภายใต้จันทราสีดำขนาดใหญ่ คาเครุและยูกะถูกทิ้งไว้เพียงลำพังในโลกรัตติกาลสีแดง

ในเมืองนั้นมีสัตว์ประหลาดคืบคลานอยู่อย่างน่าขนลุกแทนที่ผู้คน

คาเครุและยูกะที่ไม่อาจทำอะไรได้นั้นก็ได้แต่หนี

ต่อมา ก็ได้รู้ว่าหากเวลาผ่านไปพักหนึ่งจะกลับจากโลก “รัตติกาลสีแดง” มายังโลกแห่งความเป็นจริงได้เอง

ทว่า “รัตติกาลสีแดง” นั้นจะมาเยือนกะทันหันโดยไม่เลือกเวลาและสถานที่

ทั้งคู่เหนื่อยล้าจากปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นซ้ำไปซ้ำมานั้น และชีวิตก็กำลังตกอยู่ในอันตราย……

ในตอนนั้นเอง คาเครุกับยูกะก็ได้รู้ตัวว่านอกจากพวกตนแล้วยังมีมนุษย์คนอื่นหลุดเข้ามาในโลก “รัตติกาลสีแดง” …ได้รู้ตัวว่ามีพวกพ้องอยู่ด้วย

บางคนนั้นใช้คาถาอาคมวิชาองเมียวอย่างชำนาญ เอาชนะศัตรูอย่างง่ายดาย

บางคนนั้นไล่ศัตรูกระเจิดกระเจิงด้วยทักษะการต่อสู้ที่เหนือมนุษย์

เหล่าพวกพ้องที่พบเจอในโลก “รัตติกาลสีแดง” เป็นผู้มีพลังพิเศษที่เกินไปกว่าสามัญสำนึกของคาเครุและยูกะ

 

จำนวนมนุษย์ที่เข้าออกรัตติกาลสีแดง รวมพวกคาเครุด้วยแล้วก็มี 6 คน

เพื่อมีชีวิตรอดในรัตติกาลสีแดง พวกเขาจึงร่วมมือกัน

ทว่า เงามืดทั้ง 6 ได้ปรากฏกายขึ้นขวางทางพวกเขาพร้อมกับมีเจตนาฆ่าฟันชัดเจน

ในการต่อสู้กับ “อัศวินดำ” ทั้ง 6 ซึ่งมีพลังระดับที่สัตว์ประหลาดตนอื่นเทียบไม่ติดแอบซ่อนอยู่นั้น พวกคาเครุจำต้องต่อสู้โดยเอาชีวิตเข้าเสี่ยงอย่างเลี่ยงไม่ได้

 

พวกพ้องแต่ละคนนั้นมีเหตุผลในการต่อสู้ต่างกันไป

ทว่า ระหว่างที่ใช้ชีวิตในรั้วโรงเรียนด้วยกัน ต่อสู้ร่วมกัน สิ่งนั้นก็ได้ค่อยๆแปรเปลี่ยนเป็นการต่อสู้เพื่อปกป้องเพื่อนพ้องที่ไม่มีสิ่งใดจะมาแทนได้

 

เมื่อได้ประจักษ์กับความจริงของ “รัตติกาลสีแดง” ซึ่งอยู่ ณ ปลายทางของการต่อสู้อันดุเดือดนี้ พวกคาเครุจะตัดสินใจเช่นไรกันนะ…

บท “โลกกระจกเงาแห่งความว่างเปล่า”

เนื้อเรื่องที่เพิ่มมาในเวอร์ชั่น PSP/Xbox360

 

“อามามิ ชู” คือ “ผู้ใช้เวทมนตร์ยุคปัจจุบัน” ซึ่งนำเอาวิทยาศาสตร์ปัจจุบันมาผสมผสานกับเวทมนตร์

แม้จะใช้ชีวิตอยู่ในโลกฝั่งปกติธรรมดา แต่เขาก็รู้ตัวว่าตนเป็นคนที่มีชีวิตอยู่ในโลกฝั่งผิดธรรมดา  จึงปิดบังเรื่องที่เป็น “ผู้ใช้เวทมนตร์” ไว้และคบหากับรอบข้างแต่เพียงผิวเผิน ใช้ชีวิตที่รักษาระยะห่างจากรอบข้างประมาณหนึ่งไว้

 

วันหนึ่ง ชูถูก “อาซึมะ ชิโอเนะ” ผู้เป็นเพื่อนร่วมชั้นสารภาพรักบนดาดฟ้าโรงเรียนโควเรียวคังตอนหลังเลิกเรียน

ทว่า ชูก็ได้ปฏิเสธการสารภาพรักนั้นไป

ชิโอเนะวิ่งจากไปโดยพยายามเก็บซ่อนใบหน้าที่เหมือนจะร้องไห้ไว้อย่างน่าสรรเสริญ

แม้จะรู้สึกผิดกับเธอ แต่โลกที่เขามีชีวิตอยู่นั้นเป็นสิ่งที่ต่างจากโลกที่เด็กสาวธรรมดารับรู้โดยสิ้นเชิง

สำหรับเขาแล้ว การเป็นนักเรียนโรงเรียนโควเรียวคังก็เป็นแค่การอำพรางเพื่อแฝงตัวอยู่ในสังคมเพียงเท่านั้น

 

จากเหตุการณ์นั้น  “โควโนะ มิโอะ” หัวหน้าห้องซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของชิโอเนะเลยเข้ามายุ่งกับชูด้วยท่าทีไม่เป็นมิตร

มิโอะผู้มีชื่อเสียงเรียงนามว่าเป็นหญิงเก่งของห้องได้เข้ามาถามหาเหตุผลจากเขาด้วยอารมณ์รุนแรง

กับการต่อว่ากันอยู่ฝ่ายเดียวเช่นนั้น ต่อให้เป็นเขาเองก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกต่อต้านขึ้นมาบ้าง

ในตอนนั้นเอง “เทรุยะ ทาดาชิ” เพื่อนเล่นของชูก็ได้ยกหัวข้อสนทนาประหลาดขึ้นมา

 

“ชูเชื่อเรื่อง ‘ดอพเพลแกงเกอร์’ ไหม ?”

 

ในเมืองมีข่าวลือว่าคนที่เห็นดอพเพลแกงเกอร์ของตัวเองจะหายสาบสูญไป

แล้วดูเหมือน “นัตสึกิ คาโอริ” เพื่อนสมัยเด็กของทาดาชิจะไปเห็นมันเข้าซะแล้ว

ทาดาชิเองก็เป็นห่วงว่าไม่ใช่เรื่องของคนอื่นคนไกล จึงได้มาปรึกษาชู

ชูรู้ข่าวลือเรื่องดอพเพลแกงเกอร์แค่ราวๆตำนานเมืองเท่านั้น เลยนำเรื่องไปปรึกษา “คุโรชิบะ คานาเอะ” ผู้มีฉายาว่า “แม่มดแห่งห้องสมุด”

คานาเอะนั้นเป็นสาวงามผู้มีบรรยากาศที่ดูเข้าหายากยังไงไม่รู้ แต่เธอก็คุยกับพวกเขาอย่างสุภาพ

จากคำอธิบายของคานาเอะ จึงขจัดความไม่สบายใจของคาโอริออกไปได้

ทว่า ด้วยลางสังหรณ์ในฐานะผู้ใช้เวทมนตร์ยุคปัจจุบันและเค้าลางแห่งความไม่สงบที่สัมผัสได้ ชูจึงตัดสินใจออกสืบเรื่องนี้อย่างลับๆเพียงลำพัง

 

ระหว่างนั้นเอง วันหนึ่งชูได้บังเอิญไปเห็นมิโอะกำลังต่อสู้อยู่กับเด็กสาวผมสีฟ้าที่งดงามราวกับตุ๊กตา

และที่มิโอะกำลังใช้อยู่นั้นเห็นได้ชัดว่าเป็น “เวทมนตร์ยุคปัจจุบัน” แบบที่เขาฝึกฝนมา

แม้จะตกใจ แต่พอเห็นมิโอะถูกซัดกระเด็นด้วยพลังที่เหนือกว่ามากและกำลังตกอยู่ในสถานการณ์คับขัน ชูจึงได้ตัดสินใจปล่อยเวทมนตร์ของตนออกมา

------ทว่า เด็กสาวกลับใช้พลังเวทเข้ามางัดกันตรงๆและบดขยี้เวทมนตร์ของเขาทิ้ง จากนั้นก็หายตัวไปอย่างเงียบงัน……

 

แล้วไม่กี่วันต่อมาก็มีเหตุการณ์น่าตกตะลึงเกิดขึ้น

เด็กสาวผมฟ้าคนนั้นได้มาปรากฏตัวที่ชั้นเรียนในฐานะนักเรียนใหม่นาม “โมโมโนะ ชิโอริ” ------

 

คดีคนหายสาบสูญต่อเนื่องที่กำลังดำเนินไปอย่างลับๆในเมืองอายาเมะงาโอกะ

โดยที่ยังไม่รู้ถึงผลประโยชน์ที่จะได้หรืออันตรายแน่ชัด การต่อสู้ระหว่างพวกชูกับสิ่งไม่ทราบตัวตนก็ได้เปิดฉากขึ้น------

ตัวละครฝั่ง PSP/Xbox360 Original

“ก็มีคำกล่าวที่ว่า ‘ผู้ทรงปัญญาจักมิเข้าใกล้ภยันตราย’ ใช่ไหมล่ะ ?”

อามามิ　ชู
天見　修

ส่วนสูง  : 182 เซนติเมตร
น้ำหนัก : 65 กิโลกรัม

 

ตัวเอกของเรื่องราวที่เพิ่มเข้ามาในเวอร์ชั่น Xbox360

เรียนอยู่ชั้นปี 2 ห้อง A โรงเรียนโควเรียวคัง

เป็นหลานของ “อามามิ คันจิ” ผู้ใช้เวทมนตร์อัจฉริยะ และเจ้าตัวเองก็เป็นผู้ใช้เวทมนตร์ยุคปัจจุบันที่เปี่ยมล้นไปด้วยพรสวรรค์คนหนึ่งเช่นกัน

 

เกลียดเรื่องยุ่งยาก ปรารถนาที่จะใช้ชีวิตแต่ละวันไปอย่างสงบสุข แต่ดูเหมือนจะมีลักษณะพิเศษเฉพาะตัวที่มักจะมีคนอื่นนำปัญหาเข้ามาให้เสมอ แถมดันมีนิสัยที่ไม่อาจปล่อยนิ่งดูดายได้ด้วย

 

ควบคุมเวทมนตร์ด้วยคอนแทคเลนส์, หูฟัง และโทรศัพท์มือถือ (ส่วนแว่นตาใส่ไว้เท่เฉยๆ)

ปรับปรุงเวทมนตร์ยุคปัจจุบันที่อามามิ คันจิคิดค้นขึ้นให้เป็นรูปแบบของตัวเอง ทำให้ต่างจากมิโอะที่ใช้เวทมนตร์ดั้งเดิมในรูปแบบของยุคปัจจุบัน ชูจะถนัดเวทมนตร์ที่แทรกแซงกฎฟิสิกส์โดยตรง (เช่น ทำให้ทั้งพื้นที่หยุดนิ่ง, ควบคุมแรงโน้มถ่วง)

“ถึงนายจะเป็นหลานของอามามิ คันจิ ฉันก็ไม่แพ้เด็ดขาด ไม่สิ ไม่มีวันแพ้เด็ดขาด”

โควโนะ　มิโอะ
紅野　澪

ส่วนสูง  : 165 เซนติเมตร
น้ำหนัก : 47 กิโลกรัม
สัดส่วน : B85/W57/H81

 

นักเรียนปี 2 ห้อง A โรงเรียนโควเรียวคัง

เป็นหญิงเก่งผู้ดำรงตำแหน่งเป็นหัวหน้าห้อง แต่แทนที่จะเรียกว่าเป็นอัจฉริยะ ต้องบอกว่าคือผู้ที่เป็นเลิศมาจากความพยายามมากกว่า มีนิสัยที่ลับหลังจะพยายามมากกว่าผู้อื่นเป็นเท่าตัว

ตัวตนที่แท้จริงของเธอคือผู้ใช้เวทมนตร์ยุคปัจจุบันรุ่นเยาว์เช่นเดียวกับชู

มิโอะรับสืบทอดองค์ความรู้มาจากพ่อที่เคยเป็นลูกศิษย์ของอามามิ คันจิ   ด้วยเหตุนั้น เลยมีด้านที่ชอบชิงดีชิงเด่นกับชูซึ่งหลานของคันจิอย่างชัดเจน

 

ทำให้เวทมนตร์ทำงานด้วยโทรศัพท์มือถือเช่นเดียวกับชู ส่วนที่ต่างกันคือเธอใช้เวทมนตร์ที่เป็นการนำเวทมนตร์ดั้งเดิมอย่างเวทมนตร์ธรรมชาติหรือเวทมนตร์วิญญาณมาตีความใหม่ด้วยวิธีของเวทมนตร์ยุคปัจจุบัน

 

ต่างจากชูที่เป็นอัจฉริยะซึ่งปรับปรุงเวทมนตร์ยุคปัจจุบันใหม่ทั้งระบบ มิโอะนั้นไม่ได้ออกมาจากกรอบของเวทมนตร์ที่มีมาแต่เดิม เธอจึงรู้สึกถึงปมด้อยเป็นบางครั้ง

มองว่า “อาซึมะ ชิโอเนะ” ผู้เป็นเพื่อนคือคนสำคัญ แต่ก็ไม่ได้บอกเรื่องที่ตนเป็นผู้ใช้เวทมนตร์ออกไป

“หรือว่า คนที่อามามิคุงชอบก็คือ มิโอะจังงั้นเหรอ……?”

อาซึมะ　ชิโอเนะ
吾妻　汐音

ส่วนสูง  : 155 เซนติเมตร
น้ำหนัก : 45 กิโลกรัม
สัดส่วน : B89/W58/H88

 

นักเรียนปี 2 ห้อง A โรงเรียนโควเรียวคัง

มีนิสัยขี้อายสุดๆ แอบชอบชูมาตั้งแต่ตอนเข้าเรียนใหม่ๆ แต่อาจเป็นเพราะด้วยนิสัยของเธอ เลยไม่กล้าบอกกล่าวความรู้สึกของตัวเองให้เขาได้รับรู้

ทว่า ในที่สุดก็สามารถรวบรวมความกล้าแล้วสารภาพรักออกไปได้

 

กับ “โควโนะ มิโอะ” นั้นคือเพื่อนสนิทที่ไม่มีอะไรมาแทนได้

และหากมองจากมิโอะแล้ว ชิโอเนะก็คือเด็กสาวผู้ “สมกับเป็นเด็กผู้หญิง” ซึ่งอ่อนโยนและมีความเห็นอกเห็นใจผู้อื่นยิ่งกว่าใคร

 

ตระกูลอาซึมะเป็นตระกูลแพทย์ที่มีประวัติอันมีเกียรติ และเธอก็ได้รับการคาดหวังจากพ่อแม่ให้เป็นหมอเช่นกัน แต่ตัวชิโอเนะเองนั้นยังรู้สึกลังเลอยู่

“ตั้งใจไว้แล้วน่ะว่าถ้าตัดสินใจไม่ถูกจะเลือกทางที่ดูน่าสนุกกว่า”

คุโรชิบะ　คานาเอะ
黒芝　かなえ

ส่วนสูง  : 167 เซนติเมตร
น้ำหนัก : 46 กิโลกรัม
สัดส่วน : B88/W55/H81

 

นักเรียนปี 2 ห้อง F โรงเรียนโควเรียวคัง

รักหนังสือขนาดที่เรียกได้ว่าคลั่งและช่วยงานห้องสมุดอยู่

 

เป็นสาวงามผมดำผู้มีบรรยากาศลึกลับน่าพิศวง อาจเป็นเพราะบรรยากาศที่ดูเข้าหายากยังไงไม่รู้นี้ เลยมักจะอ่านหนังสืออยู่เงียบๆคนเดียวบ่อยๆ

สุขุมเยือกเย็นและมีท่าทีเฉยเมย แต่คำพูดคำจานั้นมักจะแรงทิ่มแทงจิตใจ

รอบรู้เรื่องต่างๆมากมาย เลยเป็นผู้ให้คำปรึกษาที่ดี(?)แก่พวกชูบ้างในบางครั้ง

 

เนื่องจากหลงใหลเชิดชูในฮิโรฮาระ มุทสึโกะผู้ซึ่งครั้งหนึ่งที่โรงเรียนโควเรียวคังเคยได้รับการขนานนามว่าเป็น “แม่มดแห่งห้องสมุด”  เธอจึงได้รับการขนานนามจากรอบข้างว่าเป็น “แม่มดแห่งห้องสมุด” เช่นกัน

“จากตรงนี้ไปโลกของฉันจะเริ่มขึ้นน่ะ ไม่เกี่ยวกับกระทรวงสารบัญต้องห้ามอะไรนั่นหรอก”

โมโมโนะ　ชิโอริ
百野　栞

ส่วนสูง  : 143 เซนติเมตร
น้ำหนัก : 35 กิโลกรัม
สัดส่วน : B67/W50/H70

 

นักเรียนปี 2 ห้อง A โรงเรียนโควเรียวคัง

เป็นเด็กสาวที่กลับมาจากอิตาลีและย้ายโรงเรียนมาเรียนห้องเดียวกับพวกคาเครุและชู

ร่างเล็กและงดงามราวกับตุ๊กตา

ขาดการแสดงออกทางความรู้สึก มีสีหน้าเรียบเฉยอยู่เป็นปกติ

 

ดูเหมือนจะเกลียดการมีปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่นสุดๆ จะเว้นระยะห่างอย่างไร้เยื่อใยต่อเพื่อนร่วมชั้นที่พยายามเข้ามาคุยด้วย

อาจจะชอบหนังสือมาก ย้ายโรงเรียนมาไม่ทันไรก็เลยไปเป็นนักเรียนช่วยงานห้องสมุดด้วยความตั้งใจของตนเอง

นอกจากจะพกหนังสือปกสีดำติดตัวไปไหนมาไหนด้วยตลอดเวลาแล้ว ยังยืมหนังสือจากห้องสมุดเป็นจำนวนมากอีกด้วย

“อะไรอย่างการตกหลุมรักเนี่ยเกิดขึ้นในช่วงเสี้ยววินาที เพราะงั้นไม่มีช่วงเวลาแบบนั้นแบบนี้หรอกย่ะ !”

นัตสึกิ　คาโอริ
奈月　香央里

ส่วนสูง  : 157 เซนติเมตร
น้ำหนัก : 45 กิโลกรัม
สัดส่วน : B82/W60/H85

 

นักเรียนปี 2 ห้อง A โรงเรียนโควเรียวคัง

กับเทรุยะ ทาดาชิที่เป็นตัวสร้างความครื้นเครงของชั้นเรียน (หรือควรจะบอกว่าเป็นตัวปัญหาดี ?) นั้นมีความสัมพันธ์เป็นเพื่อนสมัยเด็ก

บอกว่าทาดาชิเป็น “ไอ้บ้าที่ไม่รู้จักดูสถานการณ์” แล้วก็รู้สึกปวดกระบาลอยู่ ถึงอย่างนั้น โดยส่วนใหญ่แล้วคาโอริกับทาดาชิก็มักจะไปไหนมาไหนด้วยกัน

 

ใสซื่อบริสุทธิ์ ไม่มีเบื้องหน้าเบื้องหลัง เป็นประเภทที่จะพูดออกมาอย่างชัดเจนว่าชอบอะไรไม่ชอบอะไรโดยไม่เกรงกลัว

อาจเป็นเพราะมักจะลงมือทำเรื่องที่นึกขึ้นได้ในทันที เลยมีด้านที่ชอบยุ่งเรื่องคนอื่นอยู่ด้วย

เป็นเด็กสาวธรรมดาที่หลงใหลในความรัก

 

พวกชูเริ่มเข้าไปพัวพันกับคดีในคราวนี้จากการที่คาโอริไปเห็นดอพเพลแกงเกอร์ของตัวเองเข้า

ตัวละครฝั่ง PC Remake

“ถ้าไม่มีโลกที่สมบูรณ์แบบอยู่------ต่อให้ทำอะไรไปก็เปล่าประโยชน์รึเปล่านะ------”

ซัตสึกิ　คาเครุ
皐月　駆

ส่วนสูง  : 178 เซนติเมตร
น้ำหนัก : 62 กิโลกรัม

 

ตัวเอกของบท “สาวน้อยแห่งบาป ทัณฑ์ และการชดใช้”

นักเรียนปี 2 ห้อง A โรงเรียนโควเรียวคัง

ด้วยภาวะม่านตาสีต่างกัน (heterochromia iridum) ตาขวาจึงมองไม่เห็นมาตั้งแต่กำเนิด

โตมาในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าด้วยกันกับ “ซัตสึกิ คุคุริ” ผู้เป็นพี่สาว

กับ “มินาเสะ ยูกะ” ที่เป็นเพื่อนสมัยเด็กนั้น อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่สมัยที่ยังอยู่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า

 

นับจากการฆ่าตัวตายปริศนาเมื่อหลายปีก่อนของคุคุริผู้เป็นพี่สาว ด้วยแรงช็อคจากเหตุการณ์นั้น เลยกลายเป็นคนห่อเหี่ยว ไม่มีกะจิตกะใจทำอะไร

แต่อาจเป็นเพราะได้ยูกะคอยช่วยเหลืออย่างน่าสรรเสริญเรื่อยมา ปัจจุบันเลยกลับมาใช้ชีวิตแบบคนปกติได้ ทว่า ก็ใช้ชีวิตแต่ละวันไปอย่างเฉื่อยชาโดยไร้ซึ่งความหวังต่ออนาคต

มีแนวโน้มที่จะทำสิ่งต่างๆโดยพยายามไม่เกี่ยวข้องกับผู้อื่นเท่าที่จะทำได้ แต่นั่นมองได้ว่าไม่ใช่เพราะไม่สนใจ แต่เป็นเพราะกลัวที่จิตใจจะต้องบอบช้ำมากกว่า

 

ขณะที่จ้องมองเหล่าเด็กสาวต่อสู้ใน “รัตติกาลสีแดง”  คาเครุก็เริ่มค่อยๆนำบางอย่างที่ควรจะปกป้องกลับคืนมาได้……

“ถึงโลกใบนี้…จะเหลือกันแค่ฉันกับคาเครุคุง 2 คน  ฉันก็ไม่มีปัญหา------”

มินาเสะ　ยูกะ
水奈瀬　ゆか

ส่วนสูง  : 154 เซนติเมตร
น้ำหนัก : 48 กิโลกรัม
สัดส่วน : B88/W59/H89

 

นักเรียนปี 2 ห้อง A โรงเรียนโควเรียวคัง

เป็นเพื่อนสมัยเด็กของคาเครุ

สูญเสียพ่อแม่ไปตั้งแต่ยังเด็กและเติบโตมาในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเดียวกับคาเครุ แต่ต่อมาก็ได้ครอบครัวมินาเสะรับไปดูแล

 

รู้สึกว่าการได้อยู่เคียงข้างคาเครุคือความสุข คิดอยู่ว่าเรื่องที่เขาปรารถนานั้นไม่ว่าจะอะไรก็อยากจะทุ่มเทพยายามให้

ทว่า ตัวคาเครุเองนั้นไม่อาจรับความรู้สึกของยูกะไว้ได้ทั้งหมด

ถึงอย่างนั้นยูกะก็ยังคงรักคาเครุต่อไปอย่างแน่วแน่

 

อาจด้วยนิสัยที่สงบเสงี่ยมและอ่อนโยน เลยมักจะถูกมองว่าอ่อนกว่าวัยอยู่บ่อยๆ

ตั้งเป้าหมายไว้ว่าจะเป็นผู้หญิงที่เป็นผู้ใหญ่ซึ่งไม่ว่าอะไรก็ทำได้อย่างคล่องแคล่ว แต่สภาพตอนนี้ ที่โตเป็นผู้ใหญ่กลับมีแต่สะโพกกับหน้าอกซึ่งใหญ่ขึ้นอย่างรวดเร็ว ส่วนใบหน้ายังเป็นเด็กอยู่ทั้งๆอย่างนั้น ส่วนสูงก็ไม่เพิ่มขึ้น วิธีพูดที่ตะกุกตะกักเองก็แก้ไม่ได้สักที การที่โดนคนรอบข้างแหย่เล่นบ่อยๆเลยเป็นความกังวลหลักๆในตอนนี้

 

ยูกะซึ่งต้องเข้าไปพัวพันกับโชคชะตาอันแสนโหดร้ายอย่างไม่ทันตั้งตัวนั้น จะฝ่าชะตากรรมนี้ไปด้วยกันกับคาเครุที่เธอรักได้เช่นไรกันนะ

สิ่งที่เธอจะได้มาครองนั้นคือความรักอันเป็นนิรันดร์ หรือว่า……

“ที่ควรไขว่คว้าไว้คือพลัง แล้วก็ความมุ่งมั่นอันแน่วแน่ที่จะบดขยี้ศัตรู มีเพียงเท่านั้นล่ะ”

คุซาคาเบะ　มิสึซึ
草壁　美鈴

ส่วนสูง  : 168 เซนติเมตร
น้ำหนัก : 47 กิโลกรัม
สัดส่วน : B82/W56/H80

 

นักเรียนปี 3 ห้อง A โรงเรียนโควเรียวคัง

เป็นองเมียวจิโดยกำเนิดผู้สืบสายเลือดของ “สำนักคุซาคาเบะ” ที่มีชื่อในด้านวิชาองเมียว

ผ่านการฝึกอันหฤโหดเพื่อเป็นองเมียวจิมาตั้งแต่เด็ก ใช้คาถาอาคมมากมาย กวัดแกว่งดาบภูตปราบมารทั้งห้าที่สืบทอดกันมาในตระกูลคุซาคาเบะ หรือที่เรียกกันว่า “สมบัติทั้งห้าแห่งคุซาคาเบะ” ได้อย่างคล่องแคล่ว และโค่นศัตรูด้วยสิ่งเหล่านั้น

 

ในบรรดาพวกพ้องที่เข้ามาพัวพันกับ “รัตติกาลสีแดง” ซึ่งมีศัตรูที่เป็นสัตว์ประหลาดโผล่มานั้น เธอมีความเป็นผู้นำเป็นพิเศษ และตั้งใจจะต่อสู้อยู่ข้างหน้าพวกพ้องเสมอ

นั่นก็เพราะเธอยึดมั่นในการมีชีวิตอยู่อย่างภาคภูมิ ทั้งในฐานะนักดาบและในฐานะผู้ใช้อาคม

 

ทว่า อาจเป็นเพราะความเชื่อนั้น จึงมีส่วนที่เป็นคนจริงจังเกินไปและไม่ยืดหยุ่นอยู่ด้วย

แล้วอาจเป็นเพราะทุ่มเทชีวิตให้กับวิชาองเมียวและการศึกษาหาความรู้มาตลอดตั้งแต่จำความได้ จึงมีด้านที่ไม่ประสีประสาเรื่องสังคมทั่วไปอยู่ด้วย

ผิดกับรูปลักษณ์ภายนอก มีด้านที่มีรสนิยมแบบสาวน้อยด้วย และชอบอ่านการ์ตูนผู้หญิงแนวรักบริสุทธิ์

 

เคราะห์ร้ายที่ต้องเข้าไปพัวพันโดยไม่ทันได้คาดคิดนี้ สำหรับมิสึซึแล้วคือโลกในความปรารถนาที่จะได้ทดสอบความสามารถที่แท้จริงของตนเองหรือเปล่านะ

แล้วสุดท้าย สิ่งที่แขนน้อยๆของเธอซึ่งกางออกนั้นสามารถไขว่คว้าไว้ได้คือชัยชนะอันสมบูรณ์แบบงั้นหรือ หรือว่า…… ?

“คิดว่า------นั่นน่าจะเป็นบาปที่ติดตัวฉันมาตั้งแต่เกิดค่ะ”

ทาจิบานะ　คุคุริ

橘　菊理

ส่วนสูง  : 159 เซนติเมตร
น้ำหนัก : 49 กิโลกรัม
สัดส่วน : B90/W57/H88

 

นักเรียนปี 3 ห้อง B โรงเรียนโควเรียวคัง

รุ่นพี่ที่อยู่ชั้นปีสูงกว่าพวกคาเครุปีนึง

เป็นลูกสาวบุญธรรมของทาจิบานะ ไดสุเกะ นักเขียนนิยายผู้อาศัยอยู่ในเมืองอายาเมะงาโอกะ

 

พูดไม่ได้ ปกติเลยสื่อสารผ่านทางการเขียนโดยใช้สมุดวาดเขียน

ส่วนสาเหตุที่สูญเสียความสามารถในการพูดไปนั้นไม่ทราบแน่ชัด เนื่องจากสูญเสียความทรงจำตอนก่อนหน้าอายุ 13 ไป จึงเป็นปริศนาอยู่ทั้งๆอย่างนั้น

 

แม้จะมีความทุกข์ที่สูญเสียความทรงจำและพูดไม่ได้ แต่ก็เป็นคนอ่อนโยนและอบอุ่นมาก

อาจเป็นเพราะความสงบเสงี่ยมและใจกว้าง ในบรรดาพวกพ้องเลยกลายเป็นเหมือนกับพี่สาวไป

 

พลังพิเศษของเธอคือการควบคุมนางฟ้าผู้พิทักษ์ชื่อ“แอแบรกซัส” ซึ่งสามารถเรียกออกมาได้โดยเปลี่ยนวิญญาณของตัวคุคุริเองให้กลายเป็นรูปร่าง

ต่อสู้โดยควบคุมโซ่ที่ปล่อยออกมาจากแขนของแอแบรกซัสอย่างคล่องแคล่วดั่งใจนึก

นอกจากนี้ มือของแอแบรกซัสยังมีพลังในการรักษาบาดแผลอีกด้วย เธอจึงมีหน้าที่คอยรักษาพวกพ้องที่บาดเจ็บจากการต่อสู้

 

คาเครุไม่อาจเก็บซ่อนความหวั่นไหวที่มีต่อคุคุริซึ่งมีรูปร่างหน้าตาเหมือนพี่สาวของตนในวัยเด็กไม่มีผิด

ดูเหมือนว่าความจริงทุกอย่างจะถูกซ่อนไว้ ณ อีกฟากของความทรงจำที่สูญหายไปของเธอ……

“ท่านลูกค้าคะ ถ้าเล่นซนมากเกินไปเดี๋ยวจะทำให้หัวเราะหรือร้องไห้ไม่ออกนะคะ ?”

ฮิโรฮาระ　ยูกิโกะ
広原　雪子

ส่วนสูง  : 153 เซนติเมตร
น้ำหนัก : 40 กิโลกรัม
สัดส่วน : B73/W52/H75

 

นักเรียนปี 1 ห้อง C โรงเรียนโควเรียวคัง

พนักงานทำงานพิเศษคนใหม่ของร้านกาแฟ “ไซเบอเรียดา” ที่คาเครุทำงานพิเศษอยู่

เป็นเด็กผู้หญิงรุ่นน้องที่โรงเรียนของคาเครุกับยูกะ มีนิสัยร่าเริงและไม่กังวลอะไร ดำเนินชีวิตโดยมีศูนย์กลางคือ “ชมรมวิจัยปรากฏการณ์สังคมปัจจุบัน” ที่ตัวเองเป็นประธานชมรมอยู่

 

ดังที่เห็นได้จากนามสกุล เธอเป็นคนตระกูลฮิโรฮาระคนหนึ่งเช่นกัน

ยูกิโกะหลงใหลคนคนหนึ่งในตระกูลฮิโรฮาระเป็นอย่างมาก และทุ่มเทพยายามโดยคิดว่าอยากจะเป็นให้ได้แบบนั้นบ้าง

 

ยูกิโกะเหมือนจะมีนิสัยร่าเริง แต่ความจริงแล้วมีภูมิหลังที่เกิดมาในสหภาพดราสวาเนียซึ่งเป็นเขตสงครามและแบกรับอดีตอันโหดร้ายเอาไว้อยู่

พ่อแม่ถูกฆ่าตายตั้งแต่ยังเล็ก แล้วทั้งที่ยังเป็นแค่เด็ก แต่เพื่อมีชีวิตรอดต่อไปก็มีแต่ต้องขัดเกลาความสามารถในการห้ำหั่นผู้คน

จากผลลัพธ์นั้น จึงมีอีกบุคลิกหนึ่งที่จะสังหารเป้าหมายอย่างเย็นชาราวกับเครื่องจักรแอบซ่อนอยู่ภายใน

 

ความเป็นจริงอันน่าพิศวงที่เกิดขึ้นกะทันหันต่อหน้าต่อตานี้ ในสายตาเธอแล้วเป็นเช่นไรกันนะ ?

แล้วหัวใจของเธอที่เคยเห็นนรกสำหรับมนุษย์มาแล้วจะได้รับ “การช่วยเหลือ” อย่างแท้จริงผ่านการพบพานกับพวกพ้องหรือเปล่านะ ?

“ไม่ใช่มัวแต่พร่ำเพ้อหมดกำลังใจ ไอ้เด็กยังซิงเอ๊ย แค่ทำเรื่องที่อยากทำไปเท่าที่พอใจก็ได้ไม่ใช่เหรอไง ?”

ทาจิมะ　ทาคาฮิสะ
田島　賢久

ส่วนสูง  : 185 เซนติเมตร
น้ำหนัก : 71 กิโลกรัม

 

นักเรียนปี 2 ห้อง F โรงเรียนโควเรียวคัง

อยู่ชั้นปี 2 ก็จริง แต่ด้วยเหตุผลเฉพาะตัวบางอย่างเลยซ้ำชั้นอยู่หลายครั้ง จนปัจจุบันอายุ 20 แล้ว

เป็นเด็กหนุ่มเสเพล(?)ผู้วางมาดในเมืองอายาเมะงาโอกะ

ในเมืองนั้น อาจเป็นเพราะไม่สุงสิงรวมหัวกับใครเลยอยู่ตามลำพัง แล้วบางครั้งยังไปมีเรื่องปะทะกับแก๊งอันธพาลอีกด้วย

มองแวบแรกจะให้ความรู้สึกว่าป่าเถื่อนหยาบคาย ขาดความจริงจังและจริงใจ แต่จริงๆแล้วก็มีด้านที่ขี้เล่นอยู่ด้วย

 

ใช้พลังไพโรคิเนซิสได้อย่างคล่องแคล่ว สามารถก่อให้เกิดเปลวไฟได้เพียงเพ่งจิตอยู่ในใจ

นอกจากจะโจมตีไปยังที่ไกลๆได้ในพริบตาแล้ว ยังสามารถเปลี่ยนเปลวเพลิงให้กลายเป็นลูกบอลแล้วซัดออกไปให้ระเบิดได้อีกด้วย

 

ทาคาฮิสะมักจะถูกมองว่ามีนิสัยทำตามใจตนเอง แต่ดูเหมือนว่าภายในนั้นจะมีความไร้เดียงสาที่ผู้อื่นไม่อาจรับรู้ได้อยู่