อัสดงยาม ตะวันคร้ามแสง: Shoujo Shin'iki ~ Shoujo Tengoku -The Garden of Fifth Zoa-

เนื้อหาด้านล่างเผยแพร่ครั้งแรกวันที่ 16 มีนาคม ค.ศ. 2013 ที่ http://vermillionend.exteen.com

　　สวัสดีครับ กลับมาอีกครั้งกับ Vermillion End …วันนี้ผมนำ Visual Novel ที่น่าสนใจมากมาให้ดูครับ เป็น Visual Novel ของค่าย Lass ที่ชื่อ Shoujo Shin'iki ~ Shoujo Tengoku -The Garden of Fifth Zoa- ซึ่งจะออกในวันที่ 26 เมษายนที่จะถึงนี้(ถ้าไม่เลื่อนน่ะนะ) เนื้อเรื่องก็น่าสนใจดีครับ เป็นแนวปริศนาในเมืองเก่า พิธีกรรมลึกลับ และศาลเจ้า ซึ่งเป็นแนวที่ผมชอบ ที่สำคัญเกมนี้มี “สิ่งนั้น” ด้วยครับ ถือเป็น “สิ่งนั้น” คนแรกของค่ายนี้เลยนะนั่น !

　　เป็นผลงานของค่าย Lass ที่สร้างชื่อกับเกม 11eyes มาแล้ว ดังนั้นก็น่าจะพอประกันคุณภาพเกมได้ล่ะครับ คนแต่งก็เป็นคนเดียวกับที่แต่ง 11eyes ด้วย …...เพราะแบบนั้นผมเลยได้กลิ่นเลือดลอยมาแต่ไกล เกมมันดูไม่น่าไว้ใจยังไงก็ไม่รู้ ไม่สิ ขอเดาเลยว่ามันต้องเลือดสาดแหงๆ ในโปสเตอร์โปรโมตเกมถึงขั้นเขียนไว้เลยว่า “เรื่องราวไม่จำเป็นต้องจบลงอย่างมีความสุขเสมอไป”

แต่ผมคงไม่ได้เล่นในเร็วๆ นี้แน่ๆ ขนาดเกม Hapymaher ผมยังอ่านไม่ไหวเลย ภาษามันยากไป(ที่จริงผมอ่อนเองนั่นล่ะ) แล้วนับประสาอะไรกับเกมค่าย Lass

少女神域∽少女天獄 -The Garden of Fifth Zoa-

Shoujo Shin'iki ~ Shoujo Tengoku -The Garden of Fifth Zoa-

เขตแดนศาลเจ้าของหญิงสาว ~ พันธนาการสวรรค์ของหญิงสาว -สวนแห่งเขตบดบังชั้นที่ห้า-

คำเตือน : เกิน 25% เป็นการดำน้ำ
แปลมาจาก Official Web Site (Lass)

เรื่องราวไม่จำเป็นต้องจบลงอย่างมีความสุขเสมอไป

Story

ทาคางิ ชุน เด็กนักเรียนมหาวิทยาลัย ได้เดินทางกลับบ้านเกิดมาด้วยกันกับเพื่อนสมัยเด็ก

เมืองไคโจว------บ้านเกิดของพวกเขาที่ตั้งอยู่ในแอ่งภูเขาไฟนั้นเป็นเมืองที่มีภูมิประเทศแปลกเฉพาะตัว

นั่นก็คือเป็นเมืองที่เป็นแอ่งซึ่งมีร่องรอยของภูเขาไฟที่ครั้งหนึ่งเคยคุกรุ่นหลงเหลืออยู่เป็นกำแพงหินที่เหมือนจะล้อมรอมเมืองเอาไว้

ถ้ามองจากภายนอกแล้วจะเห็นเป็น “ป้อมปราการหิน" แต่สำหรับชุนซึ่งเกิดและเติบโตที่นั่นแล้ว กำแพงเหมือนเป็น “กรงหิน” ที่ขังตัวเขาในวัยเด็กไว้

ชุนใฝ่ฝันเอาไว้ตั้งแต่เด็กว่าซักวันหนึ่งจะให้ไปถึงจุดสิ้นสุดของถนนที่ทอดยาวออกไปในเมือง------ลอดผ่านอุโมงค์ออกไป

ตัวเขาที่ปรารถนาโลกภายนอกมาตลอดนั้น สามารถออกจากบ้านเกิดเพื่อไปเข้ามหาวิทยาลัยได้อย่างราบรื่นราวกับเป็นเรื่องธรรมดา

ความปรารถนาของชุนกลายเป็นจริงได้ง่ายดายกว่าที่เจ้าตัวคิดไว้มาก

และหลังจากนั้น เวลาหนึ่งปีก็ได้ผ่านไปอย่างรวดเร็ว มาถึงช่วงที่ฤดูใบไม้ผลิจะมาเยือน

บ้านเกิดของพวกเขาที่มีประวัติศาสตร์เก่าแก่กำลังจะจัดงานเทศกาลที่ชื่อ “เทศกาลเซย์โคว”

นั่นเป็นงานเทศกาลของศาลเจ้าที่ตระกูลทาคางิซึ่งเป็นบ้านจริงของชุน คอยรับหน้าที่ช่วยเหลือดูแลมาหลายชั่วอายุคน และในปีนี้จะมีการจัดพิธีกรรมพิเศษที่จะจัดขึ้นเพียงครั้งเดียวในรอบยี่สิบปีอีกด้วย

ทาคางิ ซานะ น้องสาวของชุนกับพวกเพื่อนสมัยเด็กก็ได้รับหน้าที่สำคัญในพิธีกรรมด้วยเช่นกัน

ชุนเองก็รู้สึกได้ถึงแรงกดดันว่าต้องกลับบ้านเกิดแต่ว่า......

“ปีนี้จะพยายามเต็มที่ในฐานะมิโกะ ต้องกลับไปด้วยกันให้ได้นะ !”

เพราะโอคุชิโระ ยูกิ ที่เป็นเพื่อนสมัยเด็ก พูดออกมาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม โดยไม่ถามเลยซักคำว่าจะกลับหรือไม่กลับ ก็เลยไม่สามารถเลี่ยงการกลับบ้านเกิดไปได้

ยูกิซึ่งเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยเดียวกัน แถมยังเป็นคนแนะนำที่พักให้เขานั้นก็ได้รับหน้าที่สำคัญใน “เทศกาลเซย์โคว” ปีนี้------เป็นหนึ่งในผู้ถูกเลือกให้เป็นมิโกะที่จะมาร่ายรำคางุระเช่นเดียวกับซานะ

ด้วยเหตุนี้ ชุนก็เลยกลับมาเหยียบบ้านเกิดหลังจากที่ไม่ได้กลับมา 1 ปี แล้วก็ได้เห็นสึคามิเนะ มิโอริยืนอยู่บนชานชาลาของสถานีพร้อมกับใบหน้าที่เศร้าสร้อย

เพราะตอนเด็กมิโอริมีท่าทางและนิสัยเหมือนเด็กผู้ชาย ก็เลยไปเล่นด้วยกันกับเด็กผู้ชายอยู่บ่อยๆ แต่พอมาถึงช่วงหนึ่งก็ได้ห่างเหินกันไป

ถึงแม้ว่าสิ่งที่ชุนได้เห็นจะเป็นแค่พริบตาเดียว แต่สีหน้าเศร้าของมิโอริก็ยังคงตราตรึงอยู่ในใจ ไม่ว่าตอนไหนก็ต้องกังวลถึงมันตลอด

พอกลับมาถึงบ้าน ก็ได้พบกับมิจิโอกะ ไอริ เพื่อนสนิทของซานะอีกครั้ง แล้วก็สามารถรู้สึกได้ว่ากลับบ้านเกิดมาแล้วจริงๆ

เพราะตอนเด็กไอริมีร่างกายอ่อนแอเลยได้แต่นอนอยู่บนเตียง แต่ตอนนี้เธอกลับฟื้นตัวถึงขั้นมาเล่นด้วยกันกับซานะได้แล้ว ทำให้รู้สึกว่าเวลาผ่านไปจริงๆ

เมืองทั้งเมืองกำลังเริ่มเตรียมงาน “เทศกาลเซย์โคว” แม้แต่ชุนที่ตอนแรกไม่ได้สนใจก็เริ่มกลมกลืนไปกลับบรรยากาศในแต่ละวัน

ชุนที่เฝ้าสังเกตดูบ้านเกิดที่ไม่ได้กลับมาหนึ่งปี ก็ได้รู้จักอีกด้านที่ไม่คาดคิดของเพื่อนสมัยเด็กซึ่งไม่เคยรู้มาก่อนเลยจนถึงตอนนี้ ความรู้สึกของทั้งสองฝ่ายได้เพิ่มพูนขึ้น

แต่ทว่าในขณะที่การเตรียมงานเทศกาลกำลังไปด้วยสวยนั้นเอง ในเบื้องหลังนั้น กงล้อแห่งโชคชะตาที่มืดมิดและน่าสะพรึงกลัวขนาดที่พวกชุนไม่สามารถจินตนาการได้ ก็เริ่มหมุนไปอย่างลับๆ

ไม่ใช่แค่ชุนเท่านั้น เหล่าเด็กสาวที่โหยหาเขาเองก็ถูกดึงเข้าไปในโชคชะตาเช่นกัน ถูกล่อลวงเข้าไปหาความมืดมิดไม่มีที่สิ้นสุดที่ไม่อาจหลีกหนีได้

เหล่าหนุ่มสาวที่ยังไม่รู้ชะตากรรมของตนเอง

ในตอนที่พวกเขาได้เผชิญหน้ากับความจริงที่ถูกซ่อนไว้ในเมืองกำแพงหิน พวกเขาจะคิดเช่นใดและจะตัดสินใจอย่างไร ?

Main Character

“หลังจากนี้ ถ้างานเทศกาลนี้จบลงได้ด้วยดีล่ะก็...... เมืองไคโจวก็จะมาถึงฤดูได้ไม้ผลิ”

ทาคางิ　ชุน

稜祁　恂

เด็กหนุ่มผู้อ่อนโยนและใจดี แต่ซ่อนความมุ่งมั่นอันแน่วแน่ไว้ภายใน

ตัวเองของเรื่อง

เป็นนักเรียนมหาวิทยาลัยโทสึคาวะ

มีนิสัยอ่อนโยนและใจดี แต่ก็เป็นพวกที่มีความตั้งใจแน่วแน่กับเรื่องที่ตัดสินใจไปครั้งหนึ่งแล้ว และจะซ่อนเจตจำนงไว้ภายในอย่างเงียบสงบ

มีจิตใจอันเข้มแข็งที่จะแสดงออกมาให้เห็นได้ในยามคับขัน

เพราะอิทธิพลจากฮิโรฮาระ โฮโนกะ แม่บุญธรรมที่เป็นนักมนุษย์วิทยาวัฒนธรรม ก็เลยเป็นหนอนหนังสือตัวยง

มีความรู้เยอะทั้งๆ ที่อายุยังน้อย

นอกจากนี้ยังมีด้านที่ชอบพวกการ์ตูนกับเกมเหมือนเป็นเด็กอยู่ด้วยเช่นกัน

มีร่างกายที่เหนื่อยอ่อนเพลียง่ายมาตั้งแต่เด็ก เลยต้องดื่มยาสมุนไพรจีนเพื่อปรับร่างกาย

เพราะตอนเด็กได้เสียพ่อแม่ไปจากอุบัติเหตุ ฮิโรฮาระ โฮโนกะก็เลยรับไปเลี้ยงดูพร้อมกันกับซานะที่เป็นน้องสาว

เป็นเพื่อนสมัยเด็กของโอคุชิโระ ยูกิ, สึคามิเนะ มิโอริ และมิจิโอกะ ไอริ

“มากกว่านี้อีก อยากสร้างความทรงจำด้วยกันกับชุนจังให้มากกว่านี้ ฉันก็อยากเห็นของที่ชุนจังกำลังมองอยู่เหมือนกัน”

โอคุชิโระ　ยูกิ

澳城　迪希

คุณหนูจากตระกูลที่มีชื่อเสียง และเป็นเพื่อนสมัยเด็กจอมจุ้น

สัดส่วน : B88/H60/W86

เพื่อนสมัยเด็กของทาคางิ ชุนที่เป็นตัวเอก เป็นลูกสาวเพียงคนเดียวของตระกูลโอคุชิโระซึ่งมีอิทธิพลมากในเมือง

จบการศึกษามาจากโรงเรียนเซย์โฮวคัง ปัจจุบันกำลังเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยโทสึคาวะซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยเดียวกันกับตัวเอก

ตอนนี้ เพราะต้องเข้าร่วมพิธีกรรมที่จัดขึ้นที่ศาลเจ้าของบ้านเกิดในฐานะมิโกะ ก็เลยกลับมาที่เมืองด้วยกันกับเขา

“ตระกูลโอคุชิโระ” เป็นตระกูลที่มีชื่อเสียง ไม่ใช่แค่ในเมืองหรือในจังหวัดเท่านั้น ยังมีอิทธิพลในศูนย์กลางของโลกธุรกิจและการเมืองด้วยเช่นกัน

เธอที่เป็นลูกสาวเพียงคนเดียวนั้นถูกรอบข้างเลี้ยงดูมาอย่างให้ความสำคัญ แล้วก็ได้รับการศึกษาอย่างเหมาะสมในฐานะผู้สืบทอดตระกูลอีกด้วย

เพราะแบบนั้นก็เลยถูกปฏิบัติจากคนรอบข้างในฐานะ “คนของตระกูลโอคุชิโระ” เลยทำให้ต้องรักษาภาพลักษณ์ท่าทางกับความงดงามที่สมกับเป็นคุณหนูอยู่ตลอดเวลา

แต่ว่าพออยู่ต่อหน้าตัวเอกที่เป็นเพื่อนสมัยเด็กหรือบรรดาเพื่อนสนิทที่เชื่อใจแล้วจะเป็นเด็กสาวที่ไม่ต่างอะไรกับคนสามัญธรรมดาทั่วไป

อายุเท่ากันกับชุน แต่เธอเกิดก่อนไม่กี่สัปดาห์

ก็เลยอ้างเหตุผลนั้นแล้วก็ทำตัวเหมือนเป็นพี่สาวที่อายุมากกว่ากับชุน

ถึงจะเกินกำลังไปก็ตาม แต่ก็ยังอยากทำตัวเป็นพี่สาว เพราะสาเหตุนั้นก็เลยทำให้กลายเป็นความพยายามที่ไร้ผล

ทำอาหารไม่เก่ง มีเรื่องที่คิดจะมาช่วยทำอาหาร แล้วผลออกมาล้มเหลวอยู่บ่อยๆ

ในด้านความรักนั้นยังไม่ประสีประสาอะไร แต่กับชุนแล้วจะฝืนทำตัวเป็นผู้มีประสบการณ์ และพยายามใช้เรื่องนั้นมาเป็นข้อดึงดูด

แต่ว่าในความเป็นจริงนั้น เธอรู้เรื่องพวกนี้จากแค่ในนิตยสารเท่านั้น เพราะโดยพื้นฐานแล้วยังไม่ประสีประสาอะไรก็เลยทำอะไรพลาดๆ ออกมาให้เห็น

“ถ้าตัวเองสามารถกลายเป็นอย่างอื่นไปได้ทั้งๆ แบบนี้ล่ะก็------ชั้นจะกลายเป็นอะไรกันแน่นะ------”

สึคามิเนะ　มิโอริ

壟峯　碧織

เพื่อนสมัยเด็กที่ลืมรอยยิ้มอันแสนบริสุทธิ์ไปแล้ว

สัดส่วน : B80/H57/W81

เพื่อนสมัยเด็กของทาคางิ ชุนที่เป็นตัวเอก เป็นลูกสาวเพียงคนเดียวของตระกูลสึคามิเนะ ตระกูลเก่าแก่ที่มีประวัติศาสตร์ยาวนานของเมืองไคโจว

เป็นนักเรียนชั้นปีสองของโรงเรียนเซย์โฮวคัง เข้าร่วมพิธีกรรมของศาลเจ้าที่บ้านเกิดของตัวเอกในฐานะมิโกะที่จะมาระบำคางุระ

“ตระกูลสึคามิเนะ” เป็นตระกูลเก่าแก่มีชื่อเสียงที่ควบคุมดูแลระบบส่งน้ำซึ่งเป็นส่วนสำคัญในการพัฒนาเมืองไคโจวมาตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน

มิโอริเกิดมาในตระกูลที่มีประวัติศาสตร์ยาวนาน ถูกเลี้ยงดูภายใต้การดูแลของย่าที่เข้มแข็งราวกับผู้ชายและพ่อที่เข้มงวด

เพราะในตอนเด็กจะใส่เสื้อผ้าผู้ชายเป็นประจำ ทำให้ชุนเข้าใจผิดว่าเป็นเด็กผู้ชายแล้วก็เล่นด้วยกันต่อไปทั้งๆ อย่างนั้น

เพราะเหตุนั้นรึเปล่าก็ไม่อาจทราบได้ ตอนนั้นก็เลยถือว่าการกอดของชุนคือมิตรภาพระหว่างเพื่อนเพศเดียวกัน

อย่างไรก็ตาม ถึงเธอจะร่าเริงเหมือนเป็นเด็กผู้ชาย แต่ก็เป็นเด็กผู้หญิงแน่นอน

พอเธอเริ่มโตเป็นสาวขึ้น สายสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นของทั้งคู่ก็ค่อยๆ จางลงไป

ในตอนที่ชุนกลับมาที่เมือง------เธอก็ไม่ได้เรียกเขาว่า “ชุนจัง” เหมือนเมื่อก่อน แต่เปลี่ยนไปใช้วิธีเรียกที่รู้สึกได้ถึงระยะห่างอย่าง “รุ่นพี่ทาคางิ” แทน

รอยยิ้มเช่นเดียวกับในอดีตได้จางหายไป เธอตอบกลับคำพูดของเขาอย่างไร้ความรู้สึก เกิดอะไรขึ้นกับเธอกันแน่นะ ?

มิโอริจะสวมเฮดโฟนอยู่ตลอด ไม่พูดอะไรกับคนรอบข้าง แล้วก็รักษาระยะห่างออกไปทั้งๆ อย่างนั้น

แต่ว่าเธอกลับพูดกับแมวในที่ๆ ไม่มีคนเห็น แสดงให้เห็นถึงความอ่อนโยนและความบริสุทธิ์ที่ซ่อนอยู่ภายใน

ดูเหมือนว่าความรู้สึกที่ขัดแย้งกันจะเป็นสาเหตุของพฤติกรรมที่ตรงข้ามกับตัวเองของมิโอริ

“ว่าแล้วว่าท่านพี่......เป็นเจ้าชายจริงๆ ด้วยสินะคะ”

มิจิโอกะ　ไอริ

道陵　愛莉

รุ่นน้องผู้มีจิตใจอันแน่วแน่ที่สามารถเอาชนะอาการป่วยได้

สัดส่วน : B73/H53/W78

เพื่อนสมัยเด็กของทาคางิ ชุนที่เป็นตัวเอก เป็นลูกสาวเพียงคนเดียวของ “ตระกูลมิจิโอกะ” ตระกูลมีชื่อเสียงที่เป็นตัวแทนของเมืองไคโจว

เป็นนักเรียนชั้นปีหนึ่งของโรงเรียนเซย์โฮวคังที่แม่ของตนเองทำงานเป็นผู้อำนวยการอยู่ และเป็นเพื่อนสนิทของซานะที่เป็นน้องสาวตัวเอก

เข้าร่วมพิธีกรรมของศาลเจ้าที่บ้านเกิดของตัวเอกในฐานะมิโกะที่จะมาระบำคางุระ

ตระกูลมิจิโอกะเป็นตระกูลที่คอยพัฒนาที่ดินเมืองไคโจวและทำการติดต่อซื้อขายกับโลกภายนอกมาตั้งแต่ในอดีต เมื่อก่อนเคยถึงขั้นได้รับหน้าที่ปกครองเมืองไคโจวแต่เพียงผู้เดียวด้วยเช่นกัน

แต่ว่า พอมาถึงยุคปัจจุบัน เพราะสาเหตุหลายๆ อย่าง ชื่อเสียงของตระกูลก็เลยค่อยๆ ซาลงไป ตอนนี้ได้เปิดโรงเรียนโรงเรียนเซย์โฮวคัง และทำหน้าที่เป็นศูนย์กลางการศึกษาภายในเมืองอยู่

ไอริมีร่างกายอ่อนแอมาตั้งแต่เกิด ในตอนเด็กมีโรคร้ายกับความทุกข์ทรมานตามรังควานอยู่ตลอดเวลา

เธอรับรู้อะไรบางอย่างได้จากโชคชะตาของตนเอง แล้วก็ชอบมองออกไปนอกหน้าต่างจากบนเตียงอยู่บ่อยๆ

ในระหว่างนั้น เพื่อนร่วมชั้นที่ไม่เคยพูดด้วยเลยแม้แต่ครั้งเดียวก็นำเอกสารรวบรวบที่รวบรวมไว้แล้วมาส่งให้เธอ

เพื่อนร่วมชั้นคนนั้นที่นำเอกสารมาส่งให้ ซึ่งภายหลังได้กลายเป็นเพื่อนสนิทกัน ก็คือทาคางิ ซานะ

ซานะกับชุนที่เป็นพี่ชายของเธอ

พวกเขานั้น สำหรับไอริแล้วถือเป็นคนที่สอนเรื่องต่างๆ ในโลกนี้ให้ และเป็นคนที่มอบกำลังใจให้เธอมีชีวิตอยู่ต่อไป

ไอริซึ่งพยายามอย่างหนักเพื่อรักษาร่างกายที่อ่อนแอนั้นค่อยๆ แข็งแรงขึ้นทีละน้อยทีละน้อย

เธอฟื้นตัวในระดับที่สามารถออกมาเดินข้างนอกและไปโรงเรียนอย่างคนทั่วไปได้ แต่ร่างกายก็ยังอ่อนแอกว่าคนทั่วไปอยู่ดี

เรื่องที่เธอชอบใช้ร่มกันแดดก็เช่นกัน พอเธอเจอแดดแรงๆ จะเกิดอาการวิงเวียนได้ง่าย ก็เลยต้องใช้มันเพื่อป้องกัน

ถึงไอริจะเปราะบางแบบนั้น แต่จิตใจที่ซ่อนอยู่ภายในของเธอกลับแข็งแกร่งขนาดที่เทียบกับรูปลักษณ์ภายนอกไม่ได้เลยทีเดียว

“พี่ชาย ไม่ว่าเมื่อไรก็จะปกป้องซานะอยู่เสมอ...... เพราะแบบนั้น ครั้งนี้ซานะก็อยากจะเป็นฝ่ายปกป้องพี่บ้าง”

ทาคางิ　ซานะ

稜祁　祥那

น้องสาวติดพี่ที่ร่าเริงมาก

สัดส่วน : B69/H51/W75

น้องสาวของทาคางิ ชุนที่เป็นตัวเอก และเป็นญาติที่มีสายเลือดเดียวกันเพียงคนเดียวของเขา

เป็นนักเรียนชั้นปีหนึ่งของโรงเรียนเซย์โฮวคัง

ซานะร่าเริงมากขนาดที่ทำให้รอบข้างมีชีวิตชีวาขึ้นมาได้------แต่ความจริงแล้วเป็นคนขี้อายสุดๆ

กับคนที่เชื่อใจอย่างครอบครัวหรือเพื่อนสนิทแล้วจะแสดงความร่าเริงออกมาให้เห็นจากก้นบึ้งของหัวใจ แต่ถ้าเป็นคนที่เพิ่งพบกันเป็นครั้งแรกแล้วจะมาซ่อนอยู่หลังตัวเอกซึ่งเป็นพี่ชาย แล้วก็แอบจ้องมองเพียงอย่างเดียว

ซานะมีนิสัยที่ต่างกันอย่างสุดขั้วสองอย่างอยู่ในเวลาเดียวกัน ถึงพอโตมาแล้วจะแก้ได้เป็นส่วนใหญ่ แต่ก็ยังมีหลงเหลืออยู่บ้าง

สาเหตุนั้นมีพื้นฐานมาจากการที่ได้เสียพ่อแม่ไปในตอนเด็ก ทำให้ติดคนที่สนิทด้วยมากจนเกินไปและหวาดกลัวคนแปลกหน้า ก็เลยมีนิสัยแบบนั้น

สิ่งที่ทำให้เธอที่มีนิสัยแบบนั้นเปลี่ยนไปก็คือการได้พบกับมิจิโอกะ ไอริ

สำหรับเธอแล้วถือเป็นเพื่อนสนิทคนแรก และยังเป็นคนอื่นนอกจากครอบครัวที่เธอสามารถแสดงความร่าเริงของตัวเธอเองออกมาให้เห็นได้

รักฮิโรฮาระ โฮโนกะซึ่งเป็นแม่บุญธรรมในฐานะครอบครัวด้วยเช่นกัน ส่วนกับพี่ชายที่มีสายเลือดเดียวกันนั้นไม่จำเป็นต้องพูด

ซานะถือว่าสมาชิกในครอบครัวสองคนนี้เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด

นอกจากไอริกับครอบครัวแล้วก็ยังเปิดใจให้ยูกิกับมิโอริซึ่งเป็นเพื่อนสมัยเด็กของชุนและเป็นคนที่เคยเล่นด้วยกันในตอนเด็กอีกด้วยเช่นกัน แต่ว่ากับโทรุและอาโอยที่ถึงจะเป็นเพื่อนของชุนนั้น ในตอนที่พบกันครั้งแรกๆ แค่ทักทายก็รีบหนีไปซ่อนแล้ว ดูเหมือนว่าการรักษาอาการขี้อายนั้นจะต้องใช้เวลา

Sub Character

“ชุนกับซานะ------การที่มีพวกเธอเป็นครอบครัวของชั้นเนี่ย มีความสุขนะ”

ฮิโรฮาระ　โฮโนกะ

広原　菩乃花

นักผจญภัยตัวจริงที่ถึงจะแหวกแนวแต่ก็รักครอบครัวมาก

อายุ 32 ปี

เป็นนักมนุษย์วิทยาวัฒนธรรมที่เก่งมากและเป็นนักล่าสมบัติที่ออกเดินทางไปรอบโลก

บอกว่าตัวเองเป็นทั้งนักคติชนวิทยา, นักผจญภัย, ชาวตะวันออกปริศนา และหน่วยกล้าตาย

เป็นแม่บุญธรรมของ ทาคางิ ชุนซึ่งเป็นตัวเอกกับน้องสาวของเขา ซานะ

กับแม่ของทั้งคู่ที่เสียไปแล้วนั้น มีความสัมพันธ์เป็นเพื่อนสนิทที่รู้จักกันตั้งแต่สมัยเรียน เธอตัดสินใจอย่างแน่วแน่ว่าการเลี้ยงดูทั้งสองคนซึ่งเป็นเด็กกำพร้าด้วยมือของตนเองคือหน้าที่ชีวิตของตัวเอง

ตามที่สามารถเข้าใจได้จากนามสกุล เธอเป็นสมาชิกคนหนึ่งของ “ตระกูลฮิโรฮาระ” ที่ปรากฏในชิ้นงานที่ผ่านๆ มาของ Lass

มีนิสัยแปลกๆ เป็นคนกระตือรือร้นและละเอียดอ่อน

มีความรู้ดีในหลายๆ ด้าน ตั้งแต่ชีววิทยายันไสยศาสตร์ ในห้องของตัวเองนั้นมีของที่ไม่รู้ว่าไปเอามาจากไหนอย่างพวกไอเทมน่าสงสัยหรือสมบัติต้องคำสาปเต็มไปหมด

“ฮิฮิ ใจดีจังเลยนะ ชุนคุงน่ะ”

สึนาซากะ　อาโอย

綱坂　葵

เด็กสาวจากตระกูลโอคุชิโระผู้ถ่อมตัวและเอาจริงเอาจัง

เป็นเพื่อนร่วมชั้นสมัยมัธยมของพวกทาคางิ ชุน ที่เป็นตัวเอก แต่ตอนนี้เรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยคนละแห่งกัน

เพราะงานเทศกาล ก็เลยกลับมาที่เมืองไคโจว

เสียพ่อแม่ไปตั้งแต่ยังเล็ก เลยถูกตระกูลโอคุชิโระรับเข้าตระกูลและเลี้ยงดูมา

กับโอคุชิโระ ยูกิแล้วนั้นสามารถพูดได้เลยว่ามีความสัมพันธ์กันแบบเพื่อนสนิท

เธอเป็นคนหนึ่งจากในบรรดาไม่กี่คนที่ยูกิไว้วางใจ

มีน้องสาวที่สุขภาพไม่ค่อยดีอยู่ และจะไปเยี่ยมเธอที่โรงพยาบาลโทสึคาวะบ่อยๆ

เป็นผู้หญิงที่เงียบสงบและใจเย็น มีบรรยากาศที่ให้ความรู้สึกว่าเป็นผู้ใหญ่กว่าอายุจริง

ให้ความรู้สึกไม่แน่นอน ไม่โดดเด่นและละเอียดอ่อน ซึ่งตรงข้ามกลับนิสัยร่าเริงตรงไปตรงมาของยูกิโดยสิ้นเชิง

เพราะแบบนั้น ตอนอยู่มัธยมต้นก็เลยตกเป็นเป้าของการกลั่นแกล้ง

คนที่ช่วยเธอไว้จากการโดนกลั่นแกล้งก็คือชุน และเพราะเรื่องนี้ก็เลยได้สนิทกับชุน

กับตระกูลโอคุชิโระที่คอยรับผิดชอบภาระทุกอย่างให้ ทั้งรับตัวเองเข้าตระกูล ทั้งคอยจ่ายพวกค่าเล่าเรียนและค่ารักษาน้องสาวให้แล้วนั้น เธอรู้สึกว่าตัวเองมีหนี้ติดค้างมหาศาล

“แต่ว่านะ ชุน------ที่จะไม่กลับไปทั้งๆ อย่างงี้น่ะ มีที่อื่นจะไปแล้วรึไง ?”

มิสุฮาระ　โทรุ

水原　融

เพื่อนสนิทผู้มีมนุษย์สัมพันธ์กว้างขวางและไม่สนโลก

เพื่อนสนิทของทาคางิ ชุน ที่เป็นตัวเอก

เป็นนักเรียนมหาวิทยาลัย

ในตอนเด็ก เป็น “คนนอก” ที่ย้ายเข้ามาในเมืองไคโจวเพราะเรื่องของผู้ปกครอง

กับชุนนั้น เป็นเพื่อนสมัยเด็กที่คบหาสมาคมกันมาตั้งแต่เด็ก

ร่าเริงและเฉียบแหลม และด้วยนิสัยนั้นทำให้ได้เป็นเพื่อนสมัยเด็กกับคนรอบข้างในทันที สามารถทำตัวให้ไม่โดนคนอื่นเกลียดได้

เพราะสามารถสลับบทบาทที่เป็นเหมือนหนุ่มหล่อกับนักแสดงตลกได้ตลอดเวลา ก็เลยเป็นที่ชื่นชอบทั้งในหมู่ผู้ชายและผู้หญิง

เป็นคนมีมุมมองกว้าง มีความรู้ที่สามารถใช้คุยกับพวกคนบ้างานอดิเรกได้ด้วยเช่นกัน

ถูกพวกยูกิบ่นเรื่องการกระทำทีเล่นทีจริงอยู่บ่อยๆ แต่ก็แกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน

ชุนเองก็ถูกยูกิเตือนให้เลิกคบกับโทรุอย่างจริงจังอยู่หลายรอบ แต่โทรุก็หัวเราะแล้วพูดว่า “ยังไงผู้หญิงก็ไม่มีทางเข้าใจมิตรภาพระหว่างลูกผู้ชายหรอก”

“เมืองเปลี่ยนไป ผู้คนก็เปลี่ยนไป ไคโจวเองก็กำลังจะเปลี่ยนไปด้วยเหมือนกันสินะ”

โอคุชิโระ　ฮิโรโนบุ

澳城　広常

ผู้มีอำนาจอันเด็ดขาดในตระกูลโอคุชิโระ

ตาของโอคุชิโระ ยูกิ เป็นหัวหน้าตระกูลโอคุชิโระคนปัจจุบัน

เป็นคนเข้มงวดมาก มีอำนาจเด็ดขาดขนาดที่ในตระกูลโอคุชิโระนั้นแทบจะไม่มีคนที่สามารถคัดค้านฮิโรโนบุได้เลย

มีอิทธิพลมากในตระกูลโอคุชิโระ และยังมีอิทธิพลมากในเมืองด้วยเช่นกัน

แม้แต่ยูกิที่ทำอะไรตามใจชอบเองก็เช่นกัน พออยู่ต่อหน้าตาแล้วก็ทำอะไรไม่ได้เลย

เมื่อก่อนเคยเป็นเพื่อนสนิทกับปู่ของชุน

“ยอมแพ้ซะเถอะ……เหมือนกันกับฉันน่ะนะ”

โอคุชิโระ　โคมาจิ

澳城　小町

แม่ของยูกิที่คอยเฝ้าดูแลชุนจากที่ไกลๆ

แม่ของโอคุชิโระ ยูกิ เป็นลูกสาวคนโตของโอคุชิโระ ฮิโรโมโตะ

อาจเป็นเพราะเป็นรุ่นน้องของพ่อชุนที่ตายไปแล้ว ก็เลยแสดงใบหน้าที่อ่อนโยนราวกับมาเป็นตัวแทนของแม่ให้ชุนกับซานะได้เห็น

มีช่วงที่คอยเฝ้าดูแลชุนผ่านทางยูกิอยู่ด้วยเช่นกัน

ในตระกูลโอคุชิโระนั้น เพราะฮิโรโมโตะผู้เป็นหัวหน้าตระกูลมีอำนาจเด็ดขาด ก็เลยไม่มีสิทธิเสียงอะไรมาก

“ตราบใดที่ยังสามารถตัดสินใจได้ล่ะก็ มิโอริ------เธอน่ะ ถึงจะไม่ได้เป็นแบบนี้ต่อไปก็ดีแล้วงั้นเหรอ”

สึคามิเนะ　โทคิโกะ

壟峯　時子

ผู้หญิงแกร่งที่เป็นศูนย์กลางของตระกูลสึคามิเนะ

ย่าของสิคามิเนะ มิโอริ กำลังคิดถึงชื่อเล่น “อาจัง” ที่มิโอริเคยเรียกอยู่

ถึงจะมอบตำแหน่งหัวหน้าตระกูลให้กับคาซุมาสะที่เป็นลูกชายไปแล้ว ก็ยังมีสิทธิเสียงในตระกูลอยู่ และมีผู้สนับสนุนมากด้วยเช่นกัน

เพราะเกิดมาในตระกูลที่มีชื่อเสียง, มีนิสัยค่อนข้างเป็นทอมบอย และเคยมีเรี่ยวแรงมากกว่าคนอื่น ทำให้ถึงตอนนี้จะอยู่ในวัยชราแล้วแล้ว กิริยาวาจานั้นก็ยังดูแข็งแรงดีอยู่

เป็นคนสอนหลายๆ เรื่องที่เกี่ยวกับพิธีของงานเทศกาล ให้กับตัวเอกหรือพวกนางเอก

“พวกเรามีหน้าที่อยู่ แล้วก็มีชีวิตเพื่อหน้าที่นั่น ตระกูลสึคามิเนะเป็นอะไรแบบนั้นล่ะ”

สึคามิเนะ　คาซุมาสะ

壟峯　胤正

พ่อที่เข้มงวดและหยาบกระด้างของมิโอริ

พ่อของสึคามิเนะ มิโอริ เป็นหัวหน้าตระกูลสึคามิเนะคนปัจจุบัน

เป็นคนไม่มีมารยาท ซึ่งให้บรรยากาศที่รู้สึกว่าไม่เป็นมิตร เข้าใกล้ยาก

ถ้าเทียบกับโทคิโกะผู้เป็นแม่แล้ว จะเป็นคนเข้มงวดกว่า

ฝึกศิลปะการต่อสู้มา และเพราะฝึกร่างกายมาด้วยเช่นกัน ก็เลยให้ความรู้สึกว่าเป็นคนหยาบกระด้าง

“ถ้าเพื่ออนาคตของเมืองไคโจวที่เป็นเป้าหมายของพวกดิฉันแล้วล่ะก็…… ถ้าเรื่องนั้นจะกลายเป็นความสุขของเด็กคนนั้นแล้วล่ะก็……”

มิจิโอกะ　โทคุโกะ

道陵　得子

หัวหน้าตระกูลหญิงผู้โดดเดี่ยว ที่แบกรับตระกูลมิจิโอกะเอาไว้

แม่ของไอริ

เป็นหัวหน้าตระกูลมิจิโอกะคนปัจจุบัน และเป็นผู้บริหารสูงสุดของ “โรงเรียนเซย์โฮวคัง”

เป็นคุณหนูที่ตัวเองและคนอื่นยอมรับ และมีศักดิ์ศรีสูงมาตั้งแต่เกิด

เป็นคนเข้มแข็งและเข้มขวด ต่างกับลูกสาวที่มีร่างกายอ่อนแอแต่มีจิตใจอ่อนโยน

เรื่องนั้นดูเหมือนว่าจะมีสาเหตุมาจากการที่ต้องทำตัวให้เข้มแข็งในฐานะหัวหน้าตระกูลมิจิโอกะกับเรื่องที่สามี (พ่อของไอริ) ได้เสียไปอย่างรวดเร็ว

“คนที่สูญเสียที่อยู่ไปแล้ว ก็มีแต่ต้องเดินทางไปอย่างไร้จุดหมายเท่านั้น------”

มิจิโอกะ　โยชิอากิ

道陵　義明

อาจารย์ที่คอยเฝ้าดูแลพวกชุนอย่างอ่อนโยน

น้องชายของมิจิโอกะ โทคุโกะที่เป็นหัวหน้าตระกูลมิจิโอกะ เป็นน้าของมิจิโอกะ ไอริ

เป็นผู้ช่วยศาสตราจารย์คณะแพทยศาสตร์ของมหาวิทยาลัยนิชชินคังที่อยู่ในเมือง แต่ก็ทำงานเป็นอาจารย์พิเศษใน “มหาวิทยาลัยโทสึงาวะ” ที่พวกตัวเอกไปเรียนด้วยเช่นกัน

มีความรู้มาก และเป็นคนสุภาพ เชี่ยวชาญพวกวัฒนธรรม, ประวัติศาสตร์, เภสัชศาสตร์

เป็นคนที่ชุนไว้วางใจ

เพราะชุนกับซานะเป็นลูกของเพื่อนร่วมชั้น ก็เลยคบหาสมาคมด้วยอย่างเอ็นดูมาก

เป็นเพื่อนสนิทของโฮโนกะด้วยเช่นกัน

World Encyclopedia